Author: Pong Missita

30 กันยายน 2566

วันนี้เป็นวันที่ 30 กันยายน 2566 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของการทำงาน พรุ่งนี้ก็เป็นวันปีใหม่ของปีงบประมาณ 2567 ซึ่งถือเป็นวันสำคัญของคนทำงานที่อยู่ในเครือข่ายของรัฐ เพราะผลงาน และตัวชี้วัดใดๆ ก็เริ่มที่วันนี้

ช่วงนี้พี่เก็บเอกสารมากมายจึงทำให้กลับไปอ่านเรื่องราวต่างๆ มากมาย ค้นไป เก็บไป อ่าน แล้วส่งต่อให้คนอีกรุ่น เพราะเชื่อว่าหากพวกเขาจะได้มีดกเหล่านี้จะช่วยให้ย่นเวลา อย่างน้อยสักก้าวก็ยังดี 

เรื่องบล็อกของเราพี่ยังคงอยากให้เป็นสนาม หรือเป็น sandbox ให้พวกเราได้ฝึกปรือ ก่อนที่จะลงสนามจริงในยามที่ต้องเขียนผลงานทางวิชาการเพื่อความก้าวหน้าของตนเอง อยากให้นึกถึงอารมณ์และความรู้สึกที่ต้องเลือก  หรืออ่านทบทวนสิ่งที่เขียนไว้ เพราะในห้วงเวลานั้นคือเราจะหาสิ่งที่ดีที่สุด และพี่เชื่อว่าทุกคนเข้าใจ และสามารถประเมินตัวเองได้ว่าแบบไหนที่เรียกว่าดี

Read more

วัตถุดิบ

พี่เป็นคนชอบทำอาหารสมัยก่อนจะยกยอตัวเองว่าเป็น “จังกรึม” เวลาคิดเมนูจะมีวิธีการหลายอย่าง เช่น ไปตลาดเพื่อสรรหาวัตถุดิบมาทำ พอเห็นแล้วก็จินตนาการว่าจะต้องทำ ต้มยำทำแกงอะไรบ้าง, คิดเมนูว่าจะทำอะไรแล้วจึงไปหาวัตถุดิบให้ครบ หากเป็นวิธีการนี้จด ทุกอย่างว่าจะซื้อ อะไรที่ไหน และถามคนรับประทานว่าชอบสิ่งใดอยากให้เราทำอะไรให้ ตรงนี้เราก็ต้องคิดว่าเราสามารถทำได้หรือไม่ หากเป็นอาหารที่เราคุ้นเคยก็สามารถทำได้ในทันที หากเป็นสิ่งที่ไม่คุ้นเคยก็ต้องถามไถ่ หรือค้นคว้าหาอ่าน

พี่ทำอาหารในช่วงโควิดบ่อยมากรวมถึงในช่วงนั้นคุณป้าที่บ้านป่วยยิ่งต้องทำปิ่นโต ซึ่งทำวันละสี่เมนู แบบไม่ซ้ำกัน เพราะเป็นคนขี้เบื่อ จนต่อมาเกิดเป็น IG ปิ่นโตคุณป้า ไปติดตามกันได้ แต่ช่วงนี้ไม่ได้อัพเดทเนื่องจากคุณป้าขอทำเองแหละตัวเองอยู่ระหว่างการควบคุมอาหาร

Read more

วิธีบอกรัก

ดูซีรีย์เกาหลีเรื่องล่าสุดเป็นเรื่องของเด็กมัธยมปลาย มีหลายฉากที่ต้องไปปรึกษาเพื่อนว่าจะบอกรักกับสาวเจ้าอย่างไรดี แล้วก็จะมีเพื่อน ๆ บอกถึงกลเม็ด ขั้นตอนวิธีการ ทั้งที่เกิดจากตัวเอง การอ่านหนังสือ หรือพบเห็นจากภาพยนตร์ให้เพื่อนฟัง ส่วนใหญ่เพื่อนฟังก็มักจะไปทำตามคำแนะนำนั้น แต่สิ่งที่ได้นั้นมักไม่ใช่ และสิ่งที่ใช่คือสิ่งที่เจ้าของบทบาทนั้นคิดเองทำเองจากสิ่งที่สั่งสมมาแบบไม่รู้ตัว

เมื่อดูฉากนี้บ่อย ๆ จึงเห็นความซ้ำซึ่งเป็นสูตรสำเร็จของบทละคร/ภาพยนตร์ ทำให้คิดถึงชีวิตจริงว่า ความช่วยเหลือใด ๆ จากคนรอบข้าง คือคำแนะนำให้เราได้ฉุกคิดแล้ว ยังไม่ใช่สิ่งที่นำไปใช้ได้เลยต้องมีการนำไปปรุงแต่งแล้วพัฒนาปรับให้เหมาะสมกับตัวเราให้มากที่สุด ในขณะเดียวกันที่เราดึงบางอย่างมาจากชีวิตเรา โดยที่เราคิดว่าเราไม่ได้ทำอะไรเลย ทั้งทั้งที่ตลอดระยะเวลาของการเดินทางในชีวิตทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องการงานเราสะสมสิ่งที่เรียกว่าประสบการณ์ไว้ในตัวเราทั้งสิ้น

Read more

ยืนในสังคมออนไลน์

หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์อยู่กับสื่อสังคมออนไลน์อย่าง Facebook กับ Twitter นับเนื่องจากวันนั้นถึงวันนี้ก็สิบกว่าปี Joined June 2552 BE ประวัติใน Twitter บอกไว้ ส่วนใน Facebook เรามีสองระยะคือแรก ๆ เป็นเพื่อนแบบคนธรรมดา ๆ กับพัฒนาให้เป็นแฟนเพจที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน

ด้วยความที่อยู่นาน ๆ พี่จริงยกยอตัวเองว่าเข้าใจความเป็นสังคมเครือข่าย และเข้าใจว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ และก็เข้าใจว่าความอยู่นานจะไม่มีประโยชน์อันใดเลยหากไม่สามารถอยู่อย่างต่อเนื่องและยั่งยืน ซึ่งแบบหลังต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก แต่ทุกอย่างคือบททดสอบชีวิตการทำงาน

Read more

คุณป้าข้างบ้าน

เมื่อผู้คนต้องอดทนกับคำถามอย่างเอาใจใส่ของคนที่อยู่ข้างบ้านแบบชีวิตจริง ถึงเรื่องความเป็นอยู่คือนานา ซึ่งไม่อยากตอบเพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเรา บางครั้งคนในครอบครัวเช่นแม่ของบางบ้านก็ต้องหาเรื่องไป “ขิง” กับป้าข้างบ้าน เพราะบาดเจ็บกับคำถามมาก่อน

แปลกคือทำไมจึงเป็น ป้า ไม่ค่อยเป็น ลุง ทั้งนี้เพราะเป็นความเชื่อ หลักฐานนี้ได้จากบทความใน BBC ที่แปลมาจากผลงานวิจัยบอกว่า “คนส่วนใหญ่มักมีความเชื่อที่บอกต่อ ๆ กันมาว่า เพศหญิงชอบซุบซิบนินทามากกว่าเพศชาย ชาวบ้านที่มีการศึกษาน้อยและยากจนชอบจับกลุ่มนินทากันมากกว่าคนร่ำรวย ส่วนคนแก่วัยทองก็มักจะปากอยู่ไม่สุขยิ่งกว่าคนหนุ่มสาว ความเชื่อเหล่านี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่เป็นความจริงด้วยวิธีทดสอบทางวิทยาศาสตร์” ส่วนผลของงานวิจัยอ่านแล้วสนุกดีเพราะบอกว่า “ทีมผู้วิจัยพบว่าไม่มีอาสาสมัครคนใดไม่เคยนินทา เลยแม้แต่คนเดียว และโดยเฉลี่ยแล้วกลุ่มทดลองใช้เวลาในการนินทาราว 52 นาทีต่อวัน จากเวลาที่ตื่นอยู่ทั้งหมดวันละ 16 ชั่วโมง” อ่านบทความนี้ต่อได้ที่ https://www.bbc.com/thai/international-48331979 เมื่อหลายปีก่อนพี่เคยเขียนเรื่องการนินทาว่าเป็นการจัดการความรู้ ลองอ่านดู

Read more