แลกเปลี่ยนเรื่อง 24 ชั่วโมง
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วกลุ่ม KM ที่ถอดบทเรียนเรื่อง 24 ชม.ได้นำข้อสรุปมานำเสนอ บรรยากาศเต็มไปด้วยความไม่โหด ไม่มันส์ แต่มีฮาเป็นระยะๆ
ที่ไม่โหดและไม่มันส์ เพราะทุกอย่างกลายเป็นเรื่องธรรมดาๆ เหมือนสาวผู้ปลงตก จากชีวิตรัก เดี๋ยวเวลามันก็ผ่านไป เดี๋ยวก็เช้าแล้ว จะมีการอาการจี๊ดๆ ปรี๊ดๆ ในบางเวลาที่ใครมาพูดเรื่องเก่าๆ ที่อยากเก็บไว้ลึกๆ
เรื่องดีๆ มีมากมาย เช่น อาสาสมัครขออยู่วันศุกร์ โดยไม่ขอหยุดวันจันทร์ หรืออาสาสมัครมาช่วยน้องมาร์ค จะได้ไม่ต้องมาอยู่โยงคลอดเวลา
ทั้งหมดในกลุ่มหัวหน้าเวร มาถูกอกถูกใจที่หนูเอ๋บอกว่า เราอยู่ครบกันมาปีหน้าก็จะครบรอบ 10 ปีแล้วถ้าจะเลิกคงไม่น่าเกลียด
ฮากันตรึมมมมมมมมม แบบว่าถูกใจค่ะพี่น้อง
10 ปีแล้วหรือนี่ ไม่บอกไม่เชื่อนะเนี่ย…
จำไ่ม่ได้ว่าดีใจเรื่องอะไร แต่ขอแชะไว้ก่อน 555
แต่วัันนี้สิมีคนถามว่าเพิ่งเปิดหรือคะ
เรียนคนถามไปว่าห้องสมุดของหนูเปิดมาสิบปีแย้ววว (ดีนะที่ทราบตัวเลขก่อน) เป็นที่แรกของประเทศไทยค่ะ … จบข่าว
ปีที่แล้วตัวเองบอกๆ กับน้องๆ ว่า เด็กที่เข้ามาใช้บริการ 24 ชั่วโมงน้อยลงมีคนบอกว่าให้ลองดูปีนี้อีกครั้ง…
พี่แมวเล่าว่าเพิ่งคุยกับน้องสัมฤทธิ์ว่าตอนซ้อนท้ายไปประชุมที่ต้องผ่านอาคารของคณะต่างๆ พบว่า ทุกคณะต่างทำพื้นที่ให้กับนักศึกษาของตน
พวกเรางดอยู่เวร 24 ชั่วโมง กันเมื่ออายุตามหลักฐานแจ้งว่า 57 ปี ทั้งๆ ที่บางคนบอกว่าแจ้งเกิดช้าไปสองปี ก็หาได้เว้นไม่
พี่ๆ หลายๆ คน บอกว่าไม่ถึง 57 แต่โรคภัยไข้เจ็บเข้ามารุมเร้ามากมาย ของต่อรองลงมาอีกสักนิด พอลงมาสักนิดคราวนี้หายไปเกือบครึ่ง ภาระจึงมาอยู่กับเด็กๆ ที่ต่างมีหน้าที่ในครอบครัวอีกแบบ ถึงเวลานั้นอาจต้องมาทบทวนกันอีกครั้ง…
หอสมุดฯ ของเราก็เตรียมบริบทแบบนี้สำรองไว้เงียบๆ ตั้งแต่พยายามพัฒนาพื้นที่โดยรอบหอสมุดฯ ทั้งไฟ ทั้งที่นั่งอ่าน และทุกอย่างที่สามารถดำเินินให้ได้
การถอดบทเรียนเป็นรูปเล่มคงเสร็จสิ้นในไม่ช้านี้ ข้อมูลทุกตัวอักษรคงเป็นเรื่องราวที่พวกเราได้ปฏิบัติ คิด ทำ ผ่านการโต้เถียง แสดงความคิดเห็น ผ่านความรัก ความอบอุ่น ความเห็นใจ ผ่านชามมาม่า ผ่านแก้วกาแฟ โอวัลติน กระทั่งน้ำขิง…
โลกและบริบทของสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไป อาจทำให้หลายๆ อย่างเปลี่ยนไปได้ และเร็วมาก
และเร็วจนจุดกำเนิดตามไม่ทัน …. จริงป่ะ
8 thoughts on “แลกเปลี่ยนเรื่อง 24 ชั่วโมง”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
ขอแก้ข่าวจ้า ครบ10ปี ปีนี้เพราะอิฉันอยู่ตั้งแต่ลูกสาวคนเล็กได้3ขวบ ปีนี้ลูกสาวอิฉันครบ13ปีบริบูรณ์ เห็นด้วยค่ะกับอายุที่มากขึ้นกับโรคภัยที่รุมเร้า ถ้าจะให้ดีต้องไปดูตารางการเกษียณอายุที่หน้าห้องหัวหน้าหอสมุด ดูแล้วต้องต๊กใจเหมือนที่อิฉันพร้อมด้วยน้องเอ๋และพี่ใหญ่เห็น เพราะอีกประมาณไม่เกิน2-3ปีในอนาคตอันใกล้นี้ จะมีผู้มีอายุครบ 57 ปีบริบูณ์ประมาณ10-11คน(ได้รับการยกเว้นอายุตามเกณฑ์) คนที่เหลือต้องอยู่เบิ้ล2รอบแน่นอนคะ ยืนยันและนั่งยัน อิฉันต้องไปหาหมออันเนื่องมาจากอาการปวดหลัง ปีละ4ครั้งแทนปีละ2ครั้ง…..
ฟ้องด้วยภาพ กรณีที่1 คุณพี่ท่านทำมือประกอบคำยืนยันว่า จริงจริงจ๊ะเปิดมาแล้ว 1 กับ 0รวมกันเป็นสิบปีพอดิบพอดี
กรณีที่ 2 ขอเวลานอก เบรดไปประชุมไป ได้ไม่เสียเวลา …เดี๋ยวน้ำจะไม่ร้อน .
เราเริ่มปี 45 ค่ะ ปีนี้ 10 ปี พอดี ความหมายคือครบสิบปี ….ปีหน้าก็ 11 จ้า พี่รีบเขียนไว้ก่อน กลัวว่าเรื่องเราพูดถึงเรื่องความเปลี่ยนแปลง จะกลายเป็นแปลงแบบอื่น 555
ตอนแรกกะว่าจะเกษียณอายุก่อนกำหนด คอยดูว่าจะไปพร้อมใครดี เพราะอายุเริ่มมาก อยู่ 24 ชั่วโมงแทบไม่ไหวแล้ว จะรอจนถึงอายุ 57 ปีก็จะตายเสียก่อน พอได้รับข่าวดีว่าจะเลิกมี 24 ชั่วโมง อันนี้ “ได้ใจ” ไปเต็ม ๆ เลย มีกำลังใจทำงานขึ้นอีกเยอะ ขอขอบคุณท่านผู้ใจดีทุกท่าน ที่คิดว่าควรจะเลิก ขอขอบคุณนะค่ะ
ภาพนี้ พี่ตาเองก็ยังนึกไม่ออกเลยว่ากำลังทำอะไร แต่ว่าทำท่าชูนิ้วชี้นี่ซิมันหมายความว่าอะไร ยังงง ๆ อยู่เลย ถ้านึกออกแล้วจะนำมาบอกให้ แต่ชาวหอสมุดนี่ซิพอรู้ว่า 24 ชม. มีอายุครบ 10 ปีแล้ว จะขอยกเลิกเปิดบริการแล้ว ทุกคนดีใจอย่างมาก ๆ บอกว่าสาธุ….
ในที่สุดก็หาบันไดลงได้ซะที เนื่องจากหลายท่านก็ได้บรรลุวัตถุประสงค์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว โครงการอภิมหาอมตะก็ถึงกาลเวลาปิดตัวลงด้วยข้อหาร้ายแรงว่า “คนเริ่มแก่”แล้วเราก็ใช้แรงงานแก่ๆนี่ละทำมาสารพัดงาน จากพวกกระดูกเหล็กเมื่อก่อนนั้น บัดนี้กระดูกกร่อนไปตามๆกันแถมหาอะไหล่เปลี่ยนไม่ได้ซะด้วย โรคาก็แอบมาอิงอาศัยกายาโดยมิได้รับอนุญาต เพราะฉะนั้นก็สมควรแก่เวลา อดทนกันมาตั้ง 10 ปีนี่น่าจะมีรางวัลงามๆนะท่าน
ขออนุญาตนำคำพูดของเพื่อนในFacebook ท่านหนึ่งมาให่อ่านกัน ไม่รู้ว่าอ่านแล้วคิดอย่างไร ดีใจหรือเสียใจ
เมื่อวานครบรอบวันเกิดอีกครั้งมีเวลาแว็บๆหนึ่งประเมินผลงานการดำเนินชีวิตที่ผ่านมา
ผล…จุดแข็งที่พบคืออาวุโสขึ้นอีกปี(แก่นั้นละ)…จุดอ่อนคือโรยราไปอีกปี(ก็แก่นั่นละ)…ปัจจัยเสี่ยงที่พบมากมายเกิดขึ้นอีกเยอะ(เพราะแก่)…แต่ก็มีโอกาสดีๆอีกเยอะในชีวิต(สำหรับคนแก่)โชคดีที่มีโอกาสแก่….
ข้อคิดสำหรับคนหอสมุดจ้าอิอิอิ….
ไม่ว่าจะแก่หรือหนุ่มสาว แต่โรคภัยไข้เจ็บ บดมันจะมาก็มาอย่างกระทันหัน ไม่ให้เรารู้ตัว ได้ทราบมาว่าพี่ ๆ น้อง ๆ ชาวหอสมุดฯ ก็มี เบา (หวาน)เอ่ย โรคภาวะการทรงตัวบกพร่องไปชั่วขณะหนึ่ง (ชื่อโรคย๊าว ๆ แต่ภัยนั้นมหันนะ ถ้าเป็นมันเป็นโดยที่เราไม่รู้ตัว)โรคน้ำในหูไม่เท่ากัน โรคพวกนี้เวลาเป็นมองบ้านหมุนเลย เท่าที่รู้ ๆ จะเป็นพวกมีอายุ 50 อัพนะ แต่น้อยกว่า 50 มีหรือเปล่าไม่รู้ ถ้า 24 ชม. เลิกได้ทุกคนต้องดีใจอย่างมาก ๆเลย ดังที่หัวหน้าหอสมุดฯ ของพวกเราได้เคยแจ้งให้ทราบบ้างแล้วในการประชุมประจำสัปดาห์ ทุกคนยกมือดีใจอย่างเห็นได้ชัด เหลืออีก 2 เทอม ทุกคนยอมอุทิศตนสู้ตาย จะเดินไปทางไหน ก็มีแต่คนถามว่า 24 ชม. จะเลิกแล้วหรือ (คน = คนในหอสมุดฯนะ) พี่ตาก็ตอบไปตามที่ได้ฟังมาว่า หอสมุดฯ เราก็เปิดมาเป็นปีที่ 10 แล้ว และคณะต่าง ๆ ก็มีห้องให้นักศึกษาได้นั่งอ่านหนังสือกันเกือบทุกคณะแล้ว (จัดทำเป็นห้องกระจก มีแอร์ให้ด้วย) อันนี้ก็รอดูอีก 2 เทอมก่อนก็แล้วกัน