ไม่มีใครเดินทางมาเคารพศพในสุสานอีกแล้ว เช่นเดียวกัน ไม่มีใครพูดถึงความโหดร้ายของการสร้างทางรถไฟ ร่องรอยเวลากลืนกลบทุกสิ่งทุกอย่างให้เงียบงัน อย่าได้รื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก ขณะดอกไม้กำลังบานเหนือหลุมศพ บันทึกเรื่องเล่าของคนเฝ้าสุสานอาจไม่มีความจำเป็นใดอีก ขอให้ลืมความโหดร้ายของสงครามเถอะ ผีเสื้อไม่มีทางกลายเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหรอก เช่นกันสุสานก็ไม่ได้เพิ่มหลุมศพมากไปกว่านี้…