Author: Sukho

ลูกนิมิต

          นิมิต หมายถึงวัตถุที่เป็นเครื่องหมายบอกกำหนดเขตหรือแดนแห่งสีมา เป็นเครื่องหมายบอกเขตสีมาที่พระวินัยกำหนดให้ใช้ได้มี 8 อย่าง คือภูเขา ศิลา ป่าไม้ ต้นไม้ จอมปลวก หนทาง แม่น้ำ น้ำ แต่ที่นิยมกันมากที่สุดคือใช้ศิลาหรือหินเป็นนิมิต

วัดตาก้อง

     วัดตาก้อง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลตาก้อง อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม

     วัดตาก้องสร้างเมื่อ พ.ศ. 2225 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2525 เดิมทีบริเวณหน้าวัดมีแม่น้ำสายโบราณสายหนึ่งที่ใช้เป็นเส้นทางเดินเรือไปบ้านยาง พระแท่นดงรัง จังหวัดกาญจนบุรี วัดตั้งอยู่ตรงหมู่บ้านตาก้อง เดิมเรียกว่า บ้านอ้ายก้อง สันนิษฐานว่าคงเรียกตามชาวจีนซึ่งมีฐานะร่ำรวยเป็นเจ้าของโรงหีบอ้อย จากคำบอกเล่าวัดตาก้อง เดิมมีชื่อว่า วัดไพรวัลย์นิกาวาส เหตุที่ใช้ชื่อนี้เพราะที่ตั้งของวัดยังเป็นป่าอยู่ ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีการแบ่งเขตการปกครองเป็นหมู่บ้าน ตำบล และอำเภอ ในครั้งนั้นหมู่บ้านอ้ายก้องได้ยกฐานะเป็นตำบลชื่อว่า ตำบลตาก้อง จึงสันนิษฐานว่าเปลี่ยนชื่อวัดตามชื่อตำบล

วัดดอนขนาก

     วัดดอนขนาก เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลดอนยายหอม อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม

วัดอ้อมใหญ่

     วัดอ้อมใหญ่ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 5 บ้านอ้อมใหญ่ ตำบลอ้อมใหญ่ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม ปัจจุบันมีพระครูสิริชยาภรณ์ (ทวี นนฺโก) เป็นเจ้าอาวาส

     วัดอ้อมใหญ่สร้างขึ้นก่อนปี พ.ศ. 2400 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ชุมชนตำบลอ้อมใหญ่ในสมัยนั้นมีประชาชนทั้งเชื้อสายไทยและจีนตั้งถิ่นฐานทำอาชีพการเกษตรกันเป็นส่วนใหญ่ โดยมีพี่น้องสองคนเป็นลูกของคหบดีในแถบนี้ พี่ชายคนโตได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุได้ชักชวนน้องสาว ซึ่งไม่ได้แต่งงานให้ช่วยกันซื้อที่ดินเพื่อสร้างวัด ด้วยการขายที่ดินของตนเองและรวบรวมเงินทองรูปพรรณต่างๆ ได้ซื้อที่ดินบริเวณปากคลองอ้อมใหญ่เพื่อสร้างวัดที่ชื่อ วัดใหม่ปากคลองอ้อมใหญ่ ชาวบ้านมักเรียก “วัดอ้อมใหญ่” วัดอ้อมใหญ่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2512

วัดม่วงตารศ

     วัดม่วงตารศ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลทัพหลวง อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม

    วัดม่วงตารศ สร้างเมื่อ พ.ศ. 2300 ขณะที่ข้อมูลประวัติวัดระบุสร้างประมาณ พ.ศ. 2400 เดิมที่ตั้งวัดเป็นจุดผ่านของชาวบ้านที่เดินทางเพื่อค้าขาย ทำธุระในตัวเมืองนครปฐม ประกอบกับสถานที่นี้ มีต้นไม้ มีน้ำอุดมสมบูรณ์ บริเวณนี้จึงกลายเป็นจุดรวมคน จุดนัดแนะ เป็นที่หยุดพักผ่อนระหว่างการเดินทาง

          วัดธรรมศาลา เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 7 ตำบลธรรมศาลา อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม

          วัดธรรมศาลามีเรื่องเล่าที่เกี่ยวข้องกับตำนานพญากง พญาพาน คือ หลังจากที่พญาพานทำปิตุฆาตพระราชบิดากับยายหอม ได้ทรงสำนึกในบาปบุญคุณโทษของตนที่ทำไว้ และทรงวิตกว่าจะได้รับสนองกรรมอย่างหนัก จึงโปรดให้ประชุมพระอรหันต์และพระสงฆ์จากอารามต่าง ๆ โดยได้ปลูกสร้างโรงธรรมขนาดใหญ่ไว้ใกล้เนิน หรือถ้ำเพื่อใช้เป็นที่ประชุมสงฆ์ ผู้คนบริเวณนี้เรียกว่า ธรรมศาลา ชื่อนี้เองจึงเป็นที่มาของชื่อวัด

          วัดสุทัศนเทพวราราม หรือที่นิยมเรียกสั้น ๆ ว่า วัดสุทัศน์  เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรมหาวิหาร ที่มีอยู่เพียงไม่กี่แห่งของประเทศไทย และถือเป็นวัดประจำรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร เป็นวัดที่ตั้งอยู่ในเขตพระนครชั้นใน และอยู่มีสิ่งก่อสร้างที่โดดเด่นคือ เสาชิงช้า อยู่บริเวณหน้าวัด