รายงานเวรจันทร์ 21ธ.ค.2552
เป็นอีกวันที่ธรรมดาในสัปดาห์แห่งการเริ่มต้นทำงานภายใต้เดือนธันวาคม52 นับถอยหลังก้าวสู่ทศวรรษใหม่2553
บรรยากาศก็เป็นไปแบบเรื่อยๆเรียงๆพี่ๆน้องๆมานั่งอ่านหนังสือ กันตามระเบียบแต่ที่ไม่เป็นระเบียบแบบออกนอกกรอบบ้างนั้นก็มี..จนต้องนำมาเล่าสู่กันฟังนี่แหละ
😎 เริ่มต้นด้วยปัญหาแรกของวันในเวลานอกราชการ16.50น.ณ ห้องศร2302หรือที่เรารู้จักกันในนามห้องสารนิพนธ์นั่นเอง เรื่องมีอยู่ว่ามีนศ.สาวท่านหนึ่งได้มาแจ้งกับเจ้าหน้าที่ประจำชั้น3ว่ามีผู้ใช้กลุ่มนึงส่งเสียงดังรบกวนการอ่านหนังสือ เจ้าหน้าที่ประจำชั้นจึงมาแจ้งหัวหน้าเวรให้รับทราบเพื่อดำเนินการต่อไป หลังจากได้รับข้อร้องเรียนแล้วจึงได้ขึ้นไปดูตามคำบอกเล่าก็ปรากฏว่าเป็นจริงดังที่นศ.สาวแจ้ง จึงได้รุดไป(ที่เกิดเหตุ)ซึ่งนั่งกันเป็นกลุ่มสมาชิกในกลุ่มมีประมาณ3-4คน เสียงที่ดังนั้นเกิดจากอะไรเล่า? เสียงคุยก็ไม่ใช … ที่แท้คือเสียงส่งจากโน้ตบุ๊ตตัวจิ๋วนั่นเองที่กำลังเล่นหนังให้เธอๆท่านๆได้ดูอยู่ ครั้งแรกนั้นก็ได้แจ้งเตือนไปว่าให้เบาเสียงลำโพงหน่อย..มันดังเกิน รอผล.. …
รายงานเวรวันอาทิตย์ 19 ก.ค.52
2วันเสาร์-อาทิตย์นี้ มีแต่เรื่องชุลมุน ให้ลุ้นเล่นอยู่ตลอด วันนี้ก็เป็นอีกวันที่จะเรียกว่าส้มหล่น หรือส้มปาใส่ก็ว่าได้ที่ต้องมารับผิดชอบเป็นหัวหน้าเวรอีกครั้งหนึ่ง ด้วยเหตุอันสุดวิสัยที่ไม่ทราบที่มา และเหตุผล ก็ตาม อากาศที่ว่าร้อนข้างนอกมาภายในร้อยยิ่งกว่า แต่ผู้ใช้ก็ยังเดินทางมาเพื่อหวังจะใช้ห้องสมุดเป็นแหล่งเรียนรู้ และกบดานอยู่เป็นจำนวนมากมาย ชั้น2วันนี้บริการสารนิเทศไม่คึกคักสักเท่าไหร่มารับบริการประปรายต่างจากเมื่อวาน รวมแล้วน่าจะซักประมาณ 8 ราย ที่เป็นเรื่องเป็นราว แต่ยิบย่อย ไม่นับ บรรยากาศโดยรอบในแต่ละชั้นก็ยังคงถูกจับจองที่นั่งกันไปตามระเบียบใครใคร่มีของวางก็วางจองไว้ ใครใคร่มีแต่ตัวก็นั่งไปนานนาน …
รายงานเวรเสาร์ 18 ก.ค. 52
😉 นานทีไม่เคยเขียนรายงานเวรลงบล็อกเลย ด้วยความที่ปกติวันธรรมดาไม่ค่อยมีเหตุการอะไรที่แปลกไปจากทุกๆวันสักเท่าไหร่ มาวันนี้ได้อยู่เวรอีกครั้ง และตรงกับวันเสาร์จึงขอเล่ารายการให้ทราบกัน
วันนี้มาตอนเช้า ก็ไม่เช้าเท่าไหร่ทุกอย่างดูเงียบอยู่ ก็ไปเซ็นชื่อตามปกติ ตามด้วยเซ็นชื่อให้ลูกเวรที่มาแล้ว จากนั้นก็ไปเก็บกระเป๋าที่ชั้น2 เปิดไฟรอบรอบเท่าที่จะหาสวิตไฟเจอ เดินลงมาชั้น1 อีกครั้งเพื่อตรวจรายชื่อลูกเวรทีมาภายหลังและเซ็นชื่อให้ลูกเวรที่เคารพทั้งหลาย แต่ไม่ได้สายนะ จากนั้นก็เดินตรวจรอบรอบบริเวณของแต่ละชั้นในความรับผิดชอบของเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบแต่ละชั้นก็พบว่า เจ้าหน้าที่คนใดที่อยู่เวรเป็นประจำจะสามารถทำหน้าที่ของตนได้อย่างไม่ขาดตกหล่น ส่วนเจ้าหน้าที่คนใดที่ไม่ได้อยู่เวรบ่อยนักก็จะหลงลืมหน้าที่ของตนบ้างซึ่งก้จะเกิดขึ้นกับเจ้าหน้าที่รายย่อย (รายใหญ่คือรายที่อยู่เป็นประจำหรือจะเรียกว่าเป็นยากูซ่า อิอิ) กับหน้าที่รายจุกจิก …