วันนี้ (3 ก.ค. 2558) หอสมุดฯ เรามีเรื่องดี ๆ อย่างน้อย 3 เรื่อง เริ่มต้นด้วย 1) เจ้าหน้าที่ธนาคารกรุงไทยมาแนะนำผลิตภัณฑ์และเชิญชวนเปิดบัญชีเงินฝากออมทรัพย์ ที่ปกติต้องฝากขั้นต่ำ 500 บาท ครั้งนี้พิเศษ 100 บาทก็สามารถเปิดบัญชีได้แล้วพร้อมรับของสมนาคุณ  2) บุคลากรเก่าแก่ของหอสมุดคือ พี่น้อยวนิดา คนียพันธุ์ กลับมาเยี่ยมเยียนชาวหอสมุดฯ  3) บุคลากรฝ่ายจัดการทรัพยากรสารสนเทศ สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน จำนวน 26 คน มาเยี่ยมชมหอสมุดฯ
ในเรื่องดี ๆ 3 เรื่องนี้ ขอกล่าวถึงเรื่องที่ดีที่สุดของวันนี้คือการที่พี่น้อยวนิดา กลับมาเยี่ยมเยียนน้อง ๆ หรืออาจเรียกได้ว่าพี่น้อยเป็นหม่าม้าของน้อง ๆ ซึ่งโดยปกติแล้วพี่น้อยจะเรียกตัวเองกับน้อง ๆ ว่า “ป้าน้อย”




น้อง ๆ คงจำไม่ได้แล้วว่าพี่น้อยกลับมาเยี่ยมพวกเราครั้งที่แล้วเมื่อไร รู้แต่ว่าหลายปีมากที่ไม่ได้เจอะเจอกันอีกแต่คิดว่าในใจพวกเราชาวหอสมุดฯ คงคิดถึงพี่น้อยและพี่ ๆ คนอื่น ๆ ที่เกษียณอายุราชการไปแล้วทั้งลุงจารุวัฒน์ ลุงอ้วนวิเชียร พี่ปุ๊เรณูรัตน์ พี่ผาณิต พี่กันยา ณิชมน วรรณวิภา พี่หน่อยยุพดี พี่จิราภรณ์ พี่ธณิกุล ซ้อดวงศิริญญา พี่เพชร พี่เรณู พี่แมวกาญจนา
การที่พี่น้อยได้มีโอกาสกลับมาเยี่ยมเยียนชาวหอสมุดฯ วันนี้ เนื่องทางงานคลัง มหาวิทยาลัยศิลปากรเพิ่งตรวจพบและทราบว่าพี่น้อยจะได้รับเงินจาก กบข. คืนจำนวนหนึ่งและเมื่อยกเลิกการเป็นสมาชิก กบข. จะทำให้ได้รับเงินบำนาญเพิ่มขึ้นด้วย จึงแจ้งมาทางคุณรัชนีวรรณ และดิฉันรวมถึงคนอื่น ๆ ด้วยว่าให้ช่วยกันหาทางติดต่อพี่น้อยให้มายกเลิกการเป็นสมาชิก กบข. ให้ทันภายใน 30 มิ.ย. 2558 นี้  ทุกคนที่ทราบข่าวก็ช่วยกันติดตามแม้กระทั่งพี่แมวยังโทร.มาที่เครื่องโทรศัพท์ทางไกลหอสมุดฯ ให้พวกเราช่วยกันติดต่อพี่น้อยให้ได้ (กอบกุลเป็นผู้รับสาย) ตัวดิฉันเองได้โทร.ขอเบอร์พี่น้อยจากพี่เรณู และขอให้พี่ณูช่วยโทร.ตามด้วย ขณะเดียวกันได้โทร.หาเกศินีให้ขอเบอร์โทร.พี่ผาณิตจากณิชมน เมื่อได้แล้วนำมาโทร.หาพี่ผาณิตแต่ไม่มีผู้รับสาย จึงโทร.หาพี่วิเชียรเผื่อจะมีเบอร์อื่นที่ติดต่อพี่น้อยได้ แต่ก็ไม่มีอีก
และแล้วก็ทราบว่าภารกิจติดตามหาพี่น้อยสำเร็จลงได้ด้วยการเสาะหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตโดยทีมหัวหน้างานธุรการ และน้องพนิดา พี่บุญตา แล้วประสานแจ้งไปที่ลูกสาวพี่น้อยก่อนเป็นเบื้องต้นจนกระทั่งพี่น้อยสามารถมายกเลิกการเป็นสมาชิก กบข. ได้ทันเวลาอย่างเฉียดฉิวก็ต้องขอปรบมือให้กับความพยายามมุ่งมั่นตั้งใจจนลุล่วงไปด้วยดี
พี่น้อยวนิดาขณะทำงานที่หอสมุดฯ ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าฝ่ายบริการและได้เข้าโครงการเออร์รี่รีไทร์ตามนโยบายรัฐบาลไปตั้งแต่ปี พ.ศ. 2547  พร้อมกับพี่ผาณิต และพี่ปุ๊เรณูรัตน์  พี่น้อยเป็นตัวอย่างที่ดีคนหนึ่งที่สอนให้คนใกล้ชิดรู้จักการอดทนต่อการทำงานเพราะบ้านพี่น้อยอยู่ไกลมากต้องตื่นแต่ตีสี่ตีห้าเพื่อขึ้นรถจากบ้านแล้วมาต่อรถสวัสดิการมหาวิทยาลัยศิลปากรที่ท่าพระมาทำงานที่หอสมุด เลิกงานตอนเย็นกว่าจะถึงบ้านก็มืดค่ำไม่ต่ำกว่าหนึ่งทุ่มสองทุ่มทุกวัน
ทันทีที่พบกันพี่น้อยบอกว่านกบุญหล่นทับหรือได้เป็นหัวหน้าหอสมุดฯ ดีใจด้วย  ก็บอกว่าแค่รักษาการเท่านั้นใกล้หมดหน้าที่แล้ว  ซึ่งพี่น้อยให้การยกย่องดิฉันมากเมื่อพวกเราเดินไปส่งพี่น้อยขึ้นรถกลับบ้าน พี่น้อยบอกลูกสาวว่านี่น้อง ๆ มาส่งแม่ หัวหน้าหอสมุดก็มาส่งด้วยนะ และพี่น้อยบอกว่าการเป็นหัวหน้าสิ่งที่ต้องมีคือ “คุณธรรม” และให้ปรับตัวเรียนรู้อีกหลาย ๆ อย่าง
เป็นที่น่าเสียดายด้วยวันนี้บุคลากรที่สนิทสนมใกล้ชิดพี่น้อยไปราชการกันหลายคน
ก่อนจากกันพี่น้อยได้ใช้พลังจิตรักษาสุขภาพให้น้อง ๆ ด้วย  จึงขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้อีกครั้งหนึ่ง

ขอให้พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนที่เกษียณอายุราชการไปแล้วมีสุขภาพแข็งแรง มีอายุมั่นขวัญยืน มีเงินทองใช้ไม่ขาดมือ มีลูกหลานดูแลปรนนิบัติอย่างดี และมีเวลาขอให้กลับมาหาพวกเราอีกหรือนัดพบกันก็ได้ คิดถึง
ภาพถ่ายโดย ฐิติมา กลิ่นทอง / บุญตา กิจหว่าง