วัดธรรมศาลา

          วัดธรรมศาลา เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 7 ตำบลธรรมศาลา อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม

          วัดธรรมศาลามีเรื่องเล่าที่เกี่ยวข้องกับตำนานพญากง พญาพาน คือ หลังจากที่พญาพานทำปิตุฆาตพระราชบิดากับยายหอม ได้ทรงสำนึกในบาปบุญคุณโทษของตนที่ทำไว้ และทรงวิตกว่าจะได้รับสนองกรรมอย่างหนัก จึงโปรดให้ประชุมพระอรหันต์และพระสงฆ์จากอารามต่าง ๆ โดยได้ปลูกสร้างโรงธรรมขนาดใหญ่ไว้ใกล้เนิน หรือถ้ำเพื่อใช้เป็นที่ประชุมสงฆ์ ผู้คนบริเวณนี้เรียกว่า ธรรมศาลา ชื่อนี้เองจึงเป็นที่มาของชื่อวัด

          คาดว่าแต่เดิมมีเนิน หรือถ้ำในวัดธรรมศาลา สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นสมัยแรกสร้างพระปฐมเจดีย์ เมื่อประมาณ พ.ศ. 306 เชื่อว่ามีขุมทรัพย์อยู่ แต่นำออกมาไม่ได้เนื่องจากมีปู่โสมเฝ้าอยู่ แต่บางท่านเล่าลือว่าเป็นถ้ำที่ปรึกษาของผู้มีบุญ และเจ้าผู้ครองนครสมัยเก่า และยังมีถ้วยโถโอชามมากมาย เนินนี้ตั้งอยู่หลังวิหารของวัดธรรมศาลา สภาพในปัจจุบันเป็นเนินดินโบราณ ด้านในเป็นโพรง เชื่อกันว่าเป็นอุโมงค์เชื่อมจากวัดพระเมรุมาถึงวัดธรรมศาลา แต่ปัจจุบันถูกปิดตายไปแล้ว

          ประวัติการตั้งวัดระบุว่าตั้งวัดเมื่อปี พ.ศ. 2396 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2553 กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2476 โดยไม่ได้ลงระวางแนวเขต

บรรณานุกรมบรรณานุกรม

วัดธรรมศาลา. (2565, มีนาคม 6). ใน วิกิพีเดีย. https://th.wikipedia.org/wiki/วัดธรรมศาลา

.