เพื่อนบ้าน
มีคนถามว่า บล๊อก ของพวกเรามีมากี่ปีแล้ว บอกว่าไม่รู้สิ ขี้เกียวจำ รู้แต่ว่าบล๊อกเรา “ไม่ตาย”
“ไม่ตาย” แปลว่า ยังมีความเคลื่อนไหว และความเคลื่อนไหวนั้นไม่ได้เกิดจากคนๆ เดียว หรือเกิดจาก admin
แรกๆ มีคนถามว่ามีไว้ทำไม บอกไว้ว่าเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้
การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ก้อแปลว่าต้องมีทั้งฝ่ายให้ และฝ่ายรับ จึงจะเกิดการ แลก หรือ เปลี่ยน
เนื่องจากเป็นคนที่ชอบการปฏิบัติมากกว่าจึงชอบเรื่องราวแบบนี้ และสนุกที่จะอ่านเรื่องราวที่พี่น้องผองเพื่อนเขียนขึ้นมาให้เราอ่าน เป็นเรื่องราวที่เรารู้แล้ว รู้น้อย รู้มาก กระทั่งไม่รู้เลย … ให้เราได้คิดหรือฉุกคิด
และยังสามารถไปบอกเล่าความคิดของเรา การรู้ หรือไม่รู้ ชื่นชม เพิ่มเติม วิจารณ์ กระทั่งหยิกแกมหยอก ฯลฯ
ประสบการณ์ของแต่ละคนที่เขียนออกมา เป็นเรื่องส่วนบุคคล ที่เจ้าตัวไม่เขียนออกมา ก็ไม่สามารถหาอ่านได้ที่ไหน … ไม่ใช่หนังสือทางวิชาการที่หาอ่านได้ทั่วไปทั้งแบบบนดิน หรือบนวิมาน ที่อ่านคราวใดล้วนชวนหาวนอน แต่รับรองว่าอ่านเรื่องราวชีวิตของพวกเราในบล๊อกแล้ว ไม่มีใครคิดจะแอบงีบเด็ดขาดเพราะเต็มไปด้วยอารมณ์และความรู้สึก
เสน่ห์... อยู่ตรงนี้ต่างหาก
การจัดการความรู้ การพัฒนาตนเอง ฯลฯ ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่ลงมือปฏิบัติ ไม่ใช่เรื่องที่มาบอกเล่าทฤษฎีใช้ศัพท์สูงจนน่าเวียนหัว
Blog ของเราถือเป็นเจ้าแรกๆ ของมหาวิทยาลัยศิลปากร ซึ่งอาจมีบางหน่วยงานหรือคนไปเขียนไว้ที่ gotoknow กันบ้าง แต่ก็สนิท! ที่เห็นแล้วอยากส่ายหน้า ว่าทำไมไม่ลบไปซะ…
แล้วก็มีคนถามอีกว่ามีที่ไหนอีกบ้างที่ทำแบบเรา เคยบอกว่ามีที่คณะเภสัชศาสตร์ เพราะเข้าไปอ่านบ้างเหมือนกัน …กระทั่งเมื่อเช้ามีผู้จุดประเด็นว่า รูปน้องหมาชมพระอาทิตย์ตกน้ำ ได้รับการกล่าวถึงโดย surachai เมื่อ พฤ, 06/30/2011 – 11:52 เลยชะแว๊บเข้าไปดู
และก้อคิดว่าอาจมีหลายๆ คนที่ไม่ทราบ เลยเอามาขยายความต่อบอกเล่าถึง”เพื่อนบ้าน”
และอยากให้กำลังใจพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ว่า มีหลายคนติดตามเรื่องราวของเราอยู่
เมื่อวานกิจกรรม Staff Update มีการพูดถึงการใช้อีเมล์ของมหาวิทยาลัยฯ ซึ่งมีคู่มือให้อ่าน และ gmail … แต่เชื่อเถอะไม่มีคู่มือไหนที่เขียนโดยคนเดียวแล้วสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็น และปัญหาที่เราพบในคู่มือมักจะไม่ได้เขียน เพราะคนเขียนเป็นผู้ชำนาญ แก้ไขอะไรๆ ได้หมด และมองไม่เห็นปัญหาของคนที่เพิ่งเริ่ม ฯลฯ
web 2.0, social networking ที่พวกเราอ่านกันจนตาแฉะ ฟังกันจนท่องได้ สไลด์เดิมๆ คำพูดเดิมๆ ที่ต่างแค่ว่าเป็นใครพูด จะไม่เกิดขึ้นได้จริงหรอก หากเราไม่เป็นผู้ลงมือปฏิบัติ
สิ้นปีนี้หลายคนน่าจะมีผลงานออกมา จากผลผลิตที่สะสมตั้งแต่เรามีบล๊อกที่ 1 ….
คุณพี่เกของอิช้านบอกเมื่อวานระหว่างการรับทานอาหารว่างว่า เดี๋ยวนี้อะไรก็แชร์กันหมดเนอะ! ถ้าเราแชร์เรื่องวิธีการทำงานตลอดเวลาคงดีไม่น้อย …. โห บรรลุ 555
ส่วนอิช้านตอบกลับไปว่าอะไรนั้น ควรได้รับการชี้แนะและหลังไมค์ เหอเหอ….
One thought on “เพื่อนบ้าน”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
“บล๊อกของเราไม่ตาย” ฟังแล้วรู้สึกดีครับ
คงเหมือนกับการปลูกต้นไม้ หากเราปลูกต้นไม้ด้วยการเพาะเมล็ด ต้องใช้เวลานานกว่าต้นไม้
จะเติบโดแข็งแรงให้ร่มเงา ต่างจากการขุดล้อมต้นไม้ใหญ่มาปลูก รวดเร็วทันใจ แต่ความมั่นคง
แข็งแรงด้อยกว่า วันดีคืนดีเจอพายุลมแรงอาจล้มโค่นได้ ทุกสิ่งทุกอย่างหากปล่อยให้เป็นไปตาม
ธรรมชาติมักจะอยู่รอดและยืนยาว อาจจะใส่ปุ๋ยเร่งเร้ากันบ้าง ก็คงไม่เสียหาย แต่ข้อสำคัญ
ต้องดูแลกันด้วยหัวใจและความรัก ไม่อยากให้การเขียนบล็อกเป็นหน้าที่หรือเขียนเพราะมีใคร
เอาปืนมาจี้ที่หัว ถ้าเขียนด้วยใจมันจะมี “เสน่ห์ ” อย่างที่พี่ปองว่าไว้ ผมเชื่อว่าทุกๆคนมีเรื่องราว
อีกมุมหนึ่งเสมอ ใครบ้างเท่านั้นที่จะนำมาเล่าสู่กันฟัง… หากบล๊อกเรา ค่อยๆเติบโตอย่างต้นไม้ที่มา
จากเมล็ด สักวันหนึ่งก็คงแข็งแรงและมั่นคง