ไป ม.สุรนารี
กลับจากเมืองตักสิลาเมื่อสัปดาห์ก่อน อาทิตย์นี้ต้องขาลาไป ม.สุรนารี อีกสองวัน ท่ามกลางเอกสารเต็มโต๊ะที่แอบแว่บๆ ไปตอนเช้า แล้วแทงเรื่องไปมาสักแผลสองแผล ส่งต่อให้พี่ๆ ผู้น่ารักทั้งหลาย เพื่อโปรดดำเนินการต่อไปด้วย จะเป็นพระคุณยิ่ง ลงชื่อ แค่เนี๊ยะงานก็ไม่ค้าง มีแต่ (ค้อน) แทน
อย่าคิดว่าไปไกลถึงโคราชเมืองย่าโม เนื่องจากคณะทำงานฝ่ายบริการของ PULINET ปฏิบัติตามนโยบายประหยัดค่าเดินทางของคณะกรรมการอำนวยการฯ จึงมักใช้ศูนย์ประสานงานของมหาวิทยาลัยต่างๆ เป็นที่ประชุม ที่ฮิตติดลมบนคือ ศูนย์ประสานงานของมหาวิทยาลัยสุรนารี ตั้งอยู่ที่อาคารพญาไทพลาซ่า นั่งรถตู้จากหน้ามอ. หรือบิ๊กซี แล้วบอกว่าไปลงที่สถานีรถไฟฟ้าสนามเป้า แล้วขึ้นบันไดไปตีตั๋วรถไฟฟ้าบีทีเอสราคายี่สิบบาท ไปลงสถานีรถไฟฟ้าพญาไท ปื้ดเดียวสองป้าย แล้วก็ลงเดินเข้าตึกสบายใจ
ส่วนแห่งที่สองศูนย์ประสานงานมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ตั้งอยู่ที่อาคารเอส เอ็น ทาวเวอร์ นั่งรถตู้อย่างข้างต้น แต่ไปลงที่ชุมทางใต้ทางด่วน แล้วก็เดินไปอีกนิด ไปทางโรงพยาบาลพญาไทก็ถึงแล้ว นอกจานี้ยังมีศูนย์ประสานงานอื่นๆ เช่น ม.แม่โจ้ ม.มหาสารคาม ซึ่งส่วนใหญ่ตั้งอยู่ที่ สกอ. หรือทบวงมหาวิทยาลัย (เดิม) ที่ถนนศรีอยุธยา
ไปประชุมครั้งนี้อบอุ่นเหมือนเคย พี่อบหอบโรตีแบบฝ่าดงระเบิดจากปัตตานีมาให้ลิ้มลอง ส่วนหนูน้องจากเมืองเจียงใหม่ไปเด็ดลิ้นจี่แบบสดๆ จากสวน ลูกเป้งๆๆๆ ส่วนน้องอรเจ้าภาพหอบข้าวตังธัญพืชมาเป็นอาหารว่าง ส่วนพวกเราที่เหลือมีหน้าที่รับประทานแล้วก็วิจารณ์แล้วก็พรรณนาถึงความอร่อย (เผื่อไว้สำหรับการประชุมครั้งต่อไป)
คณะทำงานฯ คณะนี้มีพี่อบ รวีวรรณ ขำพล จาก มอ.ปัตตานี คนเก่งเป็นเจ้าภาพ มีน้องวันเพ็ญ จาก ม.นเรศวร พิษณุโลก เป็นเลขาฯ คนขยัน แต่ครั้งต่อไปขอบ้ายบายย้ายไปสังกัดคณะทำงานไอที เนื่องจากน้องย้ายถิ่นพำนักไปอยู่ ม.นเรศวร จ.พะเยา ครั้งนี้นัยว่ามาล้างมือในอ่างทองคำ ส่งต่อภาระงานให้พี่พงศ์ จาก มสธ. มาเป็นผู้กล้ารายต่อไป ท่ามกลางเสียงเฮ้อ… ดีใจของอีกหลายคนที่รอดจากตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้ได้
มีเรื่องแจ้งเพื่อทราบนานาจำได้ไม่หมด แต่ขอเสนอที่เด็ดๆ ที่เราดูแล้วร้องฮื่อ… เพราะมิอาจพูดคำว่า อ๋อทำแล้ว… แต่อย่างไรก็ขอแอบๆ กระซิบว่า อ๋อ..คิดแล้ว
มอ.ปัตตานี ทำ competency รายบุคคล ม.บูรพา พาบุคลากรทั้งสำนักไปเวียดนาม หลังจากที่ปีก่อนๆไปสิงคโปร์ ไป…โดยแต่ละคนจ่ายสมทบประมาณคนละ 2,000 บาท คนไหนไม่ไปก็มาทำงาน ม.สุรนารี พาหัวหน้าฝ่ายต่างๆ ไปเซินเจิ้นและฮ่องกง เพื่อไปหาห้องสมุดที่จะเซ็น MOU เพื่อประสานความสัมพันธ์กันต่อไป ม.เชียงใหม่ ไปดูงานที่ต่างๆ เพื่อที่จะสร้าง library common ม.นครพนมเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ล่าสุด ส่วนเรื่องเพื่อทราบที่เหลือส่วนใหญ่เป็นกิจกรรมที่ทำกันไปแล้วซะเป็นส่วนใหญ่ เลยไม่ขอเล่า
มีการอบรมเพื่อให้แต่ละคนเข้าไปปรับปรุงเว็บไซต์ของคณะทำงานฯ รับงาน ไปคนละเรื่องสองเรื่อง ส่วนเราอาศัยความเนียนเงียบเข้าไว้เลยรอดตัวมาได้ ในใจคิดว่าเราไปเขียนจดหมายข่าวแทนพี่น้องท่านอื่นๆ ท่าจะดีกว่า เพราะหลายคนไม่ชอบเขียนเลยออกช้ามากกกกก… สงสารแต่ท่านประธานและเลขาที่ต้องติดตามวาระนี้แบบไม่คลาดสายตา งานนี้ทุกคนร้องอือๆ ไม่รู้ว่าเสียดายหรือยินดีกันแน่ แต่ปล่าวหรอกแค่คิดค่ะทำกันเองเหมือนเดิม
เรื่องต่อไปคือ การไปศึกษาดูงานแพลนกับคณะทำงานไอทีว่าเราจะไปเซินเจิ้นกับฮ่องกง ซึ่งเป็นที่เดียวกับที่ ม.สุนารีไป และของเราพี่หน่อยก็เคยไป แล้วได้เขียนอย่างละเอียดลออ และได้นำไปลงในลานจันทร์ฉบับล่าสุด ซึ่งคณะทำงานกะว่าจะไปประมาณปลายเดือนสิงหาคม เนื่องจากจะมีการอบรมผู้บริหารระดับกลางในเดือนกรกฎาคม ที่ ม.บูรพาและสิงคโปร์งานนี้หนูเล็กไปเมื่อปีก่อน
คนที่เคยไปบอกว่าที่ห้องสมุดประชาชนเซินเจิ้น ทันสมัยมาก ดูแล้วห้องสมุดเดินดินกินข้าวแกงแบบเราคงได้แต่มองความก้าวหน้าของของวงการห้องสมุดแล้วพยายามหาอะไรมาปรับใช้มากกว่า แต่ที่สนใจมากคือ Hong Kong Science & Technology University Library อันเป็นมหาวิทยาลัยระดับโลก ที่เราสนใจเป็นพิเศษ เหตุที่น่าสนใจมีหลายอย่างทีเดียวแล้วจะเล่าให้ฟัง แต่ตอนไหนไม่รู้ อาจก่อนไปหรือไปกลับมาแล้วก็ได้
ส่วนงานที่ต้องกลับมาทำต่อคือ 1) งานวิจัยฯ ที่คณะทำงานยกให้มาทำบทที่ 5 และดูในภาพรวม แต่ในใจเรามาดหมายผู้กล้าผู้ร่วมชะตาไว้แล้ว 2) งานสัปดาห์ PULINET ที่ประชุมยกตำแหน่งเจ้าแม่กิจกรรม ให้ไปคิดว่าจะทำไงดี คิดได้ตอนนั้นบอกว่าเราให้คนเข้าไปตอบคำถามในเว็บไซต์ของคณะทำงาน แล้วให้เลือกว่าจะได้ของขวัญจากภาคไหนดี คณะทำงานฟังแล้วบอกว่ากิ๊บเก๋ทีเดียว แต่เนื่องจากยังไม่ได้ตั้งงบไว้ อาจจะต้องเลื่อนกิจกรรมนี้เป็นครั้งหน้า หรือหากคิดอะไรที่เจ๋งๆ สัญญาว่าจะส่งไปบอก แล้วก็ต้องส่งป้ายประชาสัมพันธ์อันสดสวยของเรา ส่งต่อๆๆๆ ไปให้ทุกที่เติมวันที่หรือเติมอะไรไป
จากนั้นก็พิจารณาเรื่องปัญหาต่างๆ ในการทำงานความร่วมมือ ที่คณะทำงานทุกคนอยากให้เป็นความร่วมมือจริงจัง นัดแล้วไม่มา หรือนานๆ มาครั้ง หรือหลายๆครั้งไม่มา หรือเปลี่ยนหน้ากันบ่อยๆ พวกเราที่ไปประจำมึนค่ะ เพราะทุกครั้งที่ไปประชุมจะมีงานที่ต้องแบ่งความรับผิดชอบกันไปแบบวิธีหารยาว ปัจจุบันเนื่องจากคณะทำงานยังไม่อยู่ภาวะ “เสถียร” หากมีงานแล้วกลายเป็นหารสั้น อย่างนี้แจ๋วไม่ชอบค่ะ…
นอกจากไปประชุมแล้วยังได้ “ป้าย” พิเศษมาฝากพี่ตา หวังว่่าคงถูกใจนะคะ
One thought on “ไป ม.สุรนารี”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
ขออนุญาตใช้สิทธิพาดพิง…(อย่ามาทั้งขาเด้ออออ ปูเหลียวตับแตก…)
เด๋วจาค่อยๆ เรียบเรียงเสียงประสาน…สิงคโปร์…เมืองที่ฝนทั้งกาปีให้ชม coming soon จ้ะ
อันที่จริงตั้งมาหลายท่าแล้ว รูปก็มีเพียบ แบบ take a photo by me เนี่ยะ
ขาดอยู่อย่างเดียว…ขาดเวลา…และที่สำคัญ เร็วไม่เป็น แหะ แห