ใจเขาไม่มีเรา : ใจเราไม่มีเขา


ด้วยเหตุและผลบางประการ ในหลักของพระพุทธศาสนา ก็เกี่ยวข้องกับเรื่องเวรกรรม มาอยู่ร่วมกันเพื่อใช้เวรใช้กรรม ถ้าเป็นศัตรูคู่แค้นก็มาอยู่เพื่อรับวิบากกรรมร่วมกัน ในที่ๆหนึ่งที่มีดวงจิตหลายๆดวง มาโคจรวนเวียนรอวันหลุดพ้นในห้องหออัน สิวิลัย ที่เป็นแหล่งสร้างภูมิปัญญาเป็นที่เจริญแล้วในทางโลก
สิ่งที่ต้องการคืออะไร

ท่านเคยสังเกตตัวท่านเองหรือไม่ว่าไอคนที่เรารักหรือห่วงใยมักจะไม่ค่อยอยู่กับเราเท่าไหร่    มันย่อมมีเรื่องที่จะพัดพากห่างเหิรอยู่ตลอดเวลา กับอะไรที่เราอยากได้ก็พยายามไกวคว้าเพื่อที่จะมาครอบครองเป็นของเรา แต่พอได้มาแล้วได้ครอบครองสมดังใจปรารถนา กับเบื่อหน่ายอยากทิ้งอยากกว้าง
หรือไอคนบางคนที่เราไม่ชอบพอมันมักจะมาประสบหรือเดินสวนทางกันบ่อยๆ  เมื่อเห็นหน้าก็เป็นสะอิดสะเอียนแม้กระทั่งเสียงก็ไม่อยากได้ยิน วันๆหนึ่ง เดี๋ยวเห็นอีกแล้วเดี๋ยวได้ยินอีกแล้วเดี๋ยวทะเลาะกันอีกแล้ว เป็นอย่างงี้ จนกว่าจะหมดเวรหมดกรรมกันไป แต่ก็ต้องใช้เวลาอาจจะชั่วชีวิตก็ว่าได้

          วาสนานำพา  บางคนพบเจอกันเพราะพรหมลิขิตไม่ว่าจะสูงต่ำดำ ขาว อยู่ต่างแคว้นต่างแดนทั้งๆที่ไม่เคยเจอะเคยเจอกันมาก่อนก็มาอยู่ร่วมกันได้ ไอนี่มันก็น่าแปลกกับมาสนิทสนมกลมเกลียวร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้ แม้กับคนที่เราทำงานด้วยกันโต๊ะทำงานติดกันยังไม่เข้าใจกัน แม้กระทั่งหน้าตาก็ไม่อยากเจอแต่ก็เป็นอันต้องเจอหน้ากันทุกข์วัน เป็นเช่นนี้เลยมันเป็นเรื่องน่าแปลกอีกอย่างหนึ่งเหมือนกัน
เคยเดินนึกๆอยู่เหมือนกันในที่ชุมชนหรือสถานท่องเที่ยวที่มีคนเดินสวนกันไปมามากมายทำไมเราถึงไม่รู้จักหรือทักทายกัน ต่างคนต่างไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ  กับไปที่อีกที่หนึ่งกับไปรู้จักกันด้วยเหตุบังเอิญหรืออะไรก็แล้วแต่กับพูดคุยกันถูกคอมีสัมพันธภาพด้วยกันฉันมิตรไมตรีก็เป็นเรื่องน่าแปลกดีเหมือนกัน
          ดวงสมพงษ์ ที่เราเรียกว่าดวงมันก็มีปัจจัยสำคัญเหมือน มันก็มีดีกับไม่ดีเหมือนกัน หรือเดินๆไปกับไปถูกลูกหลงที่ชาวบ้านเขาทะเลาะกันคว้าปืนยิงพาดกับมาถูกเราเข้า ทำให้ดวงซวยมันไม่ใช่เรื่องนี่เป็นเหตุเหมือนกัน หรือไปพบเจอเหตุการณ์บางอย่างมักมีเรื่องไม่สบายอกสบายใจตลอด หรือไปต่างที่เผอิญเราได้รับความเดือดร้อนก็มีคนเข้ามาช่วยเหลือ ช่วยแนะนำให้คำชี้แนะเป็นที่ประทับใจ ก็ ผูกมิตรไมตรี ดวงดีคบกับคนนี้ก็ดวงดีตลอด
          บุพเพสันนิวาส โอกาสเกิดมานั้นมีครั้งเดียว ต้องอาศัยดูตัวอย่างจากคนรุ่นก่อนก่อนว่าอย่างไหนดีอย่างไหนไม่แล้วนำมาปรับใช้กับชีวิตในสังคมให้เกิดความสุข ความเจริญอย่ามารอเวลาอยู่เลยรอให้ไอคนที่เราไม่ชอบไปแล้วจะมีความสุขเสียเวลาเปล่าเพราะชีวิตเราไม่รอใครและไม่มีใครให้รอ เพราะพรุ่งนี้อาจสายเกินไปเสียแล้ว
   
          สิ่งต่างๆเหล่านี้ถ้าใช้ปัญญาคิดด้วยเหตุด้วยผลแล้วผมว่ามันเป็นเรื่องความเห็นแก่ตัวของคนเรานั่นเอง เมื่อความอยากรู้ อยากเด่น อยากมี อยากได้ ของคนทำให้สิ่งต่างๆที่ว่าเป็นกัลยาณมิตร มันหายไป แต่จริงๆแล้วธรรมชาตินั้นสร้างทางดี-ไม่ดี มาคู่ขนานกันมาให้เราแต่เราไม่เข้าใจนั่นเอง คือความดีชั่วมันอยู่ในตัวเราทุกคน ถ้าเป็นฝ่ายดีเราจะทำอะไรก็เกิดเป็นผลเป็นประโยชน์และนำมาใช้ในชีวิตประจำวันด้วยความสุข ในขณะเดียวกันถ้าเป็นฝ่ายไม่ดีหรือเราคิดทำอะไรผิดขั้นผิดตอนอาจจะตกหล่นไปบ้างมันก็จะไม่เกิดผลเต็มที่คือเสียมากกว่าได้ แต่มันก็ไม่เลวร้ายก็สามารถแก้ไขปรับปรุงได้ตลอดเวลา มันจะเป็นอยู่อย่างนี้ถ้าเป็นเด็กก็จะพูดกันบ่อยๆว่าขาดประสบการณ์ แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่ก็ว่าคนไม่เอาไหนบ้าง ทำอะไรก็ชอบซิกแซ็กบ้าง ชอบผิดกฎผิดระเบียบ ฉีกแนวไปทำอะไรก็ไม่เหมือนชาวบ้านหวังประโยชน์พึงได้


จะบอกว่าธรรมชาติสร้างคนหรือมนุษย์มาเพื่อทำลายเพื่อปรับสมดุลย์ให้กับโลกเราได้เริ่มต้นใหม่ในเวลาอันสมควร เราไม่ควรจะคราดหวังอะไรให้มากอย่าไปยึดติดอะไร ให้เป็นทุกข์เราไม่สามารถครอบครองสิ่งต่างๆได้เราจงมองย้อนกับไปตั้งแต่เราเกิดมาที่พ่อแม่แต่ละคนปลูกฝังสร้างสมมามีอะไรบ้างเล่าที่อยู่กับเราได้ตลอดเวลาโดยไม่เปลี่ยนแปลง คงไม่มีแม้แต่สังขาร เป็นเด็กที่ไร้เดียงสา โตขึ้นมาศึกษาเรียนรู้ก็เกิดความอยากได้อยากมี เป็นผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ทั้งถูกและผิด ผู้สูงอายุที่หนังตาหย่อนยาน ความจำเลอะเรือน เชื่องช้า ที่ไม่มีคุณค่ารอวันจิตดับก็เป็นอันสิ้นสุด