การอยู่ 24 ชั่วโมงของข้าพเจ้าครั้งนี้ เป็นสัปดาห์ที่คาดว่าจะมีผู้ใช้ล้นหลาม แต่ผิดคลาดหลังจากสีุ่ทุ่มก็เริ่มเงียบลงๆ ๆ ๆ
เพราะเหตุจากเครื่องปรับอากาศของเราออกอาการประท้วง พ่นความอบอ้าวออกมาแทนที่ความเย็น  โล่งๆ เงียบๆ พิกล
เด็กๆ อพยพไปนั่งข้างนอก เป็นผู้ใจบุญบริจาคโลหิต และลางคนก็เป็นผู้ใจร้าย ตบกันเผาะแผละ
เรื่องยากัยยุง ปีนี้เราขอให้เปลี่ยนจากยากันยุงแบบฉีด มาเป็นใช้ การบูน วางเป็นจุดๆ  เพราะไม่อยากสูดกลิ่นนี้ตลอดรายการแบบยุง  เห็นการทำแบบนี้จากที่บ้าน เพราะพี่สาวจฃซื้อมาเป็นกิโลๆ แล้วโรยไว้รอบๆ บ้าน ถามว่าทำไมถึงทำ พี่บอกว่าเห็นตอนไปงานสวดศพคนข้างบ้าน เลยลองมาทำตาม ได้ผลดีแฮะ
พอเอามาถาม พบว่าหลายๆ คนก็ใช้วิธีการแบบนี้เหมือนกัน
บางคนแนะนำบอกว่าให้ใส่ถุงเล็กๆ แขวนใต้หลอดไฟ ความร้อนจะช่วยให้ระเหยดีขึ้น
ทั้งการบูน พิมเสน และเมนทอล มีรเื่องราวน่าสนใจ กว่าจะอ่านหมดก็แทบครึ่งคืน น่าสนใจดี และยังมีเวลาไปค้นดูพบว่าบางคนใช้น้ำตามบ้วนปากฉีดบอกว่าชะงัดดีนักแล
สำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่อย่างห้องสมุดเรา ไม่รู้ว่าจะใช้วิธีแบบไหนที่อันตรายน้อยที่สุดสำหรับพวกเราดีน๊าาา
คงต้องใช้หลายแบบเพราะยุงคงมีการเรียนวิชา Change Management แค่สามสี่วันก็ปรับตัวกันได้แล้ว แหม! เก่งกันจัง
ยุงตัวเล็กๆ นี่ทำให้ปวดหัวเหมือนกันแฮะ