สวัสดีค่ะท่านผู้ชมและท่านผู้อ่านที่เคารพรักทั้งหลาย พักนี้มิรู้เป็นไง ไปไหนทำอะไร ทำไมมันเจอะเจอแต่คำย่อ แถมเป็นภาษาต่างด้าวซะอีก จะรีบถีบ..ส่งให้ไปอาเซียนหรือไงไม่รู้? ยิ่งเชี่ยวชาญชำนาญการจนหาระดับไม่ได้อยู่ด้วย!
วันนี้พบกับคำว่า SLVR ค่ะ แต่ขอโทษค่ะที่มิได้เกี่ยวข้องกับระบบต่างๆ นานาที่ใช้กันในห้องสมุดหรอกนะ แต่ไปเกี่ยวข้องกับสื่อยอดฮิตชนิดที่ทุกครัวเรือนต้องมีไว้เพื่อความบันเทิงของชีวิตในทุกระดับ นั่นคือ“โทรทัศน์หรือทีวี” ค่ะท่านผู้ชม แล้วคำย่อที่ว่านี้ก็เกี่ยวข้องกับละครโทรทัศน์ที่ทุกท่านชมกันอยู่ทุกวี่ทุกวันนั่นละ
ละครโทรทัศน์นั้นเป็นความบันเทิงที่เข้าถึงทุกครัวเรือน มีบทบาทในการสะท้อนความเป็นไปของสังคม แล้วก็ยังมีอิทธิพลและส่งผลกระทบต่อสังคมด้วยโดยเฉพาะในเด็กและเยาวชน แต่เดิมผู้ชมละครโทรทัศน์ส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มแม่บ้านแต่ปัจจุบันมีผู้ชมทุกกลุ่ม ทุกเพศ ทุกวัย ผู้สร้างและผลิตละครโทรทัศน์ก็พยายามที่จะผลิตละครออกมาสนองตอบความนิยมให้ผู้ชมได้ติดตาม ควบคู่กับการหารายได้จากค่าโฆษณาสินค้าสารพัดรูปแบบ
การสร้างละครโทรทัศน์นั้นก็มีหลากหลายแนว เช่น แนวดรามา เป็นละครที่มีความขัดแย้งรุนแรงเป็นแกนหลักใช้การแสดงสมจริง แนวซิทคอม เป็นละครแนวตลกขบขัน แนวคอมเมดี้ เป็นละครเบาสมอง เป็นต้น เนื่องจากละครที่สร้างหรือผลิตส่วนใหญ่จะมีเนื้อหาโดยลักษณะและธรรมชาติที่มีความขัดแย้งเป็นเงื่อนปมสำคัญที่ทำให้ละครมี SLVR ประกอบอยู่ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง นั่นคือ
S-Sex > การแสดงเรื่องราวทางเพศที่ไม่เหมาะสม  ลามก อนาจาร หยาบโลน
L-Language > ภาษาที่ไม่เหมาะสม ใช้ถ้อยคำหยาบคาย รุนแรง ดูหมิ่นเหยียดหยาม
V-Violence > ความรุนแรงทางร่างกาย เช่น การทำร้ายร่างกาย การทารุณกรรม ความโหดเหี้ยม การฆ่าฟัน การทำลายล้าง
R-Representation = การใช้ภาพตัวแทน คือการใช้ตัวละครแสดงเพื่อสื่อความหมายในเชิงดูถูก เหยียดหยาม ล้อเลียน เยาะเย้ย ก่อให้เกิดความเกลียดชัง เกิดอคติ การแบ่งแยก
สำหรับประเด็นของ SLVR นี้ก็เป็นเรื่องที่เชื่อมโยงถึงการจัดเรตติ้งสำหรับกลุ่มผู้ชมโทรทัศน์ในบ้านเราด้วยเพื่อความเหมาะสมของการนำเสนอสื่อกับกลุ่มผู้ชม โดยมีการจัดแบ่งกลุ่มรายการแล้วแสดงสัญญลักษณ์ไว้ตอนต้นรายการที่รับชม ระบุระดับความเหมาะสมโดยเริ่มใช้มาตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม 2549 เป็นต้นมา ท่านทั้งหลายที่ดูทีวีเป็นประจำย่อมจะเห็นกันโดยถ้วนหน้า แต่ขอนำมาฉายซ้ำอีกสักครั้งก็แล้วกัน เริ่มจาก
อักษร ก > เป็นรายการสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน (อายุ 2-6 ปี)
อักษร ด > เป็นรายการสำหรับเด็ก (อายุ 2-12 ปี)
อักษร ท > เป็นรายการทั่วไปเหมาะสำหรับผู้ชมทุกวัย
อักษร น > เป็นรายการที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำ
อักษร น13 > เป็นรายการที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้ชมที่อายุน้อยกว่า 13 ปี
อักษร น18 > เป็นรายการที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้ชมที่อายุน้อยกว่า 18 ปี
อักษร ฉ >  เป็นรายการเฉพาะไม่เหมาะแก่เด็กและเยาวชน
ถึงแม้ว่าจะมีการควบคุมหรือวางกฎเกณฑ์ต่างๆไว้แล้วก็ตามแต่ผู้สร้างหรือผู้ผลิตละครโทรทัศน์ก็ยังมิใคร่ตระหนักถึงผลกระทบที่จะเกิดตามมาสักเท่าใดนัก ยิ่งเป็นข่าวที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ยิ่งเป็นการกระตุ้นคนดู (หรือเรียกแขก)ให้เข้ามารับชมเพิ่มขึ้น ได้ยืดละครออกไปอีกหลายตอนได้รับค่าโฆษณามากขึ้นตามไปอีกซึ่งนับว่าคุ้มในแง่การตลาดและในแง่ธุรกิจ แต่ในแง่สังคม,จริยธรรมและศีลธรรมแล้วเสื่อมถอยอย่างยิ่ง ที่กล่าวมานี้เป็นสาระโดยย่นย่อ หากต้องการสาระแบบเต็มๆ ขอแนะนำให้ไปอ่านจากหนังสือชื่อ ข้อเสนอแนะการผลิตละครโทรทัศน์ไทย : การศึกษาประเด็น SLVR ในละครโทรทัศน์ต่างประเทศ ผลงานของ นลินี สีตะสุวรรณ ที่ห้องสมุดเรามีค่ะ