เก็บไว้เป็นประสบการณ์

       วันพฤหัสบดีที่ 8 พฤศจิกายน 2562

เป็นครั้งที่สองของการมานั่งที่โต๊ะบริการสารนิเทศ ทำให้คิดย้อนไปในวันนั้น

            “ถ้าให้เลือกว่าชอบงานฝ่ายไหน จะเลือกงานอะไร”

          “งานบริการค่ะ”

         ในวันสัมภาษณ์ฉันตอบไปแบบนั้น เพราะตอนนั้นคิดแค่ว่าเราชอบความรู้สึกเวลาผู้ใช้ได้รับบริการที่ตอบสนองได้ตรงตามความต้องการของเขาได้ และอีกสิ่งหนึ่งที่คิดว่าจะได้คือ การเรียนรู้ที่จะได้พบเจอผู้คนหลากหลายรูปแบบที่เข้ามาใช้บริการ ลองคิด ๆ ดู หากมีผู้ใช้ที่แตกต่างจากคนอื่นมาทุกวันก็คงจะปวดหัวไม่น้อย แต่หากมองอีกมุมสิ่งนี้ก็คงจะเป็นอีกสีสันหนึ่งที่เกิดในชีวิต เป็นเสมือนโอกาสในการเปิดโลกเพื่อทำความรู้จัก และเรียนรู้ผู้คนในสังคม

          ตอนนั้นเหตุผลที่คิดว่าชอบงานนี้ก็คงจะมีเพียงเท่านี้ แต่พอได้มานั่งทำงานและให้บริการจริง ๆ ทำให้รู้ว่าเรามองข้ามสิ่งที่สำคัญของการให้บริการไปเลยเหมือนกัน เพราะนอกจากเรื่องมนุษยสัมพันธ์แล้ว สิ่งที่ผู้ให้บริการสารนิเทศต้องมี คือ ประสบการณ์ ความชำนาญ และความรอบรู้ และไม่ใช่การรู้แค่เรื่องราวข่าวสารภายในมหาวิทยาลัยเท่านั้น แต่เราต้องรู้ถึงข่าวสารในโลกภายนอกด้วยเช่นกัน และสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือ การสื่อสาร ภาษาอังกฤษ และสติ เนื่องจากเราต้องสื่อสารให้เข้าใจถึงความต้องการของผู้ใช้บริการจริง ๆ สิ่งที่ทำให้คิดได้เช่นนั้นคือ การที่เรามานั่งอยู่ตรงนี้ ได้ทำงานจริง เจอผู้ใช้จริง และสถานการณ์จริง

          อย่างในวันนี้เคสที่เจอคือ นักศึกษาปริญญาเอกชาวต่างชาติ มาสอบถามเรื่องการดาวน์โหลดไฟล์ PDFs จากฐานข้อมูล ScienceDirect เนื่องจากไฟล์ที่ผู้ใช้ต้องการ ดาวน์โหลดไม่ได้ และมีค่าใช้จ่าย เราก็เข้าใจสิ่งที่ผู้ใช้พยายามจะบอก แต่เราไม่สามารถสื่อสารให้ผู้ใช้เข้าใจได้ เป็นเพราะข้อมูลของเราไม่แน่นพอ และผู้ใช้เป็นชาวต่างชาติ บวกกับสติที่กระเจิงไปแล้ว เลยไม่สามารถสื่อสารออกไปได้ แต่เราก็พยายามช่วยเขาอย่างเต็มที่ ถึงสุดท้ายแล้วผู้ใช้จะไม่ได้ข้อมูลที่ต้องการไป แต่อย่างน้อยเราสามารถนำเหตุการณ์นี้มาเป็นประสบการณ์ ใช้มันเป็นบทเรียนเพื่อเรียนรู้ที่จะเก่งขึ้นกว่านี้ได้ และคงจะมีสติรับเรื่องไว้โดยให้ผู้ใช้กรอกข้อมูลของเอกสารที่ต้องการ ส่งให้พี่ ๆ ประสานงานกับเครือข่ายมหาวิทยาลัยอื่น ๆ เพื่อส่งข้อมูลให้กับผู้ใช้ต่อไป

เก็บไว้เป็นประสบการณ์

 จริณ.