หลังจากครอบครัวเราได้สูญเสียคุณแม่ไปเมื่อวันที่ 24 มีนาคม 2567 และได้ทำบุญครบ 100 วันของแม่ม่วยเรียบร้อย ดิฉันและคุณพ่ออยากทำบุญใด ๆ ก็ตาม ที่ชาวพุทธเชื่อว่าจะส่งผลให้แม่ม่วยผู้วายชนม์ได้รับเพื่อนำไปเบิกใช้ในโลกทิพย์ต่อไป ดิฉันได้พยายามทำบุญ ใส่บาตร ถวายผ้าไตรจีวร ถวายสังฆทาน บริจาคทรัพย์ สวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตา กรวดน้ำ เป็นต้น
วันหนึ่งในกลุ่มไลน์ผู้ปฏิบัติธรรมที่ได้เคยร่วมเดินทางไปมาแล้ว 1 ครั้ง จัดกิจกรรมปฏิบัติธรรมขึ้นในระหว่างวันที่ 31 กรกฎาคม – 4 สิงหาคม 2567 ณ วัดเทพเจติยาจารย์ อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ ดิฉันรู้สึกสนใจและรีบไปชวนพ่อและบอกกล่าวพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนต่างเห็นดีเห็นงามในการร่วมปฏิบัติธรรมดังกล่าวของดิฉันและพ่อ เพื่อน้อมนำส่งกำลังบุญถึงแม่ม่วยของพวกเรา จึงได้สมัครร่วมทริปดังกล่าว ในเย็นวันที่ 31 กรกฎาคม 2567 วันออกเดินทาง ตลอดระยะการเดินทางพ่อบ่นปวดขามากแทบทนไม่ไหว ดิฉันรู้สึกสงสารพ่อและรู้สึกผิดไม่น่าชวนพ่อมาทรมานเลย ในช่วงที่รถแวะจอดให้เข้าห้องน้ำที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งในจังหวัดลำปาง ในตอนนั้นเวลาประมาณตี 5 จึงตัดสินใจแจ้งผู้นำทริปว่าจะขอเปลี่ยนใจ ขอไม่เดินทางต่อและจะขอกระเป๋าลงที่ลำปางเพื่อจะรอเช้า แล้วจะหารถเช่ากลับนครปฐมทันทัน เนื่องจากอาการปวดขาของพ่อที่สุดแสนทรมาน แต่ผู้นำทริปได้เจรจากับผู้ปฏิบัติธรรมท่านอื่น ๆ ได้รับน้ำใจจากหลายท่านโดยให้ลงมานั่งด้านล่างแบบเหยียดขาได้แบบสะดวก ไม่ต้องขึ้นบันไดไปชั้น 2 ดิฉันกล่าวขอบคุณแต่ขอปฏิเสธ แต่พ่อดิฉันก็ปฏิเสธดิฉันเช่นกัน โดยไม่ขอถอยกลับ ขอสู้เพื่อเดินทางต่อไปเช่นกัน ในระหว่างการเดินทาง รุ่งเช้าของวันที่ 1 สิงหาคม ได้มีการแวะกราบพระ ทำบุญ ทำทาน ณ วัดต่าง ๆ ระหว่างทางก่อนถึงวัดเทพเจติยาจารณ์ ประมาณ 3 วัด
วันแรกของการปฏิบัติผ่านไปด้วยดี ดิฉันได้พูดคุยกับพ่อในช่วงรับประทานอาหารเช้า โดยพ่อบอกว่าแทบไม่น่าเชื่อว่า ขาพ่อไม่เจ็บ ไม่ปวดอะไร ปวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ทนได้ สามารถเดินได้ดีขึ้นกว่าวันเดินทางวันแรกมาก ทั้ง ๆ ที่วันแรกเจ็บปวดแสนทรมานจนแทบเดินไม่ไหว จากประสบการณ์ที่ได้เคยฟังธรรมมา จึงทำให้ดิฉันฉุกคิดได้ถึงคำกล่าวที่ว่า “มารไม่มี บารมีไม่เกิด” น่าจะเป็นผลของมาร เพราะมารก็เหมือน เจ้ากรรมนายเวรของเรา เขาไม่ต้องการให้เราหลุดพ้นจากทุกขเวทนา จะพยายามมาล่อหลอกชักชวนให้เราทำในสิ่งไม่ดี ทำในสิ่งที่เป็นอกุศลธรรม หากเราทำดีทำกุศลก็จะมาขัดขวางการสร้างบารมี การทำบุญ การทำความดีของเรา หากเราตั้งสติให้มั่นคง มารก็ไม่สามารถทำอะไรเราได้ อย่าได้หลงไปกับรูป รส กลิ่น เสียง เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ หมั่นตั้งสติให้มั่นเพื่อรู้เท่าทันมาร
