ความทุกข์มาจากไหน?   : <
ในทางกายเราอาจบอกว่า ทุกข์มาจากภายนอก เช่น จากดินฟ้าอากาศ จากแมลงกัดต่อย แต่ทุกข์ทางใจมาจากไหน  เราอาจจะบอกว่ามาจากคนอื่น คือคนอื่นมาทำให้เราทุกข์ และมาจากตัวเราเองทำเอง
ตามหลักของพุทธศาสนาแล้วไม่ใช่ทั้งคู่ เพราะความทุกข์ไม่ได้อยู่ในอำนาจของใครที่จะทำให้เกิดขึ้น  แต่อยู่ที่เหตุปัจจัยทางจิตต่างหาก คือมีสติอยู่หรือเปล่า ที่จะรู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบทางตา ทางหูฯลฯ
เพราะเหตุนี้ท่านจึงให้ฝึกจิต เราจะฝึกจิตได้อย่างไร ถ้ายังไม่รู้จักว่าจิตคืออะไร อยู่ที่ไหน และ
ทำอย่างไรจึงจะมีสติ  ความสำคัญในเรื่องนี้อยู่ที่ว่า เราคิดจะหาคำตอบหรือเปล่า
ในชีวิตประจำวัน มีคำแนะนำให้เรามีความรู้ตัวมากขึ้น  ปกติเราให้ความใส่ใจกับสิ่งที่ทำเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น นอกนั้นกำลังคิดถึงเรื่องต่างๆ ร้อยแปดพันประการในเวลาเดียวกัน และเราไม่รู้ตัวว่าเราเป็นอย่างนั้น  จิตคนธรรมดาเหมือนช้างป่าที่ดุร้าย บ่อยครั้งที่เราทำอะไรด้วยแรงกระตุ้นเพียงชั่ววูบ โดยไม่คำนึงถึงผลที่จะตามมา  คนเราไม่สามารถควบคุมความประพฤติของตนเองได้ ก็เพราะไม่สามารถควบคุมจิตใจของตนเองได้
สติ : ท่าน ติช นัท ฮันห์  กล่าวถึง การล้างจานเพื่อล้างจาน ไม่มีการกระทำใดในโลกนี้ที่จะสำคัญยิ่งไปกว่าการล้างจานอีกแล้วในชั่วขณะนั้น เพราะว่ามันคือสิ่งที่เรากำลังกระทำ  สิ่งอื่นๆ ทั้งหลายนั้น เป็นเพียงความคิดของเรา นี่คือปัจจุบันขณะ คือความมีสติ