Author: Pong Missita

30 กันยายน 2566

Posted on by

วันนี้เป็นวันที่ 30 กันยายน 2566 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของการทำงาน พรุ่งนี้ก็เป็นวันปีใหม่ของปีงบประมาณ 2567 ซึ่งถือเป็นวันสำคัญของคนทำงานที่อยู่ในเครือข่ายของรัฐ เพราะผลงาน และตัวชี้วัดใดๆ ก็เริ่มที่วันนี้

ช่วงนี้พี่เก็บเอกสารมากมายจึงทำให้กลับไปอ่านเรื่องราวต่างๆ มากมาย ค้นไป เก็บไป อ่าน แล้วส่งต่อให้คนอีกรุ่น เพราะเชื่อว่าหากพวกเขาจะได้มีดกเหล่านี้จะช่วยให้ย่นเวลา อย่างน้อยสักก้าวก็ยังดี 

เรื่องบล็อกของเราพี่ยังคงอยากให้เป็นสนาม หรือเป็น sandbox ให้พวกเราได้ฝึกปรือ ก่อนที่จะลงสนามจริงในยามที่ต้องเขียนผลงานทางวิชาการเพื่อความก้าวหน้าของตนเอง อยากให้นึกถึงอารมณ์และความรู้สึกที่ต้องเลือก  หรืออ่านทบทวนสิ่งที่เขียนไว้ เพราะในห้วงเวลานั้นคือเราจะหาสิ่งที่ดีที่สุด และพี่เชื่อว่าทุกคนเข้าใจ และสามารถประเมินตัวเองได้ว่าแบบไหนที่เรียกว่าดี

Read More

วัตถุดิบ

Posted on by

พี่เป็นคนชอบทำอาหารสมัยก่อนจะยกยอตัวเองว่าเป็น “จังกรึม” เวลาคิดเมนูจะมีวิธีการหลายอย่าง เช่น ไปตลาดเพื่อสรรหาวัตถุดิบมาทำ พอเห็นแล้วก็จินตนาการว่าจะต้องทำ ต้มยำทำแกงอะไรบ้าง, คิดเมนูว่าจะทำอะไรแล้วจึงไปหาวัตถุดิบให้ครบ หากเป็นวิธีการนี้จด ทุกอย่างว่าจะซื้อ อะไรที่ไหน และถามคนรับประทานว่าชอบสิ่งใดอยากให้เราทำอะไรให้ ตรงนี้เราก็ต้องคิดว่าเราสามารถทำได้หรือไม่ หากเป็นอาหารที่เราคุ้นเคยก็สามารถทำได้ในทันที หากเป็นสิ่งที่ไม่คุ้นเคยก็ต้องถามไถ่ หรือค้นคว้าหาอ่าน

พี่ทำอาหารในช่วงโควิดบ่อยมากรวมถึงในช่วงนั้นคุณป้าที่บ้านป่วยยิ่งต้องทำปิ่นโต ซึ่งทำวันละสี่เมนู แบบไม่ซ้ำกัน เพราะเป็นคนขี้เบื่อ จนต่อมาเกิดเป็น IG ปิ่นโตคุณป้า ไปติดตามกันได้ แต่ช่วงนี้ไม่ได้อัพเดทเนื่องจากคุณป้าขอทำเองแหละตัวเองอยู่ระหว่างการควบคุมอาหาร

Read More

วิธีบอกรัก

Posted on by

ดูซีรีย์เกาหลีเรื่องล่าสุดเป็นเรื่องของเด็กมัธยมปลาย มีหลายฉากที่ต้องไปปรึกษาเพื่อนว่าจะบอกรักกับสาวเจ้าอย่างไรดี แล้วก็จะมีเพื่อน ๆ บอกถึงกลเม็ด ขั้นตอนวิธีการ ทั้งที่เกิดจากตัวเอง การอ่านหนังสือ หรือพบเห็นจากภาพยนตร์ให้เพื่อนฟัง ส่วนใหญ่เพื่อนฟังก็มักจะไปทำตามคำแนะนำนั้น แต่สิ่งที่ได้นั้นมักไม่ใช่ และสิ่งที่ใช่คือสิ่งที่เจ้าของบทบาทนั้นคิดเองทำเองจากสิ่งที่สั่งสมมาแบบไม่รู้ตัว

เมื่อดูฉากนี้บ่อย ๆ จึงเห็นความซ้ำซึ่งเป็นสูตรสำเร็จของบทละคร/ภาพยนตร์ ทำให้คิดถึงชีวิตจริงว่า ความช่วยเหลือใด ๆ จากคนรอบข้าง คือคำแนะนำให้เราได้ฉุกคิดแล้ว ยังไม่ใช่สิ่งที่นำไปใช้ได้เลยต้องมีการนำไปปรุงแต่งแล้วพัฒนาปรับให้เหมาะสมกับตัวเราให้มากที่สุด ในขณะเดียวกันที่เราดึงบางอย่างมาจากชีวิตเรา โดยที่เราคิดว่าเราไม่ได้ทำอะไรเลย ทั้งทั้งที่ตลอดระยะเวลาของการเดินทางในชีวิตทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องการงานเราสะสมสิ่งที่เรียกว่าประสบการณ์ไว้ในตัวเราทั้งสิ้น

Read More

ยืนในสังคมออนไลน์

Posted on by

หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์อยู่กับสื่อสังคมออนไลน์อย่าง Facebook กับ Twitter นับเนื่องจากวันนั้นถึงวันนี้ก็สิบกว่าปี Joined June 2552 BE ประวัติใน Twitter บอกไว้ ส่วนใน Facebook เรามีสองระยะคือแรก ๆ เป็นเพื่อนแบบคนธรรมดา ๆ กับพัฒนาให้เป็นแฟนเพจที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน

ด้วยความที่อยู่นาน ๆ พี่จริงยกยอตัวเองว่าเข้าใจความเป็นสังคมเครือข่าย และเข้าใจว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ และก็เข้าใจว่าความอยู่นานจะไม่มีประโยชน์อันใดเลยหากไม่สามารถอยู่อย่างต่อเนื่องและยั่งยืน ซึ่งแบบหลังต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก แต่ทุกอย่างคือบททดสอบชีวิตการทำงาน

Read More

คุณป้าข้างบ้าน

Posted on by

เมื่อผู้คนต้องอดทนกับคำถามอย่างเอาใจใส่ของคนที่อยู่ข้างบ้านแบบชีวิตจริง ถึงเรื่องความเป็นอยู่คือนานา ซึ่งไม่อยากตอบเพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเรา บางครั้งคนในครอบครัวเช่นแม่ของบางบ้านก็ต้องหาเรื่องไป “ขิง” กับป้าข้างบ้าน เพราะบาดเจ็บกับคำถามมาก่อน

แปลกคือทำไมจึงเป็น ป้า ไม่ค่อยเป็น ลุง ทั้งนี้เพราะเป็นความเชื่อ หลักฐานนี้ได้จากบทความใน BBC ที่แปลมาจากผลงานวิจัยบอกว่า “คนส่วนใหญ่มักมีความเชื่อที่บอกต่อ ๆ กันมาว่า เพศหญิงชอบซุบซิบนินทามากกว่าเพศชาย ชาวบ้านที่มีการศึกษาน้อยและยากจนชอบจับกลุ่มนินทากันมากกว่าคนร่ำรวย ส่วนคนแก่วัยทองก็มักจะปากอยู่ไม่สุขยิ่งกว่าคนหนุ่มสาว ความเชื่อเหล่านี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่เป็นความจริงด้วยวิธีทดสอบทางวิทยาศาสตร์” ส่วนผลของงานวิจัยอ่านแล้วสนุกดีเพราะบอกว่า “ทีมผู้วิจัยพบว่าไม่มีอาสาสมัครคนใดไม่เคยนินทา เลยแม้แต่คนเดียว และโดยเฉลี่ยแล้วกลุ่มทดลองใช้เวลาในการนินทาราว 52 นาทีต่อวัน จากเวลาที่ตื่นอยู่ทั้งหมดวันละ 16 ชั่วโมง” อ่านบทความนี้ต่อได้ที่ https://www.bbc.com/thai/international-48331979 เมื่อหลายปีก่อนพี่เคยเขียนเรื่องการนินทาว่าเป็นการจัดการความรู้ ลองอ่านดู

Read More

31 สิงหาคม

Posted on by

พีค ของคืนวันที่ 31 สิงหาคม คืออะไร มีความกมายอย่างไรของแต่ละคนคงต่างกัน พี่เคยเขียนถึงวันนี้ว่า “เป็นวันที่ทบทวนอดีต มองปัจจุบัน เพื่อวางอนาคต”

ส่วน 1 ตุลาคม เป็นวันเปิดศักราชงบใหม่ พี่เคยบันทึกไว้ว่าเคยบันทึกไว้ว่า

พี่ประชุมตั้งแต่ 10 โมงเช้า จนถึงบ่ายโมงครึ่งทบทวนงาน มองงาน คาดการณ์อนาคต ปรับตัว ปรับใจ ปรับวิธีการทำงาน มีทั้งบ่น ว่า ชม แทะ สารพัดตามนิสัยที่ไม่ดีของพี่ ที่สุดก็ได้ชิ้นงานและเจ้าภาพ พร้อมวิธีการทำงาน ความเห็นอกเห็นใจ และเข้าใจข้อจำกัดของแต่ละคน

Read More

ออกกอง

Posted on by

ที่ทำงานของพวกเรา จะหยุดพร้อมกันคือยาก หากช่วงนี้จะมีช่วงที่ตัองพ่นน้ำยาฆ่าเชื้อเดือนละครั้ง ใช้เวลาครึ่งวัน

เวลาครึ่งวันนี้จึงต้องใช้อย่างมีคุณภาพ พี่เลือกที่จะให้ทำกิจกรรมต่าง ๆ ตามสถานการณ์ของวันนั้น ๆ รวมถึงข้าวปลาอาหารขนมเลยมันเลยซึ่งมีบ้างไม่มีบ้างแล้วแต่อารมณ์อันแปรปรวนบวกกับขี้หลงขี้ลืม

กิจกรรมที่เราทำกันอย่างสม่ำเสมอคือ ลงสวน กับ ออกกอง หรือบางทีก็เรียกทุกอย่างนวมๆ กันว่าออกกอง สุดแต่จะไป “กอง” ไหน โดยใช้สวนพี่พร้อมเป็นแหล่งพำนักพักพิงและตามความถนัด

ออกกอง เพื่อเล่าเรื่องหนังสือ เป็นกิจกรรมหนึ่งที่ทำกันขำๆ เริ่มตั้งแต่ฝ่ายสถานที่ ฉาก กล้อง และนักแสดง

Read More

มองให้เป็นระบบ

Posted on by
  1. ตอนเรียน ป.โท พี่ชอบวิชา System analysis มาก แต่ลืมชื่ออาจารย์ไปแล้ว จำได้แค่ครูจะสอนให้มองทุกอย่างเป็นระบบ ยังถามว่าอาจารย์ว่ามีวิชาแบบนี้เรียนด้วยเหรอ อาจารย์ตอบว่า มีสิเอาไว้คุยกับใครๆ จะได้รู้เรื่องและเข้าใจตรงกัน โดยเฉพาะโปรแกรมเมอร์ ในวิชาเรียนหมายถึงแบบนั้น

พี่ชอบเล่าให้น้องฟังเสมอว่าพี่ชอบวิชานี้ เพราะนำมาใช้ได้ในชีวิตการทำงาน 

พี่คิดว่าส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะพี่ชอบมองอะไรรอบๆ ตัวเป็น flow chart กับ mindmap ส่วนปีที่แล้ว อ. สมศักดิ์ มาสอนให้ใช้ Unilexicon ความเห็นของคือทั้งสามสิ่งคล้ายกัน ที่มีทั้งเบื้องหน้า เบื้องหลัง ที่อยากให้รู้และอยากซ่อนเร้น

Read More