Author: Napatrapee Prajummuang
คำเตือนของผู้มีประสบการณ์
เมื่อคืนออกไปองค์พระหาอาหารกินกัน เด็ก ๆ เลือกและขอนั่งที่ร้าน เมื่อนั่งไม่นานก็จะมีเด็กน้อย คนพิการ ผู้สูงอายุหาอาชีพต่าง ๆ มาเดินเพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ แต่ละคนจะมีวาทะ วิธีการพูดขำ ๆ คุยตอบโต้กับลูกค้าเพื่อจะพูดให้ลูกค้าซื้อ และมีป้าคนหนึ่งเดินมา ได้ยินเสียงก็คือจำได้ว่าใคร เมื่อถึงโต๊ะเรา ป้าก็พูด ขอเงินช่วยป้า… หน่อย ตอนนั้นคิดในใจเขาปกติเพราะแทนตัวเองด้วยชื่อ จำตัวเองได้ ก็ยื่นเงินให้เขา และถามว่า ป้า…เป็นบ้าง เขาถามนี่ใคร บอก แยมเองค่ะ ป้าก็ทำตาโต ตาค้าง พูดเสียงดัง แยมมม ตอนนั้นกลัวว่าเขาจะยังไง จะทำอะไรเราไหม สักพักเขาถามทำงานที่ไหนเป็นยังไงบ้าง เราถามกลับป้าเป็นยังไง เขาตอบลำบากนะสิ ไปค้ำให้คนอื่นเดือดร้อนต้องมาจ่ายแทนทุกเดือน 7,500 อย่าได้ไปค้ำให้นะ (เสียงตะโกนมากก) สงสารมากไม่คิดว่าเกษียณแล้วชีวิตเป็นแบบนี้ ก็ได้คุยสารทุกข์สุขดิบกันสักพักก็แยกย้ายกันไป
Read Moreเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในการทำงาน
ในการทำงานทุกคนล้วนสะสมประสบการณ์ ได้เรียนรู้จากตำรา/นอกตำราก็เยอะ เรียนรู้จากทำงาน/เพื่อนร่วมงานก็แยะ ไม่ว่าจะเรียนรู้จากทางไหนล้วนเป็นสิ่งดีทั้งนั้น เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเพียงบางเรื่องที่ได้เรียนรู้และนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำมากมาย อย่างเมื่อวันที่คุมสอบที่ผ่านมา ได้เป็นหนึ่งกรรมการคุมสอบ วันนั้นคุยกันในทีมกรรมการขั้นตอนการคุมทำอย่างไร แบบคร่าว ๆ เมื่อถึงเวลาใกล้เข้าห้องสอบ แจ้งผู้เข้าสอบให้ปิดเครื่องมือสื่อสารทุกชนิดฝากไว้ โดยเขียนชื่อ-สกุล เบอร์โทรศัพท์ ด้วยความก้มหน้าก้มตาทำจนไม่ได้มองว่าเต็มกล่อง แถมเก็บเสร็จเรียบร้อยเข้าห้องสอบแล้วทุกคน ระหว่างที่เรากำลังครุ่นคิดอยากจัดการอุปกรณ์ที่เต็มกล่องเกินไป หัวหน้าหอสมุดฯ ได้พูดขึ้นว่า เต็มกล่องแบบนี้เธอจะทำยังไงกัน เราและพี่เขียดก็คงดูเงะงะ ตอบไปว่า หนูว่าจะแบ่งไปอีกกล่องหนึ่ง แต่ก็กลัวผู้เข้าสอบงงเหมือนกัน หัวหน้าหอฯ “เอาความเป็นบรรณารักษ์มาใช้” ระหว่างคิดในใจหัวหน้าหอฯ เกริ่น เรียงตามตัวอักษร ☝🏻อ่า… เรา 2 คนก็เริ่มเลย ก-ฮ ท่องกันไปไม่ยาก ท่องทุกวันแหะๆ 🤭 แต่เมื่อเรียงลงกล่องต้องการเรียงอักษร ฮ-ก เพื่อความสะดวกในการส่งคืน ท่องกันจนมึนเป็นความสนุก และขำขัน เรียงเสร็จก็เข้าปฏิบัติหน้าที่คุมสอบ ส่วนพี่เป็นผู้คุมดูแลกล่องบรรจุอุปกรณ์สื่อสาร ทุกคนปฏิบัติหน้าที่ของตน
Read Moreต้นไม้ในมอ
ในช่วงที่ต้นไม้ในมหาวิทยาลัยออกดอกมากมาย มองไปทางไหนก็สวยงามตา วันหนึ่งหัวหน้าหอฯ บอกน้องจาให้ไปถ่ายรูปต้นไม้อุโมงค์ในมอเพื่อทำ content ต้อนรับน้องใหม่ เรา เอ๊ะอยู่ด้วยพอดี จึงบอกชวน ๆ กันไปถ่าย และหัวหน้าถามว่ามีชุดสีส้มไหม ส้ม ๆ แดง ๆ ตอนนั้นคิด แหะ ๆ ไม่มีค่ะ 😅 หลังจากนั้น เรา 3 คน ได้มาคุยกันเพิ่มเติมถึงปัญหาที่ไม่ใช่ปัญหาของพวกเราคือ ชุดสีส้มสดใส ๆ แต่นึกได้ว่า แยม เอ๊ะมีชุดเหมือนกันที่พอสดใสหน่อยก็จะเป็นชุดที่เราเลือกมาใส่ถ่ายกัน และนัดกันไปถ่ายวันเสาร์เพราะรถไม่เยอะดี
ไม่ไกลบ้าน
ช่วงเทศกาลปีใหม่ที่ผ่านมา ได้พาครอบครัวไปเที่ยวไม่ไกลนักด้วยความที่ลูกน้อย และเป็นเด็กเรียบร้อยทุกคน😆😆 ทำให้การเดินทางถ้าไกลๆ จากความสนุกเปลี่ยนเป็นความเหนื่อยแทน จึงคุยกันกับพ่อน้องพาไปเที่ยวใกล้ๆ เช้าเย็นกลับพอ ปู่ย่าจะได้ไปด้วย ทุกคนลงความเห็นเลือก The Scenery vintage Farm ให้เด็กๆ ได้สนุกกัน ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ได้ไป ครั้งแรกคนเล็กยังไม่ถึงหนึ่งขวบ ภายในฟาร์มมีลานโชว์การแสดงของน้องแกะ และมีกิจกรรมมากมายให้รวมสนุกลุ้นรับของรางวัล เช่น ปาลูกโป่ง ตักไข่ ปากระป๋อง ชู้ตบาส และมีลานให้เด็กๆ ขี่ม้าแคะ
ลีลานารี …ทำได้
โครงการส่งเสริมอัจฉริยะภาพนักเรียน…แรกเริ่มจากกระดาษหนึ่งแผ่นที่เด็ก ๆ ได้ร่วมกันลงชื่อเพื่อเข้าร่วมโครงการฯ ซึ่งเป็นรอบออดิชันแรกเห็นตกใจที่มีชื่อลูก จึงได้สอบถามลูกสาวถึงที่มาที่ไปในการรวมตัวเต้น Cover Dance ครั้งนี้ เมื่อน้องเล่าจบถามว่าไม่แสดงได้ไหม แม่ไม่มีเวลาไม่มีใครซ้อมให้ ด้วยความมุ่งมั่น (แอบดื้อนี่แหละค่ะ) น้องบอกหนูขอเต้นนะหนูอยากทำ จึงเป็นที่มาของการออดิชัน ทีนี้ด้วยความที่ไม่ลงตัวหลายอย่างแม่ ๆในทีมลงความเห็นกันว่าให้น้องต่างคนต่างซ้อมเต้นตามใน YouTube ก่อนและพอใกล้ถึงวันประกวดค่อยมารวมตัวกันอีกครั้ง เพื่อดูท่าเต้นและความพร้อมเพียง
Read MoreBookFair’15
งานทับแก้วบุ๊คแฟร์ครั้งที่ 15 นี้ ดิฉันทำหน้าที่เป็นประธานโครงการ อยากจะขอเกริ่นเรื่องประธานสักหน่อยนะคะ ในความที่เราใหม่ทั้งเรื่องงานบริหาร (หัวหน้างาน) ยังมาเจอเรื่องการบริหารโครงการ ทำให้บ่ายเบี่ยงตลอด ได้มีการพูดคุยกับพี่สุนทรให้พี่เขาเป็นประธานเพราะตลอด 2-3 ปีที่ผ่านมาพี่สุนทรเป็นประธานโครงการและทำหน้าที่ได้ดีมาก ส่วนตัวกลัวจะทำได้ไม่ดี เมื่อเริ่มเขียนโครงการ (นำปี 63) มาปรับ ได้ให้หัวหน้าหอสมุด หัวหน้างานบริการ ที่ปรึกษาคุณเอกอนงค์ และหัวหน้างานการเงินช่วยดูเกณฑ์เป้าหมายต่าง ๆ ทุกครั้งที่มีการปรับแก้โครงการ ดิฉันมักจะแก้ประธานอยู่บ่อยครั้ง 555 เป็นสุนทร นภัสรพี สลับไปมา (นิยามของเราคือ แย้งกันเหลือเกิน แย่งกันไม่เป็นประธาน🤣🤣) ฉบับท้ายสุดหัวหน้างานการเงินถาม “ทำไมเธอไม่เป็นประธาน เธอเป็นหัวหน้างาน เธอควรจะเป็น” เราก็ได้แต่ยิ้มและมานั่งคิดย้อนกลับก็ถูกของพี่เขาเพราะถ้าเราไม่เป็นเหมือนเราโยนภาระนี้ไปให้ผู้อื่น จึงมุ่งมั่นและเปลี่ยนแปลงความคิดตัวเอง จากนั้นเริ่มดำเนินการจัดการงานตามลำดับขั้นตอนบางขั้นตอนมีหลงมีลืมบ้างด้วยความที่ห่างหายการจัดงานเป็นระยะ 2-3 ปี ซึ่งทุกขั้นตอนมีทีมงานอยู่เบื้องหลังความสำเร็จมากมาย💗