เมื่อคืนออกไปองค์พระหาอาหารกินกัน เด็ก ๆ เลือกและขอนั่งที่ร้าน เมื่อนั่งไม่นานก็จะมีเด็กน้อย คนพิการ ผู้สูงอายุหาอาชีพต่าง ๆ มาเดินเพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ แต่ละคนจะมีวาทะ วิธีการพูดขำ ๆ คุยตอบโต้กับลูกค้าเพื่อจะพูดให้ลูกค้าซื้อ และมีป้าคนหนึ่งเดินมา ได้ยินเสียงก็คือจำได้ว่าใคร เมื่อถึงโต๊ะเรา ป้าก็พูด ขอเงินช่วยป้า… หน่อย ตอนนั้นคิดในใจเขาปกติเพราะแทนตัวเองด้วยชื่อ จำตัวเองได้ ก็ยื่นเงินให้เขา และถามว่า ป้า…เป็นบ้าง เขาถามนี่ใคร บอก แยมเองค่ะ ป้าก็ทำตาโต ตาค้าง พูดเสียงดัง แยมมม ตอนนั้นกลัวว่าเขาจะยังไง จะทำอะไรเราไหม สักพักเขาถามทำงานที่ไหนเป็นยังไงบ้าง เราถามกลับป้าเป็นยังไง เขาตอบลำบากนะสิ ไปค้ำให้คนอื่นเดือดร้อนต้องมาจ่ายแทนทุกเดือน 7,500 อย่าได้ไปค้ำให้นะ (เสียงตะโกนมากก) สงสารมากไม่คิดว่าเกษียณแล้วชีวิตเป็นแบบนี้ ก็ได้คุยสารทุกข์สุขดิบกันสักพักก็แยกย้ายกันไป
Read moreเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในการทำงาน
ในการทำงานทุกคนล้วนสะสมประสบการณ์ ได้เรียนรู้จากตำรา/นอกตำราก็เยอะ เรียนรู้จากทำงาน/เพื่อนร่วมงานก็แยะ ไม่ว่าจะเรียนรู้จากทางไหนล้วนเป็นสิ่งดีทั้งนั้น เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเพียงบางเรื่องที่ได้เรียนรู้และนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำมากมาย อย่างเมื่อวันที่คุมสอบที่ผ่านมา ได้เป็นหนึ่งกรรมการคุมสอบ วันนั้นคุยกันในทีมกรรมการขั้นตอนการคุมทำอย่างไร แบบคร่าว ๆ เมื่อถึงเวลาใกล้เข้าห้องสอบ แจ้งผู้เข้าสอบให้ปิดเครื่องมือสื่อสารทุกชนิดฝากไว้ โดยเขียนชื่อ-สกุล เบอร์โทรศัพท์ ด้วยความก้มหน้าก้มตาทำจนไม่ได้มองว่าเต็มกล่อง แถมเก็บเสร็จเรียบร้อยเข้าห้องสอบแล้วทุกคน ระหว่างที่เรากำลังครุ่นคิดอยากจัดการอุปกรณ์ที่เต็มกล่องเกินไป หัวหน้าหอสมุดฯ ได้พูดขึ้นว่า เต็มกล่องแบบนี้เธอจะทำยังไงกัน เราและพี่เขียดก็คงดูเงะงะ ตอบไปว่า หนูว่าจะแบ่งไปอีกกล่องหนึ่ง แต่ก็กลัวผู้เข้าสอบงงเหมือนกัน หัวหน้าหอฯ “เอาความเป็นบรรณารักษ์มาใช้” ระหว่างคิดในใจหัวหน้าหอฯ เกริ่น เรียงตามตัวอักษร ☝🏻อ่า… เรา 2 คนก็เริ่มเลย ก-ฮ ท่องกันไปไม่ยาก ท่องทุกวันแหะๆ 🤭 แต่เมื่อเรียงลงกล่องต้องการเรียงอักษร ฮ-ก เพื่อความสะดวกในการส่งคืน ท่องกันจนมึนเป็นความสนุก และขำขัน เรียงเสร็จก็เข้าปฏิบัติหน้าที่คุมสอบ ส่วนพี่เป็นผู้คุมดูแลกล่องบรรจุอุปกรณ์สื่อสาร ทุกคนปฏิบัติหน้าที่ของตน
Read moreเพิ่งเข้าใจ…ทาสแมว
เฮ้ย!!! นั่นมันแมวนี่ มายังไง?? ทำไมไปติดอยู่ตรงนั้น?? เสียงดังมาจากพี่ ๆ งานบริการสารนิเทศ ที่มองผ่านกระจกออกไปเจอเจ้าแมวส้มตัวน้อย หนีขึ้นไปอยู่บนลูกกรงข้างห้องศึกษาค้นคว้ากลุ่มชั้น 1 จึงพากันวิ่งออกไปดู แล้วก็เลยได้มีโอกาสช่วยเจ้าแมวน้อยที่ไม่รู้จักกัน ไม่รู้ว่าน้องว่ามากจากไหน แต่พี่ ๆ เดาว่าน่าจะติดรถมาแล้วหนีสุนัขในมหาวิทยาลัยจนมาเกาะอยู่บนลูกกรงอย่างที่เห็น ตอนแรกที่พบกันน้องมีท่าทีหวาดกลัว ขู่แยกเขี้ยวใส่ พี่ ๆ ก็เตือนว่าอย่าเพิ่งจับนะเดี๋ยวน้องจะฟ้อนเล็บใส่เอา ใจจริงตอนแรกก็กลัว แต่ด้วยความอยากช่วยน้อง เลยลองปีนลูกกรงขึ้นไปแล้วเอากล่องกระดาษมารองให้น้องกระโดดลงมา น้องดู ๆ มอง ๆ กล่องอยู่และคงรับรู้ได้ว่าพวกเราต้องการมาช่วย พูดคุยกับน้องแป๊บนึง (พูดคุยจริง ๆ บอกน้องว่าไม่ต้องกลัว ๆ พี่มาช่วยนะ) ก็ลองเอามือลูบ ๆ ขา น้องไม่ว่าอะไร เลยลองลูบ ๆ ตัวอีกหน่อย น้องมีสีหน้าเปลี่ยนไปจากทีแรก จึงตัดสินใจปีนขึ้นไปอีกเพื่อที่จะจับน้องลงมา ซึ่งน้องก็ยินยอมแต่โดยดี ภารกิจแรกเป็นอันสำเร็จ ต้องบอกก่อนว่าจริง ๆ ตัวเองเป็นคนที่ค่อนข้างจะกลัวแมว เพราะรู้สึกว่าแมว เป็นสัตว์ที่เดาอารมณ์ได้ยาก และบ่อยครั้งที่เห็นบรรดาทาสแมวที่เป็นแผลเพราะโดนแมวข่วนมา ก็เลยกลัวน้องจะตะปบไม่ก็จะฟ้อนเล็บใส่เรา
Read moreบริการด้วยใจ Library@Place
แต่เดิมหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ ได้มีการจัดกิจกรรม Library@Place : การให้บริการยืม-คืน หนังสือประกอบการสอน ณ คณะวิชาต่าง ๆ มาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของโรค COVID-19 ทำให้หอสมุดฯ ได้หยุดดำเนินกิจกรรมดังกล่าว เพื่อปฏิบัติตามมาตรการป้องกันการแพร่ระบาด และ Social Distancing ซึ่งหอสมุดฯ ได้อำนวยความสะดวก ด้วยการดำเนินการในต่ออายุหนังสือที่อาจารย์มีการยืมเพื่อประกอบการสอนอยู่ ให้จนถึงภาคการศึกษาปัจจุบัน (ภาคการศึกษาที่ 2/2565)
Read moreLove at First Sight: เบื้องลึกเบื้องหลังเปิดบ้านรับน้องใหม่
ทุก ๆ ปี หอสมุดของเราจะต้องมีการเตรียมกิจกรรมเพื่อเปิดบ้านรับน้องใหม่ ซึ่งนั่นก็คือน้อง ๆ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 นั่นเอง และในปีนี้พี่สมปอง หัวหน้าหอสมุดของเรา ได้มอบหมาย ให้จา พี่เอ๊ะ (พนิดา) และพี่แอน (พิมพ์เดือน) ให้คิดคอนเซ็ปต์ และกิจกรรมออกมาคร่าว ๆ ว่าเราจะมีกิจกรรมอะไรในครั้งนี้บ้าง รวมถึงได้รับคำแนะนำจากพี่สมปองด้วย
Read more