สวัสดีค่ะพี่น้อง ชาวบล๊อกเกอร์ ไม่เจอกันน๊านนนนนนนนนน 😆
อันที่จริงสิ่งที่ถูกทวงถาม คือ สาระจากการไปสัมมนา ซึ่งดองไว้
และคาดว่าจะดองต่ออีกสักระยะหนึ่ง จนเป็นกิมจิ หรือผักกาดดอง
ฮาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ก็แหมนะ อิฉันไปสัมมนาอินเตอร์เนชั่นแนล
ที่กระดิกหูแล้ว กระดิกหูอีก เงี่ยๆ งั่วๆ มั่วๆ นั่งฟัง
ก็ให้พอจับประเด็นสาระได้แบบเสน็คๆ ฟิชๆ
ก็จะรอให้ท่านเจ้าแภพ เอาเอกสารอิงลิชสปีชของแต่ละท่านที่มานำเหนอขึ้นเวป
แต่จนบัดnow ก็ยังบังเกิดสิ่งฝันในใจนี้มิได้ถึง 1 ใน 10
เฮ้อออออออออออ
สงสัยต้อง อัตตา หิ อัตตโน นาโถ
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ด้วยการเอางู เอาปลา มาปล่อยตามประสาแล

แต่ก็อีกละนะ not บัดnowwwwwwwww  เพราะวันนี้จะโม้เรื่อง นาฬิกาตาย

มีอะไรต้องถึงกับเอามาเป็นประเด็น กะอีแค่ นาฬิกาตาย
แต่หากบอกว่า
นาฬิกาตาย ยังเป็นเครื่องหมายบอกเวลาได้ อย่างน้อยวันละ  2 เวลา
ตัวอย่างเช่น
ตาย ณ เข็มนาฬิกาสั้น ชี้ไปที่ตัวเลข 3 เข็มยาวอยู่ที่ ตัวเลข 12
ย่อมต้องหมายว่า ทุกครั้งที่เครื่องบอกเวลาใดๆ บอกเวลา 3 โมง
ยามตะวันสาดแสงแรงกล้าหลังรุ่งอรุณแห่งวัน
ตัวเลขของนาฬิกาเรือนนี้ย่อมเป็นเครื่องเตือนเวลาบ่ายสามโมง
และหากทุกครั้งที่เครื่องบอกเวลาใดๆ บอกเวลา 3 โมง
ยามตะวันล่วงเลยขอบฟ้าไปหลายเพลาโมงยาม
ตัวเลขของนาฬิกาเรือนนี้ย่อมเป็นเครื่องเตือนเวลาตี 3 ของทุกราตรี
ฉันใดก็ฉันนั้น
ของสิ่งหนึ่ง
สิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่ง
บุคคลบุคคลหนึ่ง
อันใดอันใดอย่างหนึ่งๆ
ณ กาลเวลาแต่หนหลัง
ณ ปัจจัยแวดล้อมอย่างหนึ่ง
ณ เงื่อนไขเหตุการณ์อย่างหนึ่ง
ณ จุดของความต่างอย่างหนึ่ง

ด้วยเงื่อนไขของอนิจจัง
การเปลี่ยนแปลงอันเป็นธรรมดาโลก
เราจึงมิควรมองคุณค่านาฬิกาตาย
เป็นเพียงแค่ นาฬิกาตาย
ด้วยว่าครั้งหนึ่ง
มันเคยสนองรับใช้
ทำคุณประโยชน์ใช้สอยให้เรามาก่อน
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ในบริบทที่มันเกี่ยวข้อง
อ่านมาถึงบรรทัดนี้
อิฉัน ก็แค่อยากบอกสาธุชนพี่น้อง ชาวบล๊อกเกอร์ทั้งหลายเหล่ 😕
รวมทั้งตัวข้าพุดเจ้าเอง (ที่ต้องบอกบ๊อยยยย บ่อย น่ะ) ว่า
ปล่อยเถ๊อะ ละเถ๊อะ วางเถ๊อะ แม่จำเนี๊ยน มันหนัก
ฮาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

อ้าวววว ไม่ใช่ ไม่ใช่ แต่อยากจะบอกว่า
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเถ๊อะ
อย่ารอเวลาเป็น นาฬิกาตาย เล้ยยยยยย 😉