แขกต่างชาติ
ประมาณกลางเดือนกันยายน ๒๕๕๗ พี่แมวได้ส่งต่อจดหมายมาให้เตรียมตัวพร้อมแนะนำทีมงานว่าควรต้องมีใครบ้างสำหรับการต้อนรับบรรณารักษ์ชาวอินโดนีเซีย สังกัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ที่จะมาเยี่ยมชมห้องสมุดมหาวิทยาลัยศิลปากร ด้วยหัวข้อ “บทบาทของห้องสมุดมหาวิทยาลัยศิลปากร กับการจัดการและจัดเก็บข้อมูลในรูปแบบดิจิตอล” วันศุกร์ที่ ๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๗ นี้ ก็คิดว่าสักต้นเดือนตุลาคม จะเชิญผู้เกี่ยวข้องมาเตรียมงานกัน และจะถามเอ๋เรื่องการจัดการจัดเก็บข้อมูลในรูปแบบดิจิตอล แต่ก็หมุนไปมาเรื่องรายงานผลโครงการปี ๒๕๕๗ และอื่นๆ จนกระทั่งจิบโทร.มาเตือนว่าอย่าลืมเรื่องต้อนรับและนำชมบรรณารักษ์อินโดนีเซียนะ โดยจิบขอให้น้องแอนเป็นคนพูดเกริ่นนำก่อน จึงเริ่มต้นด้วยการทาบทามน้องแอนพร้อมข้อมูลเบื้องต้นที่จิบเคยกล่าวแนะนำเมื่อครั้งที่แล้วให้น้องแอน แล้วถามเอ๋ว่าครั้งที่แล้วคนพูดบรรยายและข้อมูลเป็นอย่างไร เอ๋บอกว่าพี่ปองเป็นคนพูดเนื้อหาแต่ไม่ต้องไปหวังว่าจะใช้ประโยชน์อะไรจากสไลด์นั้นหรอกเพราะไม่มีอะไร พี่เขาขึ้นสไลด็โชว์แค่คำว่า “What” “Where” “When” “Why” ประมาณนี้แล้วพี่เขาก็ร่ายยาวไปเลยด้วยความสามารถเฉพาะตัวจริงๆ (ยอดเยี่ยมมาก)
ดังนั้นครั้งนี้จึงขอให้เอ๋ทำสไลด์ข้อมูลและเตรียมคนนำเสนอซึ่งที่หมายตาไว้ก็คือพี่พัช และพี่เล็ก เพราะ ๒ คนนี้ภาษาและสำเนียงใช้ได้ดีที่สุดขณะนี้ พี่พัชกับเอ๋เตรียมข้อมูล ระหว่างนี้ทั้งพี่พัชพี่เล็กคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราๆ บรรณารักษ์ทั้งหลายจะต้องเอาจริงเอาจังเสียทีกับการฝึกพูดภาษาอังกฤษให้ได้ และต้องขอขอบคุณทั้งพี่พัช พี่เล็ก ที่ไม่ได้เกี่ยงงอนงานต้อนรับนี้เลยเพราะรู้ๆ กันอยู่ว่าไม่มีใครแล้ว
วันจริงพี่พัชทำสมาธิฝึกพูดและจำเพื่อจะไม่ให้เป็นเหมือนการท่องให้ฟัง น้องแทนมากอดให้กำลังใจแม่ก่อนไปเริ่มงานเป็นวิทยากร
ในการต้อนรับท่านผู้อำนวยการกล่าวต้อนรับทักทายบรรณารักษ์ผู้มาเยี่ยมชมงานก่อน ตามด้วยน้องแอน กล่าวแนะนำสำนักหอสมุดกลางและหอสมุดฯ ๓ แห่ง และผู้บริหารที่มาต้อนรับ จากนั้นเป็นการมอบของที่ระลึกซึ่งกันและกัน
เสร็จพิธีการพี่พัชก็เริ่มเข้าสู่เนื้อหาที่เตรียมมา
ระหว่างนี้ท่านผู้อำนวยการและ ผศ.ดร.ธีรพงษ์ ได้ออกไปปรึกษางานกันข้างนอก พี่พัชบรรยายไปคนเดียวไม่มีคนช่วยเสริมจนกระทั่ง ผศ.ดร.ธีรพงษ์ กลับเข้าาอีกครั้งและช่วยเสริมข้อความให้แขกผู้เยี่ยมชมเข้าใจชัดเจนขึ้น จนมาถึงประเด็นคำถาม บรรณารักษ์อินโดนีเซียถาม ๓ ข้อ ดังนี้
๑. มีหนังสือ และวารสาร กี่ชื่อ ๒. ปัญหาการบริหารจัดการห้องสมุดของเราคืออะไร ๓. มีมาตรการความปลอดภัยในการเข้าถึงข้อมูลอย่างไร ข้อ ๑ พี่อ้อ ตอบได้สบายมาก และ อ.ธีร์ ก็บรรยายความภาษาอังกฤษให้ ข้อ ๒ พี่เล็ก ตอบว่าเป็นเรื่องของงบประมาณและคนดูแลด้านไอทีซึ่งทั้ง ๓ วิทยาเขตมีแค่ ๓ คน ประกอบกับปัญหาซอฟ์ตแวร์ไม่รองรับภาษาไทย ข้อ ๓ มาตรการการความปลอดภัยในการเข้าถึงข้อมูล กลุ่มพวกเราช่วยกันตอบว่าข้อมูลบางอย่างเราให้ใช้เฉพาะสมาชิกของมหาวิทยาลัยศิลปากร โดยใช้ผ่าน VPN เช่น ฐานข้อมูลต่างๆ แต่มีวิทยานิพนธ์ออนไลน์ฉบับเต็มที่เราเปิดให้เข้าถึงโดยเสรี
ดิฉันฝากถามกลับว่าปัญหาของบรรณารักษ์อินโดนีเซียคืออะไร บรรณารักษ์อินโดนีเซียตอบโดย อ.ธีร์ ช่วยแปลความว่าปัญหาของเขาคล้ายกับเราโดยเฉพาะเรื่องงบประมาณเขาได้จากกระทรวงเกษตรและสหกรณ์เท่านั้นซึ่งไม่ได้ร่ำรวยนัก ส่วนนักคอมพิวเตอร์เขามี ๕ คนดูแลทั้งหมด ซึ่งประเทศเขาเป็นเกาะ ๖๕ เกาะ บรรณารักษ์กระจายอยู่แต่ละที่ มีบรรณารักษ์ส่วนกลางประสานงานอยู่ ๒ คน และปัญหาอีกอย่างคือผู้ใช้ไม่ค่อยรู้ระบบของห้องสมุดจึงใช้งานไม่ค่อยได้
เวลาเกือบเที่ยงแล้วบรรณารักษ์อินโดนีเซียแจ้งว่าจะต้องทำพิธีละหมาดก่อนเดี๋ยวไม่ทัน และจะเดินทางต่อไปชะอำ ระหว่างทางที่เดินลงมาส่งจากชั้น ๕ เมื่อผู้เยี่ยมชมเห็นป้ายต้อนรับของเราก็จะแวะถ่ายภาพด้วยความประทับใจอย่างมาก โดยทางหอสมุดฯ เตรียมป้ายต้อนรับติดไว้ ๓ ที่ คือหน้าประตูอาคารหอสมุดฯ หน้าประตูทางเข้าอาคาร ม.ล.ปิ่น มาลากุล และหน้าประตูทางเข้าห้องประชุมชั้น ๕ แม้จะเป็นภาพเดียวกันแต่เขาก็ถ่ายภาพนี้กันทุกจุด จุดสุดท้ายไฮไลท์ไม่มาชมไม่ได้ นั่นคือบริเวณที่โชว์หนังสือใหม่ ซึ่งทางเราเตรียมหนังสือที่เกี่ยวข้องกับประเทศอินโดนีเซียไว้พร้อมสไลด์โชว์ที่จอทีวี สวยงามแจ่มแจ๋วมาก (ฝีมือน้องหนิง) จุดนี้ก็ได้ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกันสนุกสนานมาก ดาวเด่นของกลุ่มเราได้แก่น้องแอน หนุ่มสาวอินโดขอถ่ายภาพด้วยเยอะมาก และขวัญใจบรรณารักษ์อินโดนีเซียคือ ผศ.ดร.ธีรพงษ์ บัวหล้า นั่นเอง
ระหว่างที่บรรณารักษ์อินโดนีเซียมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกที่อาคารหอสมุดฯ น้องแทนรีบเดินเข้ามาพบแม่พัชและถามว่า success ไหมแม่ งานนี้พี่พัชคงตอบลูกเอง แต่ป้านกรีบบอกให้น้องแทนปลื้มใจว่า success ซิลูกระดับนี้แล้ว
ทั้งนี้บรรณารักษ์อินโนีเซียแจ้งว่าจะมีบรรณารักษ์ของประเทศอินโดนีเซียในโครงการนี้หมุนเวียนกันมาศึกษาดูงานทั้งหมด ๕ รุ่น รุ่นนี้เป็นรุ่นที่ ๒ ไม่แน่ใจว่ารุ่น ๓-๕ จะมาที่หอสมุดฯ เราอีกหรือไม่ เตรียมตัวกันไว้ให้ดีนะพี่น้อง
ขอบคุณภาพ Welcome ของน้องหนิง ธนวรรณ ขาวบาง
ภาพกิจกรรมต่างๆ โดยน้องหนุ่ย สายัณห์ พวงสุวรรณ
4 thoughts on “แขกต่างชาติ”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
พี่นกคะจะเข้าไปอ่านไม่มีเรื่องให้อ่านหรือคะ
น้องปู ต้องขอโทษอย่างแรงเลย พี่คิดว่าตัวเอง draft ไว้ ส่วนเนื้อหาจะต้องกลับไปตั้งสติเรียกความทรงจำคืนมาก่อนเพราะไม่ได้นำอะไรติดตัวไปเลยทั้งกระดาษ ปากกา ดินสอ โทรศัพท์ ไม่รู้ตัวว่าคลิกปล่อยเรื่องออกไปได้อย่างไรและเพิ่งกลับมาดูวันนี้นี่เอง เลยต้องรีบเขียนให้เสร็จ
ผู้เยี่ยมชมกลับไป คงชมหอสมุดไม่ขาด ก็เหมือนพวกเราที่ไปที่ใด ประทับใจกลับมาเล่ากันไม่จบซักที นี่ก็คงเช่นกัน
อ่านแรกๆ แล้วนึกในใจว่าเค้าจะมาอีกไหม มาเห็นในย่อหน้าสุดท้ายของพี่นกพอดีค่ะ
การไปดูงาน หรือมีใครมาดูงาน สิ่งที่ชอบเป็นส่วนตัวคือชอบถามตัวเองว่าเราได้อะไรจากเหตุการณ์ในแต่ละครั้ง แล้วเก็บๆ เอาไว้
ส่วนสไลด์ไม่มีอะไร มีแต่รูป เพราะเป็นคนขี้เกียจพิมพ์ อาศัยอ่านเยอะๆ คิดไปเรื่อย จนวินาทีสุดท้าย ซึ่งไม่ดีค่ะ
อีกอย่างหนึ่งคือมีความเชื่อเป็นส่วนตัวว่าคนพูดกับคนทำสไลด์จะต้องเป็นคนๆเดียว เพราะระหว่างที่ทำเราก็ต้องคิด ทำให้เราทบทวนตัวเองไปมาหลายๆ รอบโดยอัตโนมัติ ยิ่งแก้สไลด์เท่าไร เราก็จะมีโอกาสในการเรียบเรียงความคิดมากเท่านั้น ส่วนเรื่องความสวยงามให้ใครทำให้ก็ได้ค่ะ