น้ำตาลอ้อยหรือน้ำตาลงบหรืองบน้ำอ้อย เป็นน้ำตาลที่เกิดจากภูมิปัญญาของมนุษย์สมัยโบราณมีมาแต่ครั้งพุทธกาลโน่นเลยเชียว เป็นการนำอ้อยที่แก่จัดมาหีบแล้วนำน้ำอ้อยที่ได้นั้นมาเคี่ยวจนน้ำตาลข้นเหนียวเป็นสีน้ำตาล ทิ้งไว้ให้คลายความร้อนแล้วนำมาปั้นเป็นก้อนหรือหยอดใส่พิมพ์เป็นแว่นกลมๆหรือเป็นก้อนสี่เหลี่ยมแล้วห่อด้วยใบอ้อยเก็บไว้กินเป็นของหวาน หรือเอาไว้ใช้ประกอบอาหารก็ได้ ในแถบเอเชียเรานี้นอกจากอินเดียและจีนซึ่งถือเป็นต้นกำเนิดของการทำน้ำตาลอ้อยแล้ว ทั้งประเทศเวียดนาม ลาว ไทย พม่าและเขมร ล้วนแต่ทำน้ำตาลอ้อยใช้กันเองทั้งสิ้นด้วยกรรมวิธีที่คล้ายคลึงกัน
    ในสมัยพุทธกาลนั้นพระพุทธเจ้าอนุญาตให้พระภิกษุสงฆ์ที่อาพาธสามารถฉันงบน้ำอ้อยได้ ในยามที่ไม่มีแรงหรือเพิ่งฟื้นไข้ ส่วนพระภิกษุที่ไม่ได้อาพาธให้ละลายก้อนน้ำอ้อยในน้ำก่อนฉัน ซึ่งมีปรากฏอยู่ในเภสัชชขันธกะ ว่าด้วยหมวดรักษาโรค ส่วนน้ำอ้อยในแง่ของยาสมุนไพรนั้น หมอยาโบราณถือว่าน้ำอ้อยเป็นยาเย็น สามารถใช้เพิ่มพลัง(ให้พลังงาน) …