ครั้งหนึ่งที่ข้าพเจ้าประทับใจในหลวงพระบาง เป็นสถานที่อันยอดเยี่ยมมาก
รถออกจากนครปฐมวันที่ 8 ธ.ค. 54 ถึงหนางคายเช้าพอดี ไปไหว้พระที่หลวงพ่อพระใสแล้วก็ไปทานข้าวเช้าที่ตลาด ทานก๋วยจั๊บอร่อยมาก หลังจากนั้นก็ได้ขึ้นรถไปยังด่าานตรวจคนเข้าเมือง ส่งเอกสารเสร็จก็ขึ้นรถตู้โดยสาร คนขับเป็นคนลาวชื่อซิสโก้ ตอนไปตื่นเต้นมาก พอมาถึงก็เป็นหลุมเป็นบ่อ ตอนขึ้นภูเขาน่ากลัวมากทุกคนในรถก็อาเจียนกันหลายคน
ในเทือกเขายังอุดมสมบูรณ์มากมันสวยงามจนอาการอาเจียนหายไปโดยปริดทิ้ง ไปถึงหลวงพระบางเย็นพอดีเข้าที่พัก ชื่อจันทร์นวล ก็นอนพักผ่อน พอตื่นเช้าขึ้นมาใส่บาตรประทับใจมาก
ต่อมาคนขับรถก็ได้พาไปลงเรือเที่ยวถ้ำติ่งต่อดินแดนอารยะธรรม ซึ่งเชื่อกันว่าผู้ที่มีกรรมมีทุกข์ให้ถวายพระที่ถ้ำนั้น ก็จะประสบผลสำเร็จ
จากนั้นก็ไปดูการท่อผ้าไหมของชาวลาวไปเจอสิ่งประหลาดคือ การดองเหล้ามีงูกัดกันในขวดก็แปลกดีเหมือนกัน พอช่วงเย็นก็ได้ไปตลาดส่วนใหญ่เป็นปลาตากแห้งและหนังควายแห้งขายเป็นจำนวนมาก ได้แต่เดินดูเฉยๆ ได้ไปเจอนักท่องเที่ยวคนสุพรรณคุยกันสนุกสนาน
รุ่งขึ้นไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ของพระเจ้ามหาชีวิต แล้วก็วัดเชียงทองสวยงามมาก แล้วจึงไปชอปปิ้งที่ตลาดหลวงพระบางห ลังจากนั้นเดินทางกลับเข้านครเวียงจันทร์ไม่ไกลเท่าไรนัก ขากลับมีหมอกหนาอากาศหนาวเย็นกว่าตอนที่ไป ดูเหมือนว่าความเจริญเป็นอารยธรรมยังคงอนุรักษ์รูปแบบเหมือนเดิม เราได้ไปทานก๋วยเตี๋ยวที่นครเวียงจันทร์ ถึงฝั่งไทยเดินชอปปิ้งที่ท่าเสด็จกันอย่างเมามัน แล้วจึงเดินทางกลับวันที่12 ธค 54 โดยสวัสดิภาพ