มีวันแรกก็ต้องมีวันสุดท้าย และแล้ววันสุดท้ายก็มาถึงเด็กๆรู้จักกันมากขึ้น สนิทสนมกับพี่ๆ เล่นกันมีเสียงดัง จนป้าๆก็ต้องงัดวิทยายุทธ์เก่ามาใช้ ใช้ได้บ้างไม่ได้บ้าง  กิจกรรมแต่ละวันก็สนุกสนาน  พี่แหวนก็พยายามตั้งอกตั้งใจสอนน้องๆวาดรูปการ์ตูนมีผลงานให้เด็กๆเอากลับไปอวดคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านทุกวัน   และยังมีวีรกรรมของเด็กๆมาเล่าให้ฟังคือว่า ในช่วงพักเที่ยงของวันหนึ่ง มีเด็กคนหนึ่งมาบอกว่า มีคนลงไปเล่นขี้โคลน เราก็วิ่งไปดูปรากฎว่าเป็นลูกชายคนเล็กของร้านจักรทอง กำลังเดินขึ้นมาจากโคลน แต่ไม่มีรองเท้ากางเกงเปรอะเปื้อนไปด้วยขี้โคลน รองเท้าติดอยู่ในโคลนเอาออกไม่ได้ จึงบอกว่ารองเท้าไม่ต้องเอาแล้ว (น่าตีไหมเนีย)   พี่ชายเตรียมกางเกงมาให้เปลี่ยน …

วันนี้ (30 มี.ค.52) เด็กๆ มากันแต่เช้า ทำให้ น้าๆ ป้าๆ ต้องตื่นแต่เช้าด้วย เพื่อมารับน้องๆ  บางคนก็มาเองเพราะคุ้นเคยกับสถานที่ (ศิษย์เก่า) บางคนคุณพ่อคุณแม่มาส่ง เราจับมาลงทะเบียน (เซ็นชื่อ)พร้อมทั้งแจกเสื้อ เด็กๆยังไม่รู้จักกันก็ยังแปลกๆหน้า นั่งกันเงียบเลย (ยังไม่ออกลาย) นอกจากศิษย์เก่าค่าย  ไม่นากนักพี่ๆคณะวิทย์ก็มา …

พอคุณพ่อคุณแม่รู้ข่าวว่าจะเปิดค่ายห้องสมุดฯ ก็ได้มาสอบถามรายละเอียดกิจกรรมบางคนก็ให้เรา Faxไปให้ดู หรือโทรศัพท์มาถาม  พวกเราก็น่ารักทำให้  และจากข่าวนี้ก็บอกๆ กันไป จนคุณพ่อคุณแม่พาลูกๆ มาสมัครกันล้นหลามจนค่ายแตก (ยิ่งกว่าบางระจันเสียอีกนะเนีย) เลยต้องปิดรับสมัครก่อนกำหนด
ปีนี้เรามีเด็กๆมากซึ่งมีทั้งขาเก่าและขาใหม่ บางรายขาเก่าก็มาสมัครไม่ทัน มีการต่อว่าเล็กน้อย  พอปิดรับสมัครก็ประชุมคณะทำงานทันที ได้แจ้งกิจกรรมที่ประธานคิดไว้นานเป็นปีต่อที่ประชุม และปรับแต่งเพิ่มเติมตามที่คณะทำงานเสนอมา
ปีนี้เรามีนักศึกษา 2 คณะจาก …