เมื่อวานวันที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๔๕ หอสมุดฯ ของเราหยุดเพื่อทำบุญประจำปีเหมือนเช่นที่ปฏิบัติสืบเนื่องกันมาอย่างยาวนาน

ปีนี้สำหรับตัวเองมีความรู้สึกแปลกไปจากเดิม เพราะเปลี่ยนสังกัดใหม่ เวลาช่างผ่านไปเร็วมาก  สามเดือนเต็ม!
เป็นสามเดือนที่สนุกทุกวัน เพราะไม่มีวันไหนเลยที่นั่งอยู่เงียบๆ คนเดียว มีเรื่องราวให้เราคิดเราทำมากมาย ไม่มีเวลาลั๊ลลาแบบสมองว่าง เพราะต้องควบทั้งงานในหน้าที่ใหม่ที่ต้องศึกษา กับงานเดิมที่ต้องสานต่อและดูแล
ปรกติแล้วในงานทำบุญ เราชอบมักเตรียมอะไรๆ เผื่อไว้ให้พวกเราลั๊ลลาฮาเฮ แต่ปีนี้ไม่เลยแม้แต่จะคิด เพราะลืม!  รู้อย่างเดียวว่าต้องมาเช้ากว่าปกติ
การมาเช้าเห็นอะไรก่อน เห็นอะไรมาก วันนี้จึงมีเรื่องราวให้เราซาบซึ้งมากมาย
เมื่อเช้าผ่านร้านข้าวเหนียว-หมูปิ้ง คิดว่าพวกเราต้องหิวจึงซื้อมาเผื่อ … และเจ้าหมูปิ้งนี้ก็กลายเป็นอาหารหลักของหลายคน รวมทั้งข้าพเจ้า 555
น้องอ้อรายงานว่าน้องปูและพี่ๆ น้องๆ ลงมาช่วยกันจัดของขวัญและเตรียมงานต่างๆ  …. อันนี้ละลืมสนิทไปเลย เพราะก่อนหน้านี้ไปราชการ ต่อด้วยลาพักร้อน จึงขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ แถมยังพบว่าน้องชัยยังยกต้นคริสมาสต์มาสร้างสีสัน ส่วนของขวัญทั้งหลายตั้งอยู่ที่สวน “ย่อม” งงๆ กับกระเป้าใบเล็ก มีผู้อธิบายว่าน้องปูทำมาให้กับทุกคน ตกแต่งทีละใบๆ ด้วยมือ น่ารักและขอบคุณในน้ำใจ

หลายคนที่มาเช้าเริ่มเตรียมตัวทำงาน แค่บอกว่า เราทำกันเถอะ ทุกคนก็ช่วยกันคนละไม้คนละมือจัดของ เตรียมของ ล้างผลไม้ หุงข้าว ต้มน้ำร้อน เปิดห้องประชุม หารายการมาตรวจสอบว่าของแต่ละอย่างมีการจัดและเตรียมอย่างไร

ในที่สุดก็ถึงเวลาสำหรับการไหว้ …. เราชอบภาพของพี่ทั้งสามคนนี้

ปีนี้น้องหนึ่ง เป็นผู้อาราธนาพระ (พวกเราเรียกว่า มัคทายก) โดยฝ่ายโสตฯ เตรียมบทและสร้างสรรค์คู่มือมาให้ น้องหนึ่งรับหน้าที่สังเกตุแล้วเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น โดยมีลุงอ้วยนั่งข้างๆ บอกโจทย์ไปว่าให้ทำหน้าที่ไปโดยคิดว่าไม่มีลุงอ้วนนั่งอยู่ใกล้ๆ เพราะปีหน้าก็ต้องเป็นผู้สืบทอดต่อไป

มีช่วงเวลาน้อยมาก ที่เราจะได้อยู่เงียบๆ นิ่งๆ สงบๆ วันนี้เรานั่งอยู่หลังสุดจึงป็นภาพแบบนี้ สาธุ เกาะเกี่ยว สร้างสัมพันธ์ที่ดีงาม

ปีนี้พี่แมวบอกสั้นๆว่า “รักทุกคน” เราชอบนะ เพราะหากพูดยาวๆ เราจะต้องนั่งฟังนาน 55555555555

และปีนี้เรามี นางงามสตรอ….. โดยคนซ้ายได้รับรางวัลไป  โดยมีคนขวาตามติดแบบรดต้นคอ ….แต่พอเปิดกล่องรางวัลมา แม๊….เกี่ยงกันใหญ่ เพราะใครๆ ก้ออยากได้ 55555555555

ปีนี้เราได้ถ่ายรูปกับน้องๆ ไม่น่าเชื่อหากอยู่ในฝ่ายบริการ เราจะอยู่ค่อนไปข้างท้าย แต่พอเรามาอยู่นี่ กลับกลายเป็นอยู่หัวแถว (ถึงว่าดิท่านพี่ทั้งสองขอบาย)
อะไรไม่แน่ไม่นอนจริงๆ น้องๆ กลุ่มนี้จะเป็นคนรุ่นใหม่ที่มีภาระต้องดูแลหอสมุดฯ เราจึงห่วงนักหนา หวังว่าจะนำพาทั้งหมดก้าวต่อไปได้ ต้องก้าวไปอย่างมั่นคง
ปีใหม่ วันใหม่ เดือนใหม่ ….. เป็นเพียงเหตุการณ์หนึ่งที่สมมุติขึ้นมา ข้อดีของของคำว่า “ใหม่” คือ เป็นโอกาสที่เราจะได้ทบทวนอะไรและเริ่มต้นใหม่ สามเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก
ควรจะทำอย่างไร ..หากฟัง คิดถาม และลงมือปฏิบัติ ตามคำพระท่านเทศน์ตอนสุดท้ายเรื่องของธรรมทาน กับอภัยทาน รวมทั้งเรื่อง สิกขะ ที่ตอบคำถามว่าทำไมสงฆ์จังต้องใฝ่เรียนรู้ เรื่องของศีล สมาธิและปัญญา บวกแรงใจของตนเอง การผลักดันของรุ่นพี่  ก็จะเป็นแรงขับเคลื่อนที่นำพาไปได้อย่างดี
อีกแค่ไปกี่ชั่วโมงก็จะย่างเข้าสู่ปี 2555 หรือ 2012 ที่หลายคนกลัวมหันตภัยจากธรรมชติ
และอีกสามเดือนของอีกแค่สามครั้งก็จะครบหนึ่งปี และเราก็จะต้องลาปี 2555 กันอีกครั้ง