blog ที่สองร้อย…ก็กรรมไง
เมื่อดูรายการโทรทัศน์ในขณะนี้พบว่า หลายช่องมีการนำเสนอเรื่องของกรรมทั้งในรูปแบบละครประกอบการเล่าเรื่องของตนเอง รูปแบบการนำเรื่องโดยพิธีกรตามด้วยละคร และรูปแบบละครเป็นเรื่องของวิญญาณ บางครั้งให้มาเล่าออกรายการด้วยตนเอง จะด้วยมีวัตถุประสงค์อะไรก็ตามเถอะ นึกย้อน และทบทวนตัวเองว่า มีกรรมอะไรที่ตามมาแต่ปางก่อนบ้าง มากน้อยเพียงใด และปางนี้ได้สร้างความดีบ้างหรือไม่ ก็พบว่า ได้ใช้กรรมไปบางส่วนแล้วทั้งกรรมจากการงาน และกรรมส่วนตัว
สำหรับการชดใช้กรรมในหน่วยงาน ณ ปัจจุบันก็โดยการสร้างความดีร่วมกับทุกคน ทั้งต่อบุคคลและส่วนรวม หากนึก ย้อนไปขณะเป็นลูกน้อง คิดและมั่นใจว่าไม่ได้สร้างกรรมให้กับหน่วยงานแน่นอน เพราะได้ทำงานอย่างทุ่มเท และตั้งใจสูงมาก ต่อภาระงานที่รับผิดชอบทั้งในและนอกเวลาราชการ โดยยึดหลักการทำงานในฐานะลูกน้องคือ การเรียนรู้ งานทุกประเภทที่ได้รับมอบหมายคือ แบบฝึกปฏิบัติ ซึ่งในตำราเรียนไม่มี สำหรับการทำกรรมับบุคคลนั้น อาจมีโดยไม่รู้ตัว หัวหน้าบางคนชื่นชม ชื่นชอบที่ทำงานได้ดังใจ แม้ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เข้าใจว่ามีบางคนไม่ชื่นชอบ ไม่ชื่นชม แถมหมั่นไส้อีกต่างหาก เพราะอะไร ก็กรรมเก่าไง กรรมที่เคยทำไว้ แต่ก็ได้ชดใช้ไปแล้ว (เจ้ากรรมสั่งให้มัดบัตรรายการนอกเวลาราชการโดยไม่ให้เบิกค่าล่วงเวลา แต่สั่งให้คนพิมพ์บัตรเบิกได้) ก็ทำนะ แต่ทำได้ไม่นาน ก็หยุดทำ เพราะรอคำตอบที่เป็น 2มาตรฐานในบันทึกสั่งการเดียวกันก่อน จนเจ้ากรรมลาออกไปก็ไม่ได้รับคำตอบ ก็หยุดใช้กรรมไปโดยปริยาย นับว่ากรรมดีที่สร้างไว้กับหน่วยงาน กับคำปฏิญาณที่ให้ไว้กับสถานที่ตั้งของห้องสมุดช่วย (ไม่เชื่ออย่าลบหลู่) ทำดีได้ดี แม้ช้าหน่อยก็ได้ดีแล้วกัน (จริงไหมน้องๆรุ่นเก่า)
ขณะเป็นหัวหน้า คิดว่า คงมีบ้างล่ะ ก็มีนโยบายให้ทำงานเต็มที่ ทุ่มเท เร่งงานให้เห็นสัมฤทธิผล ยิ่งคนที่ถูกมองว่าเป็นพรรคพวกขณะเป็นลูกน้องด้วยกัน ยิ่งต้องทำงานหนัก หนักมากกว่าคนอื่นๆ เพราะไม่ต้องการให้มองว่าพวกของแกทำงานสบาย และความดีทั้งหลายได้ยกให้พวกด้วยแล้วเช่นกัน และจะมีต่อๆๆไปพร้อมกันทั้งหอสมุด ขอบอกว่ากรรมเวร มีจริง ไม่ต้องรอชาติหน้า ชาตินี้แหละเห็นทันตา ทันอก ทันใจเลยล่ะ ทำงานตำแหน่งหัวหน้าไม่มีตังค์ ประจำตำแหน่ง ไม่มีใครคิดให้ ไม่ง้อก็ได้ ทำเองดีกว่า และแล้วก็ได้ ได้เยอะกว่าด้วยล่ะ แถมได้สาย… เป็นที่ภูมฺใจของพ่อตัวเองกับของแม่สามี
อนึ่ง การที่ทุกคนมาทำงานในที่นี้ คงเป็นเรื่องของกรรมร่วมกันทั้งเจตนาและไม่เจตนา เพราะฉะนั้นทำดีไว้มากๆๆๆๆๆ เชื่อเถอะได้ดีมาหลายคนแล้ว
8 thoughts on “blog ที่สองร้อย…ก็กรรมไง”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
หนูปอง หารูปกรรมใส่ให้ป้าแมวหน่อย หรือว่าดีแล้ว กรรมมันต้องมืดดำ ทั้งนี้เนื่องจากเห็นของ ยาหยี อ้อ และป้าจันทร์ มีรูปสวยๆ อ่านแล้วเจริญหูเจริญตาดี ก็เรียนแล้ว มันไม่จำว่าใส่รูปอย่างไร แค่เขียนลงบล็ิอก ก็กังวลข้อความจะหายแย่แล้ว ไม่เสร็จสักที
ไม่รู้เลยนะว่าจ้องเอาลำดับที่ 200 มีการจองไว้ด้วย หน่ิอยคิดว่าที่เขาพูดเรื่องกรรมกันบ่อยเหลือเกินก็เพราะว่า ตอนนี้เราเจอเรื่องแปลกๆ กันบ่อย ทั้งเรื่องโรคแปลกๆ ผู้คนที่มีท่าทงแปลกๆ สรุปได้ว่าทุกคนมีกรรมเก่าอันยาวนาน และนี่ก็เป็นกรรมอีกเรื่องหนึ่งที่บันทึกสู่กันอ่าน ยินดีด้วยค่า…ที่มีกรรม
ment หนูหายไปหนาย….
กรรมมีทั้งการทำดีและทำชั่ว ทุกคนที่ได้มาอยู่ร่วมกันทำงาน ณ ที่แห่งนี้ ถือว่ามีวาสนาร่วมกัน ก็ขอให้อยู่กันอย่างร่มเย็นเป็นสุข ตั้งใจทำงานกันเด้อ ถูกผิดอย่างไรก็ว่ากันแบบกัลยาณมิตร แฮบปี้จ้า
ข้าพเจ้าขออโหสิกรรม กรรมใดที่ข้าพเจ้ากระทำแก่ผู้ใด ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี หรือ ผู้ใดกระทำกรรมต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอโสหิกรรมให้หมดกันในชาตินี้ ไม่มีเวรแก่และกัน
“Krama”
ร้ายจินๆ นู๋กาญ(กรร) เล่นอโหสิกรรมออนบล็อกเลยนิ 5555
ว่าแต่อย่างนู๋เคยทำกรรมไม่ดีกับใครเขาเป็นรึ…เจ๊ยังนึกไม่ออกเลย เจ๊เห็นนู๋มักรับบทนางทาส..เอ้ยยยยยย นางเอกน่ะ มีอะไรช่วยใครได้ก็ช่วยไปโหม๊ด…แบบไม่ต้องประกาศเกียรติคุณด้วยซ้ำ
“มีวาสนาร่วมกัน” คิดบวกอย่างพี่นกก็สบายใจดีนะ จะได้ไม่เครียด ไม่หวาด ไม่หวั่น แม้วันมามาก คิดดี ทำดี เจตนาดีโดยแท้จริง เอาอะไรมาลบ มาล้างก็ไม่จางจ้ะ…
อย่างอาจารย์ศิลป์ผู้ซึ่งเป็นแบบอย่างความรักและศรัทธาในอาชีพการงานของท่าน ในฐานะ “ครู” ผู้เป็นที่รัก เคารพ ยกย่องอย่างมิเสื่อมศรัทธาของเหล่าบรรดาศิษย์ ท่านเคยกล่าวกับลูกศิษย์ของท่านว่า “นาย…ถ้านายรักฉัน นายไม่ต้องทำอะไร…นายทำงาน”
ทำงานกันเถิดโยม…
ใจต้องแลกด้วยใจ… ศรัทธาไม่ได้เกิดเพียงข้ามคืน ฉันใดก็ฉันนั้น ความดีต้องหมั่นสั่งสม บารมีจึงจะเกิด ร่มเย็น อยู่ที่ใจของตัวเอง
คิดดี ทำดี ตระหนักในหน้าที่ ที่ได้มาด้วยเงินภาษีประเทศ “เท่าๆ กับตระหนักในหน้าที่ต่อตนเองและครอบครัว”
อยู่กับตัวตนโดยสำนึกตระหนักนี่แหละ ไม่ต้องไปไหน ก็สะอาด สว่าง สงบ จริงมั้ยโยม
ถ้าเรารักที่จะทำงาน”ในหน้าที่” และเชื่อมั่นเสมอว่า “ทำงาน” เพื่อ “งาน” ผลตอบแทนสูงสุด คือ “ใจ”
ริษยา หมั่นไส้เป็นภาพมายา…เกี่ยวกันมั้ยหว่าเนี่ย
โหสิ โหสิ หากล่วงเกินท่านใดโดยตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี ด้วยวาจาก็ดี กายก็ดี ใจก็ดี 5555555 เลียนแบบนู๋กาญ น่ะ
จะได้เข้ากับจั่วหัวของป้าแมวงายยยยยย
สาธุ Pee Ying Lek ขอนำพุทธวจนะ “สัตว์ทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึงอาศัย กระทำกรรมใดไว้ ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม จักเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น”
หัวใจของพระพุทธศาสนา ละทำความชั่วทั้งปวง ทำความดีให้ถึงพร้อม อีกข้อจำไม่ได้ แต่ถ้าให้ดี เราก็ควรที่จะไม่ประมาท ว่าแล้ว เรามารำลึกถึงคุณงามความดี ของอาจารย์ศิลป์ กันดีกว่า ใกล้จะวันที่ 15 กย. อีกแล้ว แล้วต้องตั้งใจทำงานใช่ไหม
แก่นแท้ของพระพุทธศาสนามี 3 ข้อ พี่ จำง่ายๆ
1. ทำความดี
2. ละเว้นความชั่ว
3. ทำจิตใจให้บริสุทธิ์
ส่วนกรรมนั้น ก็ “กัมมุนา วัตตตี โลโก” สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม กรรมคือการกระทำ ดังนั้น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว