ขอส่งรูปนี้ที่ดิฉันโพสต์ลงใน Facebook ของหอสมุดฯ ในช่วงงานทับแก้วบุ๊คแฟร์ และได้รับการแชร์ต่อๆ กันไป เพื่อเป็นคำขอบคุณที่ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ราบรื่น สนุกสนาน ตลอดงานเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ เป็นแรงผลักดันให้หลายคนคิดและเตรียมงานกันแล้วสำหรับปีหน้า (2558)
งานนี้ทำมาอย่างต่อเนื่องซึ่งท่านผู้รับผิดชอบเดิมทำไว้อย่างดี ดิฉันเพียงมารับหน้าที่มาดูแลตามรอยเดิม แค่ปรับอะไรนิดหน่อยตามสถานการณ์และเวลา ครั้งนี้เป็นปีที่สามหลังจากตัวเองหน้ามืดหน้าหมองมาสองปี แต่ทุกอย่างถือเป็นประสบการณ์ในการทำงาน พอปีที่สามสัญญากับตัวเองว่าจะต้องชัดเจนที่สุด สร้างพื้นที่ให้กับเพื่อนร่วมงานให้มีความชำนาญเฉพาะด้าน รวมทั้งสร้างคนที่จะดูงานในภาพรวมให้ได้
เป็นสามปีของดิฉัน เป็นหลายปีของท่านอื่นๆ สองปีของน้องแอนและเป็นสองวันของน้องตาล
ครั้งนี้ดิฉันได้ใช้ประสบการณ์และข้อมูลทุกอย่างมาสนับสนุนในการตัดสินใจทั้งเรื่องการวางตัวบุคคลและภาระงาน เน้นไปที่ความชำนาญเฉพาะตัว การกระจายงาน ถาม/ตอบได้ สื่อสารโดยใช้คัมภีร์เล่มเดียวกัน ฟัง ลดความเยอะ เพิ่มความน้อย เคารพการตัดสินใจเพื่อนร่วมงาน ต่างต้องเข้าใจว่างานแต่ละงานที่ความยากง่ายทั้งต่างกันและเหมือนกัน ต่างต้องใช้กำลังภายในและความสัมพันธ์ส่วนตัวคนละแบบ
การเฝ้ามองการเติบโตและความเข้มแข็งของเพื่อนร่วมงานคือความสุขอย่างหนึ่ง ในกลุ่มพี่ๆ นั้นล้วนแต่มีประสบการณ์มากมายทั้งหนึ่ง วี น้อง และสิ่งที่สำคัญคือการพร้อมที่จะแก้ปัญหา ขอบคุณพี่สุนีย์ที่อึดในการทำงาน ขอบคุณน้องกาญจน์กับน้องปู ที่ดูแลสารพัดร้านค้าเป็นอย่างดี ขอบคุณน้องวิรุฬห์กับน้องมาร์คที่แบกอุปกรณ์และเดินตะลอนถ่ายรูป ขอบคุณตรงงานซ่อมหนังสือเขียนบล๊อกไปแล้ว งานเบื้องหลังที่ต้องทำความสะอาดแบบมหาศาลนั้นเข้าใจดีและขอขอบคุณน้องๆทุกคนที่ช่วยกันอย่างขมีขมันและเอื้อเฟื้อกัน ขอบคุณน้องยุ้ยผู้คล่องแคล่วเตรียมอาหารว่างและดูแลสถานที่ในการต้องรับวิทยากรและดูแลเผื่อไปถึงคนอื่นๆและยังใช้เวลาส่วนหนึ่งเจียดมาฝึกการซ่อมหนังสือเช่นเดียวกับน้องสิทธิ์และน้องโยอีกหลายๆคน ขอบคุณน้องอ้อที่เป็นไม้ต่อได้อย่างดีในการติดต่อสื่อสารกับวิทยากรและเหล่าการแสดงทั้งหลาย แม้เวลาส่วนใหญ่ที่ไม่สามารถอยู่ได้เพราะมีภารกิจส่วนตัวที่สำคัญยิ่งของชีวิตของคนเป็นลูกและคนเป็นแม่ ก็ยังแบกคำว่ารับผิดชอบติดตัวอยู่ตลอดเวลา
ส่วนกลุ่มเด็กๆ ปีนี้น้องเขียดเมื่อรู้ตัวว่าไม่อยู่ เลยมอบหมายหน้าที่ให้น้องปุ๊ พอน้องปุ๊จะไป น้องแยมก็รับเอามาจัดการ ส่วนเรื่องการพูดออกไมค์เป็นของน้องแอน น้องแยมจึงเป็นผู้รับผิดชอบหลักในงานภาคสนาม น้องแอนเป็นผู้รับผิดชอบหลักในการดูแลวิทยากรตั้งแต่แรกจนกลับ น้องเอ๊ะเป็นผู้จัดการเรื่องการเงินและงานธุรการอื่นๆ วันสุดท้ายของงานน้องแยมต้องไปราชการ ส่งต่องานให้น้องตาลดำเนินการต่อไป ขอบคุณพี่แมวที่กล่าวชมคณะทำงานบ่อยๆ จนมีใครบางคนออกอาการ “เขิล” ขอบคุณหัวหน้าฝ่ายทุกคนที่เข้าใจ และสุดท้ายขอขอบคุณนักศึกษาฝึกงานทุกคนที่อดทนในการฝึกฝนและเสียงดุของข้าพเจ้า อยากจะย้ำอีกครั้งว่าการลงภาคสนามเป็นประสบการณ์ที่หาได้ยาก
คณะทำงานไม่ต่างกับผู้แทนราษฎร ส่วนผลของการทำงานคือผลงานของหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ ซึ่งก็คือผลงานของสำนักหอสมุด และก็คือผลการทำงานของมหาวิทยาลัยศิลปากร
และค่ำคืนของงานวันสุดท้ายหลังจากนักเรียนโรงเรียนสาธิตแสดงเสร็จ น้องตาลคว้าไมค์กล่าวปิดงาน จำได้แค่……….. ปีหน้าพบกันใหม่ และเสียงปรบมือ
ปีนี้ตลอดงานอากาศหนาวค่ะ…แต่อบอุ่น