เงียบเชียบ!
การอยู่ 24 ชั่วโมงของข้าพเจ้าครั้งนี้ เป็นสัปดาห์ที่คาดว่าจะมีผู้ใช้ล้นหลาม แต่ผิดคลาดหลังจากสีุ่ทุ่มก็เริ่มเงียบลงๆ ๆ ๆ
เพราะเหตุจากเครื่องปรับอากาศของเราออกอาการประท้วง พ่นความอบอ้าวออกมาแทนที่ความเย็น โล่งๆ เงียบๆ พิกล
เด็กๆ อพยพไปนั่งข้างนอก เป็นผู้ใจบุญบริจาคโลหิต และลางคนก็เป็นผู้ใจร้าย ตบกันเผาะแผละ
เรื่องยากัยยุง ปีนี้เราขอให้เปลี่ยนจากยากันยุงแบบฉีด มาเป็นใช้ …
วันที่เปลี่ยนกับวันที่เหมือนเดิม
วันนี้เป็นวันที่ 30 กันยายน เป็นวันสุดท้ายของการทำงานของพี่สาวสองคนที่เลือกพักชีวิตการทำงานในระบบราชการ ไปพักผ่อนและทำงานในกิจการของตนเอง
วันอาทิตย์-วันอังคาร ชีวิตต้องเดินทางตั้งแต่เช้ากลับดึกติดต่อกันสามวัน จึงรู้สึกเหนื่อยมาก น้องอ้อบอกว่ารัฐบาลจะขยายอายุที่จะสามารถเข้าโครงการ Early Retire ลงไปจนถึงอายุ 45 ปี มองในแง่บวกคือดีจังออกไปได้โดยมีเงินสำรองเป็นกอบเป็นกำ แต่ใจหนึ่งเหมือนเขารังเกียจคนมีอายุยังไงไม่รู้ หน่วยงานจะอยู่อย่างไรหากมีแต่เด็กๆที่ยังด้อยประสบการณ์ หรือใครก็ทำได้ หรือ ฯลฯ…