การไปจัดห้องสมุดฯ ครั้งนี้ พวกเรากำหนดให้วันศุกร์ที่ 18 มีนาคม เป็นวันส่งมอบ ซึ่งประธานในพิธีนั้นทางประธานคณะทำงานฯ ได้เรียนเชิญผู้อำนวยการสำนักหอสมุดกลางเป็นผู้ส่งมอบ และเรียนเชิญหัวหน้าหอสมุดฯ เป็นผู้รายงานการดำเนินงาน ภายหลังหัวหน้าหอสมุดฯ ต้องไปราชการเรื่องการประกันคุณภาพ จึงขอบายไปก่อน
นอกจากมีการส่งมอบดังกล่าวแล้ว ยังมีคณะทำงานอีกกลุ่มหนึ่งคือคณะทำงานห้องสมุดสัญจร เข้ามาทำกิจกรรมให้กับเด็กๆ งานนี้ผู้อำนวยการโรงเรียนกระซิบว่าขอให้จัดเป็นค่ายภาษาอังกฤษ ซึ่งตัวเองมีความเห็นว่าด้วยศักยภาพของพวกเราก็น่าจะทำได้ แต่ก็ยังอยากได้เจ้าของภาษา หรือคนที่ผ่านการศึกษาจากต่างประเทศมาช่วย
หันซ้ายขวาก็ต้องคนนี้คุณสมเกียรติ เพราะคุ้นเคยกับกิจกรรมของพวกเรา เลยคุยกันสรุปว่าอิฉันทำหน้าที่วางกิจกรรมคร่าวๆ และขอให้ชวนอาจารย์ยูจีน ในฐานะเจ้าของภาษาเข้ามาช่วยเสริมทัพอีกแรง คุยกันแค่นั้นจริงๆ แล้วก็ผ่านไปเหมือนสายลมเพราะยังคิดไม่ออก มองงานได้ไม่ชัดเพราะไม่รู้ว่าพื้นฐานของเด็กเป็นอย่างไร และคนที่มาช่วยจะมีเวลาไหม เพราะต่างอยู่นอกสังกัดหอสมุดฯ เราทั้งสิ้น พี่ติ๋วจึงทำเรื่องไปถึงศูนย์คอมพิวเตอร์เพื่อขอตัว ส่วนยูจีนขอให้คุณสมเกียรติเป็นธุระ
ตัวเองมีหน้าที่วางกิจกรรม ส่วนเรื่องการไปทำงานก็แค่บอกๆว่า ต้องการใช้หนังสือเล่มไหนเป็นคู่มือในการทำงาน น้องๆ ก็จะจัดการเตรียมไว้ให้
คุยกับทีมงานห้องสมุดสัญจรว่าจะมีอะไรไปบ้าง แน่นอนที่สุดคือ “อีเล้งเค้งโค้ง” ปลูกดอกไม้ ของครูชีวัน วิสาสะ จะเป็นตัวชูโรง แต่เื่งื่อนไขของการไปจัดกิจกรรมต้องเป็นภาษาอังกฤษ ดังนั้นก็คิดว่าเรื่องราวก็่น่าจะเป็นภาษาอังกฤษดังนั้นจึงคิดว่าน่าจะแปลภาษาไทย สรุปให้เป็นภาษาอังกฤษง่ายๆ (โดยไม่ได้ขออนุญาตท่านผู้เขียน …ฝากพี่พัชไปเล่าให้ฟังด้วยค่ะ)
งานนี้คนรอบๆ ตัวดิฉันที่ได้รับโจทย์ไปนั้นมีหลายคนจึงเป็นอีเล้งทำพิษปวดขมองเป็นระนาว แต่ที่สำเร็จมาให้พวกเราอ่านคือได้จากน้องจุ๋งจิ๋ง บัณฑิตหมาดๆ จากภาควิชาภาษาฝรั่งเศส คณะอักษรศาสตร์ …น้องจุ๋งจิ๋งก็คือนุักศึกษาที่เข้ามาทำกิจกรรม The Space@SU ของเราเมื่อปีก่อนนั่นเอง พอได้มาก็ส่งให้ทีมงานไปจัดการฝึกซ้อมกันเอง
แค่นี้ยังไม่พอเพราะเด็กเกือบร้อย หากเด็กมามุงกับกิจกรรมงานประดิษฐ์ที่เป็นตัวดึงความสนใจ กำลังคนที่ไปจึงไม่พอแน่ๆ จึงขอให้คณะทำงานไปซื้อของเล่นพวกเครื่องครัว ผัก ผลไม้ต่างๆ เพราะกะเอาไปทำคำศัพท์ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน
กระทั่งลูกก็ไม่เว้น ให้ยอดตองวาดรูปส่วนต่างๆ ของร่างกาย เพื่อให้เด็กๆ รู้จัก ส่วนน้องเต็มได้รับมอบหมายจากแม่ให้ไปรำลึกว่าตอนไปเรียนภาษาอังกฤษคุณครูให้ทำกิจกรรมอะไรบ้าง แล้วมาเล่าให้แม่ฟัง แม่จะได้ไปคิดต่อ… และฟุตบอล หลากสี เพื่อให้เด็กๆ รู้จักสีต่างๆ
และคิดว่าน่าจะมีเพลงจึงให้คณะทำงานมาช่วยกันร้องเพลง ITSY BITSY หรือ แมงมุมลายตัวนั้นในภาคไทย ก็ซ้อมกันไปหลายรอบ แบบไม่มีดนตรี จะไปหัด ukulele รึก็ไม่ทันการ จินตนาการว่าจะขนอิเล็กโทนส์จากบ้านน้องอ้อไปให้ยอดตองเล่น ….คุ้มไหมหว่า
จากนั้นก็เดินทางจรลีแบบงงๆ เช้ามืดก่อนเดินทาง พบน้องกวี เลยชักชวนว่าวันศุกร์นี้ไปกัน ก็ตกลงโอเช ส่วนเราคิดว่างานที่เหลือจะไปขอพึ่งกูเกิ้ลเมื่อไปถึงที่โรงเรียน…
ระหว่างทำงานไป ก็คิดไปว่าหน้าตากิจกรรมจะเป็นอย่างไร พอวันท้ายๆ งานงวดเข้า ช่องว่างของเวลามีอยู่ (แปลว่ามีบางคนว่าง) เพราะด้วยเหตุของการส่งต่องาน พวกของเล่นต่างๆ จึงถูกงัดขึ้นมา ให้หาคำศัพท์ เดชะบุญที่โรงเรียนมีพจนาุนุกรม  เพราะอินเทอร์เน็ตแป๊ก
และถือเป็นความโชคดีที่เราผ่านคอร์สการอบรมภาษาอังกฤษแบบโชกโชนเมื่ออาทิตย์ที่ก่อนจะมา 555 จึงค้นคำไป ออกเสียงกันไป แบบขำๆ เพราะเลียนแบบครู … จะหาที่ไหนได้อบรมปั๊บ นำมาใช้งานปุ๊บ  ขอเรียนอีกนะคะ เพราะำมาใช้งานแล้วค่ะ …(บอกใคร)
ในที่สุดบ่ายวันพฤหัสฯ โิฉันก็สามารถคลอดตารางกิจกรรมแบบสมบูรณืออกมาได้ รวมทั้งจัดทำคำกล่าวทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเรื่องของพิธีกรรมรวมทั้งสิ่งที่ต้องทำ
โทรศัพท์ระหว่างสุพรรณบุรีกับนครปฐมจึงดังค่อนข้างถี่ เพราะเริ่มรู้ตัวว่าลืมโน่น ลืมนี่ และงกที่อยากได้โน่น อยากได้นี่
เช้า… อิชั้นในฐานะผู้อาวุโสกล่าวรายงาน ผู้อำนวยการ สำนักหอสมุดกล่าวส่งมอบ ผู้อำนวยการโรงเรียนวัดวังกุลา รับมอบ นำชมห้องสมุด จากนั้นฝ่ายกิจกรรมก็บรรเลงกันไป
แต่ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด เพราะจะมีภารกิจต่างๆ เข้ามาแทรก วึ่งจำเป็นต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า
เดชะบุญที่น้องกวี มาเช้า จึงมาดีดกีร์ต้า (ทั้งที่นิ้วเจ็บ) ดีดกันไป ร้องกันมา พบว่าเนื้อเพลงไม่ถูกใจพวกเรา จึงเปลี่ยนเนื้อใหม่ให้คุ้นลิ้น  ต้องไปเล่นแม่งู ทีเหนื่อยแบบแสนสาหัส
รายละเอียดกิจกรรมคุณพี่ติ๋วเขียนบอกไว้แล้ว ถ้าพี่ติ๋วไม่เขียนคงไม่มีที่อ้่างอิงเพราะอันตัวข้าพเจ้านั้นได้ลืมไปแล้วค่ะ
งานนี้วิ่งรอกตลอด หัวใจสูบฉีด และสลายไขมันได้หลายหยด …. สนุกจริงนะจะบอกให้