นักร้องจำเป็น

28 September 2015
Posted by Nong Panida

ความรู้สึกที่จะต้องขึ้นเวทีใหญ่เป็นครั้งแรก ขอบอกว่าตื่นเต้นมากๆ มือเย็นเจี๊ยบ เหมือนคนจะเป็นลม ทีม dancer ต้องช่วยปฐมพยาบาลเป็นการใหญ่ ปกติตัวเองเป็นคนคอยดูแลคนอื่น แต่คราวนี้ต้องให้คนอื่นมาดูแล เกริ่นมาขนาดนี้…ก็ขอเล่าเลยล่ะกัน
วันที่ 25 ก.ย. ที่ผ่านมา ทางมหาวิทยาลัยฯ กำหนดจัดงานวันเกษียณอายุราชการของบุคลากร และขอความร่วมมือให้หน่วยงานส่งการแสดงในงานด้วย เมื่อขอมาหัวหน้าหอสมุดก็จัดให้ พี่ปองมาถามว่าเราจะส่งการแสดงอะไรดี ทันใดความคิดก็แล่นขึ้นมาทันที ป้าจันทร์ทอนซึ่งเป็นผู้เกษียณอายุราชการในปีนี้ ก็เลยคิดถึงเพลง จันทร์ ของคุณหญิง ธิติกานต์ จากนั้นก็คัดนักแสดง concept ของเพลงนี้ เราต้องการความสวยงาม อลังการ และไม่เหมือนใคร  เพราะฉะนั้นนักแสดงของเราต้อง size XL-XXL เท่านั้น
งานนี้ไม่ยากเพราะบุคลากรเรามี size นี้เยอะ หลังจากนั้นก็หานักร้อง ก็ไม่ยากอีก เรามีนักร้องเสียงดีอยู่แล้ว ก็เล็งไปที่พี่อ้วน เป็นอันว่างานนี้ลงตัวทุกอย่าง จากนั้นก็เริ่มหาชุดที่จะใช้ในงานแสดง ทุกคนในทีมก็ช่วยกันคิด ธีมชุดก็ตกลงกันที่สีเหลืองทอง นักร้องชุดสีดำ ต่อไปก็หาร้านเช่าชุด ก็ไม่ยากอีก งานนี้อะไรๆ ก็ง่ายไปหมด ทุกอย่างลงตัว หลังจากวัดตัว ตัดชุด (วันที่ 7 ก.ย. 58) เริ่มซ้อมวันที่ 8 ก.ย. ยกเว้นนักร้องยังไม่ต้องซ้อมเพราะร้องเก่งอยู่แล้ว
เช้าวันที่ 9 ก.ย. ก็ได้ข่าวว่าพี่อ้วน (นักร้อง) เข้าโรงพยาบาล ก็คิดว่าไม่เป็นอะไรมากหรอก เดี๋ยวคงกลับบ้านได้ ผ่านไป 3 วัน ก็ได้ข่าวว่าพี่อ้วนต้องย้ายโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดนิ่วในถุงน้ำดี ก็คิดว่าคงไม่เป็นไร เดี๋ยวคงกลับมา ทีม dancer ก็ซ้อมกันทุกวัน ไม่มีพี่อ้วนมาซ้อมก็ไม่เป็นไร เพราะพี่อ้วนร้องได้อยู่แล้ว คิดว่าถ้ากลับมาก็ซ้อมวงอีกนิดหน่อยก็ได้ ปรากฏว่าผ่านไปจนถึงวันศุกร์ที่ 18 ก.ย. พี่อ้วนก็ยังไม่ออกจากโรงพยาบาล ทีมงานก็เริ่มคิดแล้วว่าพี่อ้วนจะมาซ้อมทันวันงานไหม โดยให้พี่ตาเป็นผู้สื่อข่าว คอยตามข่าวพี่อ้วน จนได้ทราบว่าพี่อ้วนจะกลับบ้านวันที่ 22 ก.ย. แต่งานจัดวันที่ 25 ก.ย. สรุปคือ พี่อ้วนยังมาไม่ได้เพราะหมอสั่งให้พักถึงวันที่ 12 ต.ค.
แย่แล้ว….ต้องหานักร้องแทน ทุกคนสรุปมาที่ตัวดิฉัน เพราะเป็นอีกคนที่ร้องเพลงได้ แต่ก็ไม่เก่งเท่าพี่อ้วน ก็เลยตอบตกลง สบายมาก (ในใจคิด) เป็นเพลงที่ร้องอยู่เป็นประจำ การซ้อมก็เป็นไปด้วยความราบรื่น ทุกอย่างดูดี เพราะเรามีทีมงานช่วยกันหลายคน คือพี่กวี หรือพวกเราเรียกว่า ครูเทียม จากรายการชิงช้าสวรรค์ แล้วก็มีน้องเขียด น้องแยม น้องเอ๊ะ จากฝ่ายวิเคราะห์ฯ ตามมาด้วยน้องแอน จากฝ่ายบริการ จากนั้นก็มีโปรดิวเซอร์จากงานซ่อมฯ (พี่อำนาจ) มาควบคุม และให้คำปรึกษา มีทีมงานจากฝ่ายโสตฯ และมีพี่ๆ น้องๆ อีกหลายคนที่ไม่ได้กล่าวถึง ที่พอทราบข่าวว่าเราจะขึ้นแสดง ก็ส่งกำลังใจมากมาย ต้องขอบคุณทุกๆ คนด้วย
จากที่เล่ามาฟังดูแล้วเหมือนไม่มีอะไรยากเลย ทุกอย่างลงตัว แต่ที่ไม่ลงตัวก็คือ ตัวดิฉันเอง กลับเครียดจนนอนไม่หลับมา 3 วัน ก่อนวันงาน กังวลว่าจะทำไม่ได้ จนกระทั่งมาถึงวันงาน อาการเครียดก็ยังไม่หาย ทีมงานทุกคนต้องคอยมาให้กำลังใจ หายาดมมาให้ แต่ก็ยังไม่ดีขึ้น จนใกล้เวลาจริง มือสั่น ใจสั่นไปหมด แต่ก็รวบรวมสติ และคิดว่า ก็ร้องเหมือนกับตอนที่ซ้อมนั่นแหละ แค่เปลี่ยนที่สถานที่ แล้วก็มีคนดูเพิ่มมากขึ้นแค่นั้นเอง เสียงพิธีกรประกาศเชิญชุดที่ 7 ชื่อชุด “จากใจถึงจันทร์” พอดนตรีขึ้น ทีม dancer ก็ขึ้นเวที ตอนนี้ตัวดิฉันเองสูดลมหายใจลึกๆ อยู่ 3 ครั้ง แล้วก็ก้าวขึ้นเวที ความรู้สึกตอนนั้นมันตื่นเต้น มือสั่น เสียงก็เกือบสั่น คนดูเยอะมาก จนถึงเนื้อเพลงท่อนที่สองก็เริ่มลงตัว ไม่สั่นแล้ว แถมได้กำลังใจจากพี่ ๆ น้อง ๆ ชาวหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ ที่ส่งเสียงกรี๊ดให้กำลังใจ จนการแสดงจบลงด้วยดี
ที่เล่ามายืดยาวอาจดูว่าไม่เห็นว่าไม่น่าตื่นเต้นอะไร หลายคนบอกว่าดิฉันร้องเพลงเป็นประจำอยู่แล้ว กล้าแสดงออก ไม่คิดว่าจะตื่นเต้นมากขนาดนี้ ครั้งนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ที่ได้รับและคงจดจำไปอีกนานแสนนาน งานครั้งนี้ประสบความสำเร็จได้เพราะความร่วมมือ ร่วมใจ ของชาวหอสมุดฯ ทุกคน ต้องขอบคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ
page01page02page03page04page05page06

4 thoughts on “นักร้องจำเป็น

  • ถึงจะเป็นนักร้องจำเป็น แต่ผลงานที่ออกมายอดเยี่ยม สวยงามที่สุด ทึ่งจริง ๆ

  • เราสิต้องขอบใจพวกเธอ ที่เป็นตัวแทนของชาวหอสมุดฯ ร้องเพลงจันทร์ เพื่อป้าจันทร์ โดยเฉพาะ ความหมายเกินจะบรรยาย จันทร์ ลอยเด่นอยู่บนฟากฟ้าตลอดในใจของพวกเรา สาธุ สุดยอด กด like ให้จ้า

  • ทุกคนล้วนงดงามค่ะ
    พี่เดินกลับมาทุกคนล้วนแสดงความชื่นชม มีหลายคนถามว่าพี่ทำได้อย่างไร พี่บอกว่าพี่ไม่ได้ทำอะไร แต่น้องๆ ตั้งใจทำ และทุกอย่างคือสปิริตล้วนๆ (แอบเช็ดน้ำตาเล็กๆ)
    พี่มีความรู้สึกว่าโชคดีที่ได้อยู่กับพี่ๆน้องๆในบ้านห้องสมุด
    ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

  • ตอนขึ้นเวที พี่ใหญ่ลุกขึ้นยืนดูว่ามีผู้ชมสนใจ และชื่นชอบมากแค่น้อย ขอบอกเลยว่าดึงดูดใจผู้ชมได้มากกว่าชุดอื่น ๆ เยี่ยมจริงๆ ใจสู้กล้าแสดงออก ขอปรบมือให้

Leave a Reply

Tags

blog CONSAL KPI PULINET การจัดการความรู้ การดูแลสุขภาพ การทำงาน การท่องเที่ยว การบริการ การปฏิบัติงานล่วงเวลา การประชาสัมพันธ์ การพัฒนาตนเอง การพัฒนาบุคลากร การลงรายการ การศึกษาดูงาน การอ่าน การเรียนออนไลน์ กิจกรรมสำหรับเด็ก กิจกรรมส่งเสริมการอ่าน กิจกรรมห้องสมุด ความสุข ค่ายห้องสมุด งานบริการ ธรรมะ นวนิยาย นักเขียน บรรณารักษ์ บริการชุมชน ประกันคุณภาพ ภาพถ่าย ภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยศิลปากร ระบบห้องสมุดอัตโนมัติ วัด วันสำคัญ วารสาร สัมมนา สุขภาพ หนังสือ หนังสือบริจาค หนังสือและการอ่าน หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ ห้องสมุด ห้องสมุด 24 ชั่วโมง อาหาร