ขบวนการไปสุพรรณบุรี เป็นไปอย่างเงียบๆ เชียบๆ เตรียมตัวกันอย่างมึนๆ ซึมๆ เพราะผลพวงของ KPI แต่ด้วยความที่ต้องทำงานให้ตรงกับ KPI จึงต้องไปกันแบบซึมๆ
งานนี้เป็นงานตามโครงการพัฒนาแหล่งแหล่งเรียนรู้ ซึ่งปีนี้ห้องสมุดของเราทำกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว บังเอิญปีนี้มีโรงเรียนเข้ามาขอความช่วยเหลือ แต่ก็มีหลายที่ ที่ขอเข้ามาแบบนี้ สิ่งที่ดูคือความพร้อมของผู้บริหารของที่นั้นๆ ว่าตกลงโอเคหรือไม่ คำว่าตกลงก็คือต้องเตรียมความพร้อมในทุกด้านอย่างเป็นรูปธรรม หากต้องการจะสร้างระบบห้องสมุดขึ้นมาอย่างจริงจัง และใช้เวลาในการมองท่าทีกันพอสมควร ไม่มีการตอบรับใดๆ ในทันที เหตุที่เลือกโรงเรียนนี้เนื่องจาก เมื่อปีก่อนนี้โรงเรียนได้ขอเข้าไปศึกษาเรื่องระบบห้องสมุดอัตโนมัติ มีการสื่อสารกันตลอดว่าจะดำเนินการอย่างไร ฯลฯ
คณะทำงานฯ ของโครงการมีด้วยกัน 6 คน เพราะคิดว่าน่าจะกำลังดีกับภาระที่ต้องกับผิดชอบ แต่พอทำไปอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะมีปัจจัยอื่นๆ เข้ามาแทรกนิดหน่อย
6 คนที่ว่า ประกอบไปด้วยหนูใหญ่ เอ๋ อ้อ น้อง ปูและอิฉัน มาเตรียมตัวกันที่ห้องสมุดตั้งแต่ 6 โมงเช้าของวันจันทร์ โดยมีน้องอ้อเป็นสารถี พร้อมกับสัมภาระจำนวนมากเพราะไม่แน่ใจกับอากาศที่แปรปรวน ผ่านทางเข้าตลาดสามชุก (อิอิ) ผ่านทางเข้าบ้านควาย (55) กว่าจะมาถึงที่โรงเรียนวัดวังกุลา ดอนเจดีย์ ประมาณ 10 โมงเช้า โดยมีผู้อำนวยการโรงเรียนไปรับ เพราะเกรงจะเลยไปบึงฉวาก (ฮือฮือ)
เราก็เริ่มกันปัดถูห้องสมุด กะกันว่าจะนอนกันที่นี่เลยแต่ห้องน้ำอยู่ใครคนละทิศ กลางคืนมืดตึดตื๋อ น้อง ผอ.เลยให้ไปนอนบ้านคุณน้าที่ห่างจากที่นี่ไป 20 กิโลเมตร นี่คือข้อจำกัดข้อแรกที่ทำให้เราทำงานได้น้อยลง เพราะคิดกันว่าจะทำงานในช่วงดึกด้วย
แต่พวกเราหาได้ย่อท้อไม่จึงมาทำงานกันตั้งแต่แปดโมงเช้า นั่นหมายความว่าต้องตื่นกันตั้งแต่ตีสี่ และเลิกประมาณ 2 ทุ่ม นอน 5 ทุ่ม (หลังจากดูคุณไตรภูมิ หรือหนูกระเช้า)
พวกเราพบว่าคนแถวนี้นอนเร็วกันมาก สองข้างทางจึงมืดสนิท ไม่มีแสงสีและไม่มีเซเว่นให้ซื้อโยเกิร์ต หรือไอติม ….
การทำงานจัดสรรปันส่วนคือน้องอ้อและดิฉัน จัดหมวดหมู่และทำรายการในระบบทศนิยมของดิวอี้  คู่มือมีชุดเดียว จึงแย่งชิงกัน น้องเอ๋คีย์ข้อมูลได้เครื่องเดียว เพราะอีกเครื่องใช้งานไม่ได้
คุณใหญ่ น้องและปู เตรียมและแยกหนังสือให้ชื่อเดียวกันมาไว้ด้วยกัน เพราะหนังสือกระจายกัน รื้อห้องใหม่ทั้งหมด วันแรกอิฉันสลบเพราะก่อนมายังไม่ได้นอน เผลอหลับไปหน่อยเดียวหนังสือล้มทับใส่หน้า ทำให้โฉมงามหน้าเป็นริ้วรอย แต่เพื่อนๆ กระหน่ำซ้ำ
การจัดหมวดหมู่ที่ร้างลาไปนาน ได้ปัดฝุ่นที่หนาปึ๊กออกไป แถมยังเป็นระบบที่ไม่คุ้นเคยทำให้แรกๆ งงหมือนกัน แต่พอเข้าที่ก็สบายอารมณ์ ส่วนได้วันละเท่าไรนั้น 555 ไม่อยากจะบอก …. ส่วนวันว่างก็ซ้อมกิจกรรมของวันศุกร์นี้ และโทรศัพท์ไปหาคนโน้นคนนี้กัน อิอิ
นอกจากเตรียมงานวันศุกร์แล้ว งานที่ทำไปแล้วคือ หนังสือจำนวนไม่มากไม่น้อยแค่ 1,575 เล่ม ในเวลา 3 วันครึ่ง แคตฯ กัน 2 คน คีย์ 1 คน ทำเทคนิคตัวเล่มทุกอย่าง จัดชั้น พร้อมทั้งตกแต่งห้อง 3 คน
สนุกดี …. ใครสนมามั่งฮ๊า