Author: Patcharee Wechagarn

เมื่อลูกชายพาไปดูการแข่งรถที่สนามช้าง อินเตอร์เนชั่นแนล เซอร์กิต จังหวัดบุรีรัมย์ ตั้งใจว่าจะอยู่ในสนามกับลูกวันเดียว นอกนั้นจะหาที่เที่ยวใกล้ ๆ สนาม ซึ่งก่อนไปก็วางแผนว่าจะไป วนอุทยานเขากระโดง ทีมีวัดและโบราณสถาน ขับรถกันไปเกือบ  6  ชั่วโมง ก่อนเข้าที่พัก ลูกก็พาขับรถไปดูสนามก่อน เห็นป้ายรายทางบอกมีอีกหลายที่เราคิดว่าจะไปเที่ยวได้ แต่ลูกบอกว่า ยังอีกไกลนะแม่ (เลยเก็บไว้คิดดูก่อน เพราะไม่กล้าขับรถไปคนเดียว ด้วยไม่ชินทางและไม่มีทักษะในการใช้ Google map แต่มีภาวะในการหลงทิศทางอยู่เสมอ) เมื่อผ่านวนอุทยานเขากระโดง เล็งจากถนนเห็นมีพระพุทธรูปใหญ่ บนภูเขา ซุ้มทางเข้ามีลักษณะที่เป็นปราสาทหิน ทำให้คิดว่า นี่แหละที่จะมาเที่ยว ลูกขับรถผ่านสนามแข่ง ชี้ชวนให้ดูสิ่งที่ตัวเองชอบ เราก็เออออไป แล้วเลยไปที่พักที่จองไว้

ในฐานที่เป็นนักศึกษาเอกประวัติศาสตร์ศิลปะ ลูกชายมีโอกาสได้ไปเรียนรู้แหล่งโบราณคดีที่สำคัญเสมอ ๆ แหล่งข้อมูลแบบนี้ ถือได้ว่าเป็น primary sources เลยทีเดียว แต่ส่วนใหญ่ก็จะได้รับการอธิบายถึงรูปแบบและใจความสำคัญในเชิงประวัติศาสตร์ศิลปะโดยอาจารย์และผู้ทรงคุณวุฒิทางโบราณคดี อันจะเป็นข้อมูลที่อธิบายให้เข้าใจในเรื่องของบริบท รูปแบบของศิลปะในยุคต่าง ๆ รวมถึงการสื่อสารความคิดและทัศนคติของผู้คนในยุคนั้นได้เป็นอย่างดี  ลูกได้เรียนรู้รูปแบบลักษณะของเจดีย์ ความแตกต่างของพระพุทธรูปในยุคต่าง ๆ  ภาพเขียนโบราณบนผนังถ้ำ ศิลปะโบราณเหล่านี้ล้วนมีอิทธิพลต่อศิลปะของไทย สถานที่ที่ไปมีทั้งวัด วัดร้าง โบราณสถาน หรือกระทั่งเป็นถ้ำ โดยแยกเป็น ศิลปะเขมร ศิลปะลาว ศิลปะทวารวดี เป็นต้น  เมื่อกลับมาแต่ละครั้งก็จะเล่าให้ฟังมากมายจนจำไม่ไหว ล่าสุดไปทางจังหวัดสุรินทร์ ศรีสะเกษ กลับมาแวะสระบุรี กลับมาก็เล่า ๆ ตามเคย และเมื่อมีงานจะต้องไปสระบุรีอีก ลูกชายจึงให้แวะไปที่วัดถ้ำพระโพธิสัตว์ อยู่อำเภอแก่งคอย ไม่ไกลจากวัดที่ต้องไปทำธุระมากนัก เพื่อไปดูภาพแกะสลักผนังถ้ำยุคทวารวดี เมื่อไปถึงวัดซึ่งเงียบสงบมาก จอดรถลงเดิน ได้อ่านข้อมูลเบื้องต้นว่า สันนิษฐานว่าถ้ำนี้น่าจะเป็นที่