วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา
1 ปีจะมีวันเข้าพรรษาและวันออกพรรษา อย่างละ 2 วัน วันเข้าพรรษาวันแรก วันอาสาฬหบูชา คือวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 และวันที่สองวันเข้าพรรษา คือวันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 และวันออกพรรษา คือวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 กับวันปวารณาออกพรรษา หรือเรียกอีกอย่างว่า วันตักบาตรเทโวโรหณะ คือวันแรม 1 ค่ำ เดือน 11
วันออกพรรษา ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของพระภิกษุสงฆ์ คือเป็นวันสิ้นสุดการจำพรรษาหรือออกจากพรรษาที่ได้อธิษฐานเข้าจำพรรษาตลอดระยะเวลา 3 เดือน ในวันออกพรรษาในพระไตรปิฎกกล่าวไว้ว่าเป็นวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จกลับสวรรค์ชั้นดาวดึงส์มายังโลกมนุษย์ หลังจากที่พระองค์ไปจำพรรษาและแสดงพระธรรมเทศนาโปรดเทพบุตร และพระพุทธมารดา ซึ่งอยู่สวรรค์ชั้นดุสิต แต่ลงมาฟังพระธรรมเทศนาชั้นดาวดึงส์
วันออกพรรษา หมายถึง วันที่พ้นจากข้อกำหนดทางพระวินัยที่ต้องอยู่ประจำที่หรือในวัดแห่งเดียวตลอด 3 เดือน ในฤดูฝนกล่าวคือเมื่อพระภิกษุได้อธิษฐานอยู่จำพรรษาในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 แล้วอยู่ประจำที่ที่วัดนั้นเรื่อยไป จนสิ้นสุดวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 หลังจากวันออกพรรษาแล้วสามารถไปค้างคืนที่อื่นได้
วันออกพรรษา เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า วันปวารณา หรือ วันมหาปวารณา คือวันที่พระสงฆ์ทำปวารณากรรม คือเปิดโอกาสให้เพื่อนพระภิกษุว่ากล่าวตักเตือนกันด้วยเมตตาจิตได้ เมื่อได้เห็นหรือสงสัยในพฤติกรรมของกันและกัน
วันออกพรรษา จัดเป็นประเพณีอย่างหนึ่งคือ ประเพณีวันตักบาตรเทโว คำว่าตักบาตรเทโว มาจากคำเต็มว่า เทโวโรหณะ คือการตักบาตรเนื่องในโอกาสที่พระพุทธเจ้าเสด็จลงจากสรรค์ชั้นดาวดึงส์เพื่อเทศนาพระอภิธรรมโปรดพุทธมารดาเป็นเวลา 3 เดือน ครั้นออกพรรษาแล้วพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงเสด็จลงสู่มนุษยโลก