เรื่องของกระสอบ
วันนี้จะบอกเล่าเรื่องการทำงานที่คนอื่นคิดว่า อาจเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆื หรือ จำเป็นต้องทำด้วยหรือ นั่นคือการปูกระสอบในช่วงที่ีวันฝนตก เรื่องของเรื่องถ้าวันไหนมีฝนตก ตัวเองต้องปฏิบัติหน้าที่อยู่หน้าประตูทางเขัาหอสมุด หน้าที่อย่างหนึ่งคือ การที่็ต้องรีบหากระสอบมาปูพื้นทางเดินเข้าห้องสมุด
เนื่องจากเวลาฝนตก ผู้ใช้หรือผู้คนที่เดินเข้ามาใช้บริการจะต้องเหยียบย่ำ น้ำฝน เศษหญ้า ใบไม้ หรือแม้แต่เศษขยะติดเท้าเข่้ามาในห้องสมุด ทำให้พื้นที่ในห้องสมุดสกปรก ซึ่งกระสอบที่เราๆ ท่านๆ รู้ว่าใช้สำหรับใส่ข้าวสารนี่แหละคือ ตัวช่วยอย่างดีที่จะช่วยกรองสิ่งต่างๆ เหล่านี้จากเท้าของผู้ใช้ก่อนที่เค้าจะเดินเข้าห้องสมุด
และเมื่อเวลาฝนหยุดตกแลัวเราก็ต้องเก็บกระสอบไปผึ่งแดดก่อนนำไปเก็บไว้ที่เดิม เพื่อจะนำออกมาใช้ใหม่อีกครั้งเมื่อยามฝนพรำ่ครั้งต่อไป
6 thoughts on “เรื่องของกระสอบ”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
ป้าแมวต้องขอบคุณ หนูหงส์จริงๆ ป้ารู้ป้าเห็นว่าหนูทำ แต่วันเสาร์ วันอาทิตย์ล่ะ ต้องรอให้หัวหน้าเวรสั่งก่อน จึงจะทำ ฝากหัวหน้าเวรดูด้วย จำได้ว่าครั้งแรกที่ฝนตก พบหงส์เช็ดประตูทางเข้า จึงบอกว่าอย่าลืมเอากระสอบมาวางนะ ทุกครั้งที่ฝนตก หงส์ทำหน้าที่อยู่ประตู จะคอยระวัง ดำเินินการทันที่ ไม่ต้องรอให้สั่ง หากวันใดหงส์ไม่ได้มาอยู่ประตู แล้วฝนตก ฝากคนเคาน์เตอร์เตือนเพื่อน นำกระสอบไปวางด้วยเน้อ อย่าให้ป้าไปพบเอง เดี๋ยวเสียความรู้สึกทั้งเขา เรา และป้า
บางครั้งวางดักไว้ทุกทิศทุกทาง ผู้คนไม่ยอมเดินผ่าน สงสัยเกรงว่า จะทำให้กระสอบเลอะเทอะ จำได้ว่า ครั้งหนึ่งเคยไปสถานที่ราชการแห่งหนึ่ง เมื่อครั้งไปดูงานตอนที่เรียนปริญญาโทอยู่ พอดีฝนตก จะเดินเข้าไปจึงมองหาที่เช็ดเท้า เค้าก็ไม่มีให้ ก็เปรยว่า แม้น่าจะมีที่เช็ดเท้าให้เรา เพราะเกรงว่า จะทำสถานที่ของเขาเลอะเทอะ น้องที่เรียนด้วยกันบอกว่า พี่เค้าคงเสียดายที่เช็ดเท้ามั่ง (หมายถึงพรมเช็ดเท้า) เราบอกว่า ก็ใช้กระสอบซิ ที่ทำงานพี่ใช้กระสอบข้าวสารมาวางเวลาฝนตก น้องเค้าบอกว่า ไอเดียดีมากๆ เราก็ทำหน้าสงสัยว่า ที่อื่นเค้าไม่ใช้กันเหรอ น้องเค้าบอกว่า ไม่เคยเห็นนะพี่ เอไม่ทราบว่าใครเป็นเจ้าไอเดียนี้ค่ะ ที่อื่นเค้าไม่ใช้กันจริงๆ หรือ
ถ้านักศึกษาไม่กล้าเดินเหยียบก็บอกไปเลยว่า นี่แหละพรมไทปิงของหอสมุดเรา เชิญเหยียบย่ำตามอัธยาศัย ตามสโลแกนว่า เหยียบย่ำฉันเถิด…เคยดูโฆษณาไหมเอ่ย แต่นานแล้วละ ขอบคุณน้องหงส์ด้วยที่ใส่ใจกับงานทุกชนิด และตั้งใจทำอย่างดีมีจิตอาสาจ้ะ
น้องหงษ์ เป็นหญิงเหล็กตัวเล็กแต่โรคมาก แต่เป็นคนมีความตั้งใจและขยันขันแข็ง นอกจากเรื่องปูกระสอบแล้วเรื่องขัดกระจกที่กำหนดไว้ให้ขัดเวลาเท่าไร น้องหงษ์ผู้นี้มิเคยพลาดสักเพลา ขอบคุณและขอบคุณน้องหงษ์จ๊ะ
วันนี้เปิดเข้ามาอ่านเรื่องกระสอบ ขอบอกหน่อยว่า พี่เองก็หากระสอบมาปูอยู่บ่อย ๆ เมื่อเวลาฝนตก เห็นบันไดทางเข้าหน้าหอสมุดเปียกฝนแล้ว กลัวจะลื่นล้ม อดที่จะต้องปูให้ได้ในเวลานั้น ไม่ต้องไปวานใคร ให้เสียเวลา จริง ๆ แล้วมันก็เป็นหน้าที่ที่งานอาคารฯ ต้องคอยดูแลความเรียบร้อยอยู่แล้ว ไม่ว่าฝนจะตก ไฟฟ้าจะดับ หรืออื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง งานอาคารฯ ต้องคอยสอดส่องดูแล แต่บางครั้ง ถ้าทุกคนช่วยกัน ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นหน้าที่ของใคร เมื่อพบเห็นหรือเดินผ่าน โดยเฉพาะทางเข้าหอสมุดฯ (กระสอบจะเก็บไว้ตรงบริเวณเก็บวัสดุอุปกรณ์งานสวนของป้าจันทร์ ด้านข้าง)
ขอบคุณๆๆๆๆ คำว่า พรมไทปิง ของหนูสุนีย์ พี่อ่านแล้วขำก๊าก (เป็นหัวเราะครั้งแรกของวันนี้) เข้าใจคิดนะ พรมไทปิง ปูกระสอบ แล้วอย่าลืมเก็บตอนหลังฝนหายนะคะ ที่ผ่านมา ระยะหลังป้าแมวไม่ได้บ่นแล้ว เข้าใจว่าคอยระวังอยู่ ก็คือจิตสำนึกต้องเก็บๆๆๆ