ช่วงนี้ต้องบอกว่า ทุกๆ เย็นลูกสาวคนเล็ก (เจ้าแตงโม) จะมีเรื่องปลากัดมาเล่าสู่ให้แม่ฟัง เนื่องเป็นหลักสูตรของโรงเรียนที่ลูกเรียน ช่วงประถมสี่ หรือประถมห้าจะต้องมีการเลี้ยงสัตว์ หนึ่งหรือสองประเภทเพื่อติดตามดูการเจริญเติบโตและพัฒนาการของสัตว์ที่เลี้ยง    ปีนี้เจ้าแตงโมบอกว่า คุณครูให้เลี้ยงสัตว์ไว้ที่โรงเรียน สาเหตุอาจจะเป็นเพราะคุณครูเกรงว่า หากเลี้ยงไว้ที่บ้านแบบเดิมๆ เด็กอาจไม่มีสัตว์หรือรายงานมาส่งครู
มาปีนี้คุณครูตกลงใจให้เลี้ยงเด็กเลี้ยงปลากัดเป็นกลุ่ม ไม่ได้ต่างคนต่างเลี้ยง คือว่า เลี้ยงแบบช่วยๆ กันดู ช่วยๆ กันแล 😮
วันแรก คุณครูจะสอนให้ดูว่า ตัวไหนปลากัดป่า ปลากัดหม้อ ตัวไหนปลากัดแฟนซี หลากหลายพันธุ์ ส่วนพ่อพันธุ์กับแม่พันธุ์ได้ความอนุเคราะห์จากบ้านเพื่อน และบ้านคุณครู (เนื่องจากบ้านเหล่านี้มีปลากัดเยอะมาก)
วันก่อนลูกเล่าให้ฟังว่า ปลากัดตัวผู้ที่เลี้ยงมันก่อหวอดแล้วน่ะแม่ คุณครูบอกว่าให้เอาปลาตัวผู้ใส่ไปในโหลปลาตัวเมียได้แล้ว 😆
วันต่อมาเค้ามาบอกว่า ปลาตัวเมียวางไข่แล้ว คุณครูห้ามไปยุ่ง เดี๋ยวปลามันอารมณ์เสียกินไข่หมด (เพิ่งจะรู้นะเนี๊ยะ 😎 )
อีกวันมาบอกว่า ปลาของเค้าที่วางไข่น่ะ เค้านับได้แปดฟอง เพื่อนนับได้เจ็ด เราก็เลยบอกว่าเงาสะท้อนหรือปล่าว 😕
ตอนนี้ปลากัดออกจากไข่เป็นตัวแล้ว คุณครูสั่งให้เอาไข่แดงต้มไปโรงเรียนไปให้ปลากิน แต่เค้ากับเพื่อนๆ ลืมเอาไป เพื่อนเลยเอาอาหารปลาใส่ไปให้ (เฮ้อ!ส่งสารปลาจริงจริ๊ง) 😥
คุณครูบอกว่า ถ้าปลาโตกว่านี้ถึงจะกินไรแดง ถ้าเป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ให้กินไรแดงกับอาหารปลา
ส่วนตอนนี้ที่โรงเรียนยังตกลงกันไม่ได้ว่า หากปลาโตแล้วใครจะรับผิดชอบนำกลับไปเลี้ยงดูที่บ้าน แต่ที่แน่คิดแล้วสงสารปลาจริงจริ๊ง 🙁
ไม่ต้องใครดูตัวอย่างจากเจ้าแตงโมก็ได้ ปีที่แล้วเลี้ยงปลากัดไว้ดูเล่นที่บ้าน ต้องคอยบอกว่าให้เปลี่ยนน้ำและให้อาหารปลาอยู่ตลอด อยู่มาวันหนึ่งแม่ไปสัมมนาต่างจังหวัด พอกลับมาบ้าน เจ้าตัวเล็กบอกว่า แม่จ๋าปลากัดของหนูมันขึ้นสวรรค์ไป 1 ตัว และอีกตัวมันลงนรกไปแล้ว ราก็สงสัยว่า มันคืออะไร เค้าเลยเฉลยให้ฟังว่า ปลาที่เลี้ยงไว้สองตัวนั้น ตัวหนึ่งมันนอนหงายท้องตายอยู่ในขวดโหล มันตายอย่างสงบมันเลยขึ้นสวรรค์ ส่วนอีกตัวนั้นมันหล่นลงไปในท่อน้ำตอนที่เปลี่ยนน้ำในขวดโหล เจ้าตัวนี้ตายไม่ดีตกลงท่อมันตกนรก
แต่เมื่อตอนที่ลูกสาวคนโต (เจ้าน้ำหอม) เรียนอยู่ ที่บ้านได้รับเกียรติอันยิ่งใหญ่ด้วยการเลี้ยงหนอนผีเสื้อพอเป็นผีเสื้อก็ปล่อยให้บินไปตามธรรมชาติ ค่อยยังชั่วหน่อยหนึ่ง ! (เอ! ไม่แน่ใจว่า โรงเรียนอื่นๆ เค้าเป็นอย่างนี้หรือเปล่า) 😕
ปล. ขอโทษด้วยที่ไม่มีรูปมาลงให้ดู เพราะเดี๋ยวปลากัดตกใจ ตอนถ่ายรูป (มีด้วยเหรอ 😯 อันนี้ต้องถามพี่พงศ์สิน ผู้เชี่ยวชาญเรื่องปลากัด)