ช่วงเทศกาลปีใหม่ที่ผ่านมา ได้พาครอบครัวไปเที่ยวไม่ไกลนักด้วยความที่ลูกน้อย และเป็นเด็กเรียบร้อยทุกคน😆😆 ทำให้การเดินทางถ้าไกลๆ จากความสนุกเปลี่ยนเป็นความเหนื่อยแทน จึงคุยกันกับพ่อน้องพาไปเที่ยวใกล้ๆ เช้าเย็นกลับพอ ปู่ย่าจะได้ไปด้วย ทุกคนลงความเห็นเลือก The Scenery vintage Farm ให้เด็กๆ ได้สนุกกัน ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ได้ไป ครั้งแรกคนเล็กยังไม่ถึงหนึ่งขวบ ภายในฟาร์มมีลานโชว์การแสดงของน้องแกะ และมีกิจกรรมมากมายให้รวมสนุกลุ้นรับของรางวัล เช่น ปาลูกโป่ง ตักไข่ ปากระป๋อง ชู้ตบาส และมีลานให้เด็กๆ ขี่ม้าแคะ
Author: Napatrapee Prajummuang
ลีลานารี …ทำได้
โครงการส่งเสริมอัจฉริยะภาพนักเรียน…แรกเริ่มจากกระดาษหนึ่งแผ่นที่เด็ก ๆ ได้ร่วมกันลงชื่อเพื่อเข้าร่วมโครงการฯ ซึ่งเป็นรอบออดิชันแรกเห็นตกใจที่มีชื่อลูก จึงได้สอบถามลูกสาวถึงที่มาที่ไปในการรวมตัวเต้น Cover Dance ครั้งนี้ เมื่อน้องเล่าจบถามว่าไม่แสดงได้ไหม แม่ไม่มีเวลาไม่มีใครซ้อมให้ ด้วยความมุ่งมั่น (แอบดื้อนี่แหละค่ะ) น้องบอกหนูขอเต้นนะหนูอยากทำ จึงเป็นที่มาของการออดิชัน ทีนี้ด้วยความที่ไม่ลงตัวหลายอย่างแม่ ๆในทีมลงความเห็นกันว่าให้น้องต่างคนต่างซ้อมเต้นตามใน YouTube ก่อนและพอใกล้ถึงวันประกวดค่อยมารวมตัวกันอีกครั้ง เพื่อดูท่าเต้นและความพร้อมเพียง
Read moreBookFair’15
งานทับแก้วบุ๊คแฟร์ครั้งที่ 15 นี้ ดิฉันทำหน้าที่เป็นประธานโครงการ อยากจะขอเกริ่นเรื่องประธานสักหน่อยนะคะ ในความที่เราใหม่ทั้งเรื่องงานบริหาร (หัวหน้างาน) ยังมาเจอเรื่องการบริหารโครงการ ทำให้บ่ายเบี่ยงตลอด ได้มีการพูดคุยกับพี่สุนทรให้พี่เขาเป็นประธานเพราะตลอด 2-3 ปีที่ผ่านมาพี่สุนทรเป็นประธานโครงการและทำหน้าที่ได้ดีมาก ส่วนตัวกลัวจะทำได้ไม่ดี เมื่อเริ่มเขียนโครงการ (นำปี 63) มาปรับ ได้ให้หัวหน้าหอสมุด หัวหน้างานบริการ ที่ปรึกษาคุณเอกอนงค์ และหัวหน้างานการเงินช่วยดูเกณฑ์เป้าหมายต่าง ๆ ทุกครั้งที่มีการปรับแก้โครงการ ดิฉันมักจะแก้ประธานอยู่บ่อยครั้ง 555 เป็นสุนทร นภัสรพี สลับไปมา (นิยามของเราคือ แย้งกันเหลือเกิน แย่งกันไม่เป็นประธาน🤣🤣) ฉบับท้ายสุดหัวหน้างานการเงินถาม “ทำไมเธอไม่เป็นประธาน เธอเป็นหัวหน้างาน เธอควรจะเป็น” เราก็ได้แต่ยิ้มและมานั่งคิดย้อนกลับก็ถูกของพี่เขาเพราะถ้าเราไม่เป็นเหมือนเราโยนภาระนี้ไปให้ผู้อื่น จึงมุ่งมั่นและเปลี่ยนแปลงความคิดตัวเอง จากนั้นเริ่มดำเนินการจัดการงานตามลำดับขั้นตอนบางขั้นตอนมีหลงมีลืมบ้างด้วยความที่ห่างหายการจัดงานเป็นระยะ 2-3 ปี ซึ่งทุกขั้นตอนมีทีมงานอยู่เบื้องหลังความสำเร็จมากมาย💗
และแล้วก็…
สถานการณ์โควิดเริ่มตั้งแต่ปี 2562 จากเมืองอู่ฮั่น และกลายเป็นสถานการณ์โรคระบาดทั่วโลกอย่างรวดเร็ว ทางประเทศไทยก็มีช่วงที่ระบาดหนักเป็นระลอก แต่ก็ผ่านมาได้หลายระลอกดันมาตกม้าตายช่วงที่รัฐบาลคลี่คลายสถานการณ์ลง ในช่วงตุลาคม 65 เช่น ให้ใช้ชีวิตปกติการประกอบอาชีพสถานที่ทุกที่เปิดได้เต็มรูปแบบ รวมถึงการปฏิบัติงานของชาว มศก. ได้มีคำสั่งเรื่องการป่วยโควิดและการลา จากการประชุมเรื่องการบริหารงานบุคคลกับมหาวิทยาลัยเมื่อวันที่ 4 ต.ค.65 มีแนวปฏิบัติ
1. นำใบรับรองแพทย์มายื่นลาป่วยกับหน่วยงาน กรณีลาป่วย 3 วันขึ้นไป แต่หากแพทย์ไม่ระบุให้ลาหยุดพักในใบรับรองผลตรวจโควิด ให้ใช้วิธีลาป่วย สลับลาประเภทอื่น และถือเป็นวันลา
2. หรือให้มาปฏิบัติงานตามปกติและสวมหน้ากากอนามัย เว้นระยะหาง ตามมาตรการของรัฐ
คู่กันแล้ว
แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา 🎵
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาช่วงกลางวันได้ทราบเรื่องจากหัวหน้าหอสมุดฯ ว่า งานบริการได้เคยนำหนังสือเล่มนี้ส่งงานซ่อมและออกให้บริการขึ้นชั้นแล้ว และมีนักศึกษามายืมหนังสือได้กลับมาแจ้งว่าหนังสือมีจำนวนหน้าไม่ครบ และยังมีความจำเป็นต้องการใช้ตัวเล่มงานสารนิเทศได้ปรึกษากันหลายส่วนลงความเห็นว่า จะยืมระหว่างมหาวิทยาลัยมาเตรียมดำเนินการต่อไป…
เมื่อทราบและขึ้นมาที่งานจัดการฯ เพื่อทานอาหารกลางวัน และได้พูดคุยกับพี่น้องในงานฯ ตามที่ หน.หอ แจ้ง ระหว่างที่พูดคุยถามต้นสายปลายเหตุพี่ปูรุ่งทิวา แค่มองๆ หยิบๆ มาเล่มหนึ่ง ซึ่งเป็นหนังสือที่หนาและเปลือยอยู่ ลองนำมาเทียบเนื้อหาโดยดูจากสารบัญว่าใช่เล่มเดียวกันไหม คำตอบคือ ~~ ใช่เลย ~~ 👍🏻 ทุกคนดีใจและรู้สึกโล่งอก
จากนั้นโทรแจ้งพี่ธนวรรณ ว่าหนังสือเคสนี้ไม่ยืมแล้วค่ะ เพราะเจอตัวเล่มแล้ว ไชโย