คณะกรรมการชุดนี้ถือฤกษ์ดีปีใหม่ เปิดปั๊บ ประชุมปุ๊บ ทั้งนี้เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต
พวกเรามีด้วยกัน 6 คน นำทีมโดยพี่แมว พี่หน่อย และข้าพเจ้า ที่มาจากสามจันทร์ ปุก มาจากท่าพระ ต๋อม มาจากเพชรบุรี และ เอ มาจากสำนักงานเลขานุการ/งานจดหมายเหตุฯ
เราเริ่มร่ายยาวเรื่อง KM ที่ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างมีประสบการณ์ เพื่อมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ โดยเป้าหมายคือจะทำงานอย่างไรในเห็นภาพรวมและการก้าวไปข้างหน้าในเรื่องของการจัดการความรู้
จริงอยู่การก้าวเดี่ยวๆ อาจมีอิสระที่จะเดินไปในทิศทางไหนตามใจเรา แต่ข้อเสียคือ เหงา
หากเราไม่อยากเหงาหงอย ก็ต้องก้าวไปกับเพื่อนดูอย่างวิ่งกระสอบสิ ไม่มีใครมองแล้วนั่วร้องไห้ เวลาเราไปลงสนาม เมื่อใดที่ล้มก็จะมีคนช่วยพยุงให้ลุกขึ้นมาเดินต่อไป ๆๆๆๆ

ขอบคุณรูปภาพน่ารักๆ ที่ผู้คนเอามาแบ่งปันโดยไม่มีอะไรมาติดให้รุงรังจาก http://freeimagefinder.com/tag/%E0%B8%81%E0%B8%B5%E0%B8%AC%E0%B8%B2%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2.html
เรื่องการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และการแบ่งปันความรู้เป็นเรื่องที่พูดกันมาก ว่าจะทำอย่างไรดี ที่จะแก้ปัญหาเหล่านี้ได้
เหมือนทุกคนเข้าใจ รู้วิธีการ แต่ในทางปฏิบัติยากยิ่งนัก …เหมือนกับที่อ่านงานวิจัยที่ขยันทำเรื่อง “รูปแบบ” หรือหา “โมเดล” อะไรสักอย่าง แต่ในทางปฏิบัติยังมองไม่เห็นคำตอบ เป็นความสำเร็จในเชิงวิชาการที่ใช้อ้างอิงในคราวต่อไปและต่อไป
นินทาแบบขำๆ เพราะต้องทำหน้าที่ตรวจซ้ำหนังสือว่าหลังจากนี้จะมีคำอะไรที่ฮิต หรือจะมีวิธีที่ตั้งชื่อเรื่องว่าอย่างไร ที่ไม่ให้ซ้ำๆ กับเรื่องเดิม …อุแม่เจ้า…ข้าพเจ้าลองคีย์คำว่า “รูปแบบ” เพื่อค้นในช่อง “ชื่อเรื่อง” พบว่ามีทั้งสิ้น 340 รายการ (ข้อมูล ณ 4/1/55)
คุยกันว่า พวกเราทั้งหกคน ต้องทำเป็นตัวอย่างที่ดี เพราะเราเป็นกรรมการ …. มีการแซวว่า กดดัน… น่านะเมื่อบอกว่าดี จงทำไป เชื่อว่าทุกคนไม่หนีหายไปไหน
นพ.วิจารณ์ พานิช การจัดการความรู้เป็นกิจกรรมที่คนจำนวนหนึ่งทำร่วมกันไม่ใช่กิจกรรมที่ทำโดย คนคนเดียว เนื่องจากเชื่อว่า “จัดการความรู้” จึงมีคนเข้าใจผิด เริ่มดำเนินการโดยรี่เข้าไปที่ความรู้ คือ เริ่มที่ความรู้ นี่คือความผิดพลาดที่พบบ่อยมาก การจัดการความรู้ที่ถูกต้องจะต้องเริ่มที่งานหรือเป้าหมายของงาน เป้าหมายของงานที่สำคัญ คือ การบรรลุผลสัมฤทธิ์ในการดำเนินการตามที่กำหนดไว้ ที่เรียกว่า Operation Effectiveness (http://www.ict.su.ac.th/th/knowledge-management/knowledge-management.html)  เอกสารชิ้นนี้ค้นหาอ่านหลังจากที่นั่งถกกันว่าแบบไหนที่เรียกว่า KM  เพราะต่างคนต่างเข้าใจ ….  ลองไปหาอ่านฉบับเต็ม
และก็หาอ่านได้มากมาย แต่ก็เป็นการจัดการความรู้อีกเช่นกันว่าเราจะเลือกเอกสารจากที่ไหน ใครเป็นผู้เขียน รวมทั้งประเมินความน่าเชื่อถือได้
มีกลายคนพูดถึงเรื่อง blog ที่เรามองว่าเป็นเพียวเศษเสี้ยวเท่านั้น  blog เป็นเพียงนวัตกรรมที่สร้างขึ้นมาเพื่อเป็นตัวแทนของ KM ที่ง่ายแสนง่าย และผู้คนกลับชอบ
แปลก! ที่คนไม่ชอบดูเรื่องของกระบวนการจากต้น จนปลายทาง  ….
ไม่แปลก! ที่คนมักชอบเรื่องที่เข้าใจง่าย ดูทุกอย่างเป็นแปัจจุบัน และพร้อมนับชิ้นงาน
สหายของเรา “ยูจีน” พยายามให้เราคิดกระบวนการและวางแผนการทำงานแบบ step by step ..เล่นเอา เพ่ป็อง งง!
ครึ่่งหนึ่งของกรรมการชุดนี้ถือว่าในอนาคตจะเป็นผู้นำของคนในองค์กรต่อไป หวังว่าประสบการณ์และการเรียนรู้ด้วยกัน จะช่วยให้ทุกคนเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง และพร้อมเต็มใจชักชวนเพื่อนฝูงให้เดินไปด้วยกัน
คณะกรรมการชุดนี้ตั้งใจทำงานในภาพรวม ตั้งใจทำงานแบบบูรณาการกับกรรมการทุกชุดของสำนักหอสมุดกลาง เพราะมีความเห็นว่า KM เป็นเรื่องของทุกคนในองค์กร ที่สามารถสนับสนุนทุกงานในสำนักหอสมุดกลางได้
ลองดูไม่รู้หมู่ หรือจ่า หรือจะได้ดาว หรืออะไรก็แล้วแต่
สิ่งที่เชื่อมาตลอดของการทำงานคือ เมื่อมีโอกาสทำ จงทำอย่างเต็มร้อย ทำทุกอย่างด้วยความปรารถนา แล้วจบพอแล้ว
วันนี้ได้รับหนังสือเนื่องในวันปีใหม่ เรื่อง “เผื่อจะเป็นกำลังใจ” ของ อ.อู่ทอง ประศาสน์วินิจฉัย ระหว่างกินข้าวไป อ่านไป ได้ข้อคิดอะไรหลายอย่างที่ใช้ได้กับตัวเรา เผื่อแผ่ไปยังมิตรสหาย และลูกหลาน … ตอนท้ายๆ ของหนังสือแอบมีประสบการณ์ของชีวิตบางอย่างที่เป็น Tacit Knowledge ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ และกลายเป็น Explicit Knowledge ที่งดงามและสดใส
โธมัส เอดิสัน เคยกล่าวว่า ผมไม่เคยล้มเหลว ผมค้นพบวิธีเป็นหมื่นวิธี ที่ใช้การไม่ได้ต่างหาก
ลองอ่านดูจ้า 😎


เราชวนเพื่อนมาหาวิธีอะไรสักอย่าง เพื่อแก้ปัญหาในการทำงานของเรากัน ท่าทางน่าสนุกน๊า ….