หลังจากที่ดิฉันเจ็บป่วยเกี่ยวกับหัวเข่ามานานแสนนาน ไม่ว่าจะเป็นการทรมานทางกายหรือทางใจ เนื่องจากไม่มีบาดแผลให้ผู้คนได้พบเห็นเชิงประจักษ์ บางคนก็ไม่เชื่อว่าเราป่วยจริง ซึ่งในวันที่ 6 มีนาคม 2557 นี้ ก็จะครบ 4 ปีเต็มพอดี รวมแล้วดิฉันทรมานมา 3 ปี กว่าจะพบสาเหตุ กว่า 1 เดือน ถึงจะพบเชื้อโรค กว่า 3 เดือนถึงจะหายาฆ่าเชื้อได้แบบชนะ “โรค” และตัวเราชนะ “ยา” หรือเรียกว่าไม่ “แพ้ยา” นั่นเอง
จากการที่ดิฉันเข้ารับการผ่าตัดหัวเข่าในวันที่ 6 มีนาคม 2556  ซึ่งเป็นประสบการณ์การ admid และการผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตของดิฉัน  หลังการผ่าตัด ผลแลปก็ไม่ออกในทันทีว่าเชื้อโรคชื่ออะไร?  คุณหมอจึงได้แจ้งให้หน่วยงานที่รับผิดชอบทำการทดลองเพาะเชื้อใหม่อีกครั้ง โดยคุณหมอแจ้งดิฉันว่า “เราคงจะต้องรักษากันแบบเวิร์คทูเดา” ไปก่อนที่ผลแลปจะออก โดยคุณหมอดูจากอาการแล้วคาดคะเนว่าจะเป็นเชื้อโรคตระกูลใด คุณหมอจึงให้ทดลองทานยาฆ่าเชื้อแบบเวิร์คทูเดาประมาณ 1 เดือนกว่าๆ ผลปรากฎว่าดิฉัน “แพ้ยามาก” อาทิเช่น หัวใจเต้นผิดจังหวะ นอนไม่หลับ ทั้งๆ ที่เป็นคนหลับง่าย คัน และมีผื่นคันขึ้นตามตัว ท้องเสีย เป็นต้น  จึงต้องมีการปรับเปลี่ยนตัวยา หลังจากนั้นไม่นานผลการเพาะเชื้อก็ปรากฎ  คุณหมอจึงจัดยาให้ถูกกับโรคได้ในทันที แต่ดิฉันก็ยังคงทรมานกับการทดลองทานยาฆ่าเชื้อตัวใหม่ ต้องเปลี่ยนไปมาหลายขนานจนกว่าจะชนะมัน จากรวบมื้อทานเป็นแยกมื้อทาน เพื่อหาว่าแพ้ตัวยาใดแน่ เพื่อการปรับตัวยาให้เหมาะสม  จากวันนั้นจนถึงวันที่ 6 มีนาคม 2557  ดิฉันต้องรับประทานยาฆ่าเชื้อไปประมาณ 3,650 เม็ด (วันละ 10 เม็ด x 365 วัน)  เฮ้อ! ในตอนนั้นรู้สึกท้อแท้เหลือเกินค่ะ เป็นช่วงที่ทรมานมาก ๆ แทบไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ในการพบคุณหมอทุก ๆ ครั้ง ดิฉันรู้สึกประทับใจคุณหมอท่านนี้เป็นอย่างมาก  คุณหมอมักจะพูดเสมอว่ามันเป็นเวรกรรม โรคเวรโรคกรรม เจ้ากรรมนายเวรเค้ายังไม่ให้อภัยคุณ โดยเฉพาะในครั้งแรกคุณหมอได้สอบถามว่า เป็นมากี่ปีแล้ว รักษามากี่โรงพยาบาล ? เปลี่ยนหมอมากี่คนแล้ว? ดิฉันก็เล่าให้คุณหมอฟังทั้งหมดโดยละเอียด คุณหมอก็บอกว่าคุณหมอเจอมาหลายเคสแล้ว  ไม่ว่าคุณหมอจะเก่งขนาดไหนก็หาสาเหตุไม่พบ หากเจ้ากรรมนายเวรเขายังไม่ให้อภัย บางครั้งก็เกิดกับคุณหมอด้วยกัน ขอให้ดิฉันขยันในการทำบุญมาก ๆ อย่าละเว้นทำบุญโดยเด็ดขาด คุณหมอบอกว่าปัจจุบันบุญไม่จำเป็นต้องเดินทางไปที่วัดก็ได้หากไม่มีเวลา เราสามารถทำบุญได้ด้วยการกดปุ่มที่เครื่องโอนเงินอัตโนมัติได้ทันที เพียงแต่ตรวจสอบดูให้ดีว่าแหล่งที่โอนเงินไปนั้นเป็นที่น่าไว้วางใจก็พอแล้ว คุณหมอกล่าวว่าต่อให้พบเชื้อโรคแล้ว หายาฆ่าเชื้อได้แล้วก็ใช่ว่าจะผ่านพ้นด้วยดี  มีบางรายต้องจบชีวิตไปก่อนรักษาหายก็มี เช่น แพ้ยาอย่างรุนแรง อาการแทรกซ้อนต่าง ๆ เป็นต้น  และในวันสุดท้ายของการพบคุณหมอท่านนี้ คือ ในวันจันทร์ที่ 24 ก.พ. 57 ที่ผ่านมา  ทันทีที่เข้าพบคุณหมอคุณหมอ คุณหมอได้สอบถามถึงผลการเคลมประกันว่าทางบริษัทประกันฯ ชดใช้ให้หรือไม่?  ดิฉันตอบว่าในตอนแรกไม่อนุมัติ แต่มีการแย้งกลับไปจึงมีการอนุมัติจ่ายในภายหลังแล้วค่ะ หลังจากที่คุณหมอดูผลการตรวจเลือดแล้วแจ้งว่า ผลเลือดไม่มีค่าการอักเสบแล้ว พร้อมชี้ให้ดูตัวแดงในจอว่าไม่มีแล้วและย้อนให้ดูตั้งแต่ครั้งแรก ๆ จนถึงครั้งนี้ ว่าค่าการอักเสบได้ลดลงมาเรื่อยๆ จนถึงวันนี้เชื้อคงจะสนิทแล้ว คุณหมอยิ้มแล้วกล่าวว่า  “หมดเวรหมดกรรมเสียที” นะ  หายเสียทีนะ คุณหมอบอกว่าที่คุณหาย “ไม่ใช่ว่าหมอเก่งหรอกนะ” แต่เพราะเจ้ากรรมนายเวรของคุณและบุญกุศลของคุณต่างหาก สุดท้ายนี้ คุณหมอก็ให้ยามารับประทานต่ออีก 1 เดือน แล้วสั่งลาว่า คุณหมอคงไม่นัดคุณแล้วนะ  เพราะไม่รู้ว่าจะนัดมาทำอะไร ก็หายแล้วนิ ก็ดีใจด้วย คุณหมอยังมีคนไข้อื่น ๆ ให้นัดอีกเยอะแยะ จบเสียงคุณหมอพูด ดิฉันก็หัวเราะกันขำ ๆ พร้อมกับกล่าวขอบคุณและกราบลาคุณหมอในวันนั้น
สุดท้ายนี้ การเขียน blog เกี่ยวกับเรื่องความเจ็บป่วยของดิฉันเรื่องนี้คงจะเป็นเรื่องสุดท้าย เพราะคาดว่า “คงหายป่วยแล้ว” และไม่อยากจะป่วยอีก เรื่องเล่าจากประสบการณ์เจ็บป่วยจริงในครั้งนี้อาจเป็นเรื่องทั่ว ๆ ไป ที่ไม่น่าสนใจสำหรับใครบางคน ดิฉันก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย แต่สำหรับดิฉันมันเป็นประสบการณ์เฉียดเป็น เฉียดตาย เฉียดพิการ ที่ต้องจดจำและและตราตรึงไปอีกนานแสนนาน…
นิยามศัพท์ :
เฉียดเป็น  —>1. รักษาหายรอดปลอดภัย แต่ (ไม่มีโอกาสเหมือนเดิมทุกประการ)
เฉียดตาย —> 1. การผ่าตัด (การให้เลือกว่าจะเป็นยาสลบ หรือ การบล๊อคหลัง เพราะคุณหมอวิสัญญีให้เราเลือกเอง พร้อมเซ็นต์ยอมรับ จนวินาทีสุดท้ายก่อนเข้าห้องผ่าตัด เปลี่ยนได้ตลอดจนกว่าจะเข้าห้องผ่าตัด ตามใจฝุดๆ พระเจ้า! )
2. การการติดเชื้อ
3. การแพ้ยา
4. อื่น ๆ อีกมากมาย
เฉียดพิการ —>1. หาเชื้อไม่พบ
2. ฆ่าเชื้อไม่ทันเวลา
3. ผลกระทบหลังการผ่าตัด
4. อื่น ๆ อีกมากมาย