9 thoughts on “ีระหว่าง "สัมมนา กับ อนาคตของลูก"”

• ใบหม่อนเป็นนักเรียนแล้ว ต้องไม่ร้องเหมือนพี่นิวนะ (ลูกน้อยหอยสังข์ของแม่ต้อย) ส่วนเรื่องไปสัมมนาระหว่างอยู่ที่นี่ก็ให้นึกถึงบรรยากาศของปีที่ก็แล้วกันนะ

• คงได้อยู่แต่ในร่มเหมือนเคยๆ เพราะคาดว่า ฝนคงตกเหมือนเคยๆ และต้องนั่งดูทีวีอยู่ในห้องเหมือนเคยๆ

• น้องใบหม่อน ป้าดวง กับพี่กระแต จะอาศัยไปลงที่บ้านไม่ได้ละซิ เพราะอยู่กันคนละเส้นทางกันแล้วซิ ถ้าวันไหนป้าดวงคั่วโฮ๊ะ จะไม่โทรให้มาเอาเลย เจ็บใจนักฮะ ๆๆๆ!!!! ดีใจนะที่ได้รับ อุปกรณ์การเรียนทุกอย่างโดยไม่ต้องลงทุนเลย คับๆๆ หลวมๆๆ เอายางรัดเอาไว้ก่อน ของฟรี!!! ต้องทนหน่อยน่ะ ปีหน้าป้าดวงต้องเก็บชุดกระแตเอาไว้ (ชุด ป.6) หวังว่าคงจะไม่แย่งของกันน่ะ (ไม่มีโรงเรียนไหนมันจะใส่สีแดงแล้ว จะเอาไปใส่ก็ให้รู้ไป

• ในที่สุด set นี้ (หมายถึงลูกๆ เราชาวหอสมุดฯนะ) ก็เริ่มทยอยเข้าโรงเรียน พวกพี่ๆ เตรียมมรดกไว้ให้น้องๆ ตอนนี้พวกเรามีกันครบทุกขั้นการศึกษา การศึกษาขั้นก่อนประถม การศึกษาขั้นประถม การศึกษาขั้นมัธยม การศึกษาขั้นอุดมศึกษา รออีกนิดระดับบัณฑิตศึกษากำลังตามมา

• พี่เห็นใจน้อง ที่แม่มีต่อใบหม่อนม๊ากๆๆ ความรู้สึกที่คนเคยกินอะไรทำนองนั้น แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้เพราะคนเคยไปสนุกสนานด้วยกัน และแล้วพี่ก็ขาดคนรู้ใจในการไปสัมมนาครั้งนี้ มันเป็นความรู้สึกลึกๆๆ ว่าทำไม ทำไม ถึงทำกับฉันได้!!! ทิ้งพี่ได้อย่างไงฮ่ะ…
  เอาเถอะเลี้ยงลูกให้ดี อย่าหนีไปเที่ยวอีกล่ะเดียวคนแถวบ้านจะไปตามหา….

• จริง คงฝนตก และอยู่ในโรงแรมตามเคย โอกาสหน้าค่อยว่ากันใหม่ เมื่อเสร็จสิ้นสัมมนา ก็สอบถามจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ว่า ยุทธศาสตร์มีอะไร เป็นอย่างไร ก็แล้วกัน ครั้งต่อไปอย่าพลาดนะ

• เข้าใจความรู้สึกของน้องดี คนเป็นพ่อแม่ลูกเป็นที่หนี่งเสมอ ไม่มีใครรักและปราถนาดีต่อเราเท่าพ่อแม่ของเราอีกแล้ว ทำให้คิดถีงและรักพ่อแม่ขี้นเยอะเนอะ

• ใช่จ้า….อนาคตของลูกยังอีกยาวไกล ส่วนอนาคตของแม่มัน เหลือนิดเดียว(ชั่งมันเถอะ…น้ำในขวดสีเหลืองๆกินเมื่อไรก็ได้) อิอิ

• ถึงงานนี้น้องไม่ได้ไป ด้วยเหตุผลที่จำเป็นจริง ๆ ที่ต้องดูแลลูกใบหม่อน ทุกคนคงเข้าใจ อย่างไรพี่ก็ขอฝากลูกจูนด้วยนะ ที่พี่ไม่ต้องนำไปฝากบ้านญาติ ๆ ซึ่งก็อยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยหลายกิโล งานนี้พี่ก็หมดห่วง หมดกังวลใจ คงจะไปสัมมนาอย่างสบายใจ
  พี่ต้องขอขอบคุณน้องมาก ๆ ที่อนุเคราะห์รับช่วยดูแลให้