นึกถึงสมัยเรียนปริญญาตรี ที่เรียนภาษาอังกฤษค่อนข้างเยอะ เวลาอาจารย์ให้เขียนเรียงความส่ง คะแนนที่อาจารย์ให้จะแบ่งให้เป็นคะแนนความคิด และคะแนนไวยากรณ์ ตัวเองได้คะแนนไวยากรณ์น้อยเสมอ ก็เพราะเราจำไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็น Tense, การใช้ Article, การใช้ Verb มันสับสนไปหมด  พอมาในสมัยนี้ ภาษาอังกฤษมีความจำเป็นมากกว่าแต่ก่อนมาก เด็กๆ ก็ยังเรียนแบบเดิมๆ ท่องและท่อง เด็กบางคนทำคะแนนในห้องได้ดี แต่พูดไม่ได้ หรือไม่กล้าพูด  ซึ่งถ้านึกให้ดีๆ ที่จริงการเรียนภาษาอังกฤษก็เหมือนกับภาษาไทยนั่นแหละ เพียงแต่ว่ามันยากกว่าตรงที่ ครอบครัวเรา สังคมเรา ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นกิจวัตร ทำให้การเรียนรู้เกิดน้อย มีประสบการณ์น้อย  การเพิ่มประสบการณ์และความรู้ นอกจากจะต้องหาโอกาสในการพูดกับชาวต่างประเทศ  การฟังเพลง การดูภาพยนตร์เป็นภาษาอังกฤษแล้ว อีกทางหนึ่งก็คือการเลือกอ่านหนังสือที่สามารถทำให้เราเข้าใจได้ง่าย  วันนี้จึงขอชวนอ่านหนังสือ 1 ชื่อ 2 เล่มจบ (ไม่รู้จะมีเล่มต่อไปอีกหรือเปล่า) เรื่อง

ชื่อเรื่อง  :  เก่งอังกฤษกับ Mind Map Grammar
ผู้แต่ง :      เอกชัย  เกรียงโกมล
จำนวนหน้า :  2 เล่ม
เลขเรียกหนังสือ :  PE1112 อ73 ล.1-2
เราทราบกันดีอยู่แล้วว่า การใช้ Mind Map จะช่วยให้เราสามารถจดจำสิ่งนั้นได้อย่างเป็นขั้นเป็นตอน หนังสือเล่มนี้ก็เหมือนกัน ใช้ Mind Map ในการอธิบายไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ ได้อย่างครอบคลุม  ทำให้เรื่องที่ดูยาก เป็นเรื่องง่ายขึ้น บทที่ 1 เป็นเรื่องของ Part of Speech (ส่วนประกอบของคำพูด) ได้แก่ การใช้ Noun, Pronoun, Verb, Adverb, Adjective  ก็จะเขียนเป็น mind map การ์ตูนให้เด็ก (หรือไม่เด็ก อย่างเราๆ) กล้าหยิบดู ดังรูป
แล้วจึงค่อยอธิบายไปทีละเรื่อง  ใช้ภาษาแบบง่าย ๆ เหมือนสมัยทีเราท่องตอนเด็กว่า คำนาม คือคำที่ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่….มีตัวอย่างเป็นตัวการ์ตูนวาดแบบ น่ารักและคำอธิบายที่ดูไม่น่ากลัว (ไม่ยาว ไม่แน่น ไม่ใช้ภาษายากจนเกินไป) ประกอบ ตอนท้ายของแต่ละตอนจะมีการสรุปเรื่องที่กล่าวมาด้วย mind map เช่นเดิม
หรือการอธิบายการใช้ Article (a, an, the) ซึ่งมีอยู่แค่ 3 ตัว แต่ดูเหมือนจะใช้กันได้สับสนมาก ทำข้อสอบทีไร ก็งง ตัดสินใจไม่ถูกซักที ผู้เขียน ก็จะพูด(เขียน)แบบเคยเห็นมาเยอะว่า “..บางคนหัวหมอใ่ส่ “the” ทั้งในการพูดและการเขียนจนเยอะไปหมด แบบว่าไม่รู้จะใช้อะไรใส่ “the” ไปก่อน ซึ่งบางครั้งอาจเป็นการใช้อย่างไม่ถูกต้อง…” (เล่ม 1 หน้า 37) แล้วถึงจะอธิบายประเภทและการใช้ Article ทั้ง 3 ตัว เช่น ใช้ a, an นำหน้าคำนามที่นับได้ เอกพจน์ เมื่อกล่าวทั่วไปกว้างๆ ไม่เจาะจง หรือใช้เพื่อบอกจำนวนเท่ากับ 1   ผู้เขียนยกตัวอย่างประกอบเป็นประโยคง่ายๆ เห็นสอดคล้องไปกับคำอธิบาย.. เช่น A cat is eating a fish./ There is a dog sitting in front of my house. เป็นต้น
หรือการใช้ “the” ก็แสดงเป็น mind map ดังนี้
อธิบายส่วนหนึ่งว่า ใช้ “the” กับสิ่งที่มีสิ่งเดียวในโลก
ในแต่ละตอนเมื่อจบตอน ผู้เขียนจะสรุปท้ายตอนด้วย mind map อีกครั้ง เช่น

โดยความเห็นส่วนตัว อ่านๆ ไป จริง ๆ แล้ว ผู้เขียนก็ไม่ค่อยได้ใช้ Mind map มาเกี่ยวซักเท่าไหร่ (ไม่เห็นหน้าตาที่เป็น typical ของ mind map แบบที่เป็นลูกศร เป็นเส้น เป็นรูปภาพ ลากไปทางโน้น ทางนี้ มีเส้นแยกบอกเรื่องย่อยๆ ที่เกี่ยวข้องในแต่ละเส้น )  หนังสือที่ใช้ mind map ในการสอน อธิบายภาษาอังกฤษ เล่มที่ตัวเองชื่นชอบเป็นเล่มแรกเลย มีชื่อว่า Mind Map English  ซึ่งเราจะเห็นลักษณะการใช้ mind map ได้ชัดเจน ลื่นไหลกว่า  คนที่รู้สึกกล้าๆ กลัวๆ กับภาษาอังกฤษอย่างพวกเรา เริ่มต้นจากหนังสือแบบนี้ก่อน จะได้ไม่รู้สึกว่ายากเกินไป  ส่วนน้องๆ Gen Y, Gen Z (เรื่อง Gen Y Gen Z เอาไว้ให้น้องหนิงเล่าให้ฟัง ) ก็เริ่มต้นจาก ฟังเพลงภาษาอังกฤษ เปิด Youtube ที่มี Sub เนื้อเพลง ฟังไปด้วย สังเกตไปด้วยว่า เขาร้องจากคำไหน อ่านอย่างไร ต่อไป ก็สังเกตโครงสร้างของประโยค ว่า เขาสร้างประโยคได้อย่างไร  วันหน้าวันหลัง แม้ว่าเราจะคิดไม่ออกว่าจะพูดว่าอย่างไร แต่เรามีเพลงอยู่ในหัวใจ เราก็จะสามารถเลียนแบบประโยคบางประโยคได้.. หรือใช้ microsoft word ที่ไม่แปลเครื่องมือเป็นภาษาไทย  ก็ได้
…ว่าจะจบแล้วเชียว อดต่อไม่ได้ จากตรงนี้ว่า เมื่อวานเจ้าแทนถามภาษาอังกฤษ ในขณะทดลองทำข้อสอบว่าจะเลือก tense ไหน ซึ่งแต่เดิมเคยบอกว่าให้สังเกตคำบางคำ เช่น today ก็ให้ใช้ present tense  ประโยคไหนมี yesterday, last week ก็ใช้ past tense ประโยคไหนมี tomorrow ก็ใช้ future tense เป็นต้น แต่ประโยคที่เจอ เป็นเรื่องเล่า ก็เลยเฉลยให้ลูกฟังเป็นเพลง Yesterday once more (เด็ก Gen Y คงไม่รู้จัก) ว่า “When I was young. I’d  listened to the radio..” เป็นการเฉลยว่า จะใช้ tense ไหนในประโยค เป็นเอาเข้าใจ แต่จะจำไ้ด้รึเปล่าไม่รู้