เล่าอะใรใน clubhouse

เมื่อวันที่ 1 มีนาคม ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสเข้าไปพูดคุยใน clubhouse ในหัวข้อ “อ่านอะไรให้ลูกฟัง” ผู้ดำเนินรายการ ผู้ควบคุมห้อง (Moderator) คือ นางสมปอง มิสสิตะ หัวหน้าหอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ จะชวนคุยแบบสบาย ๆ จากที่ตื่นเต้น เริ่มรู้สึกสนุกไปกับเรื่องราวที่กำลังดำเนินไป สิ่งที่คุยกันในห้องนี้อบอวลไปด้วยเด็ก ๆ ได้พูดถึงว่าในแต่ละคืนเมื่อพาลูกเข้านอน สิ่งแรกที่เด็ก ๆ เรียกร้อง “เอาเรื่องนั้น เอาเรื่องนี้ นั่นคือ “นิทาน” เรื่องที่เล่าใน clubhouse  ของแยมมีด้วยกัน 2 เรื่อง คือ โย่งโย่งไปโรงเรียน และพ่อค้าเกลือกับลา

เนื้อเรื่องบางตอนในเรื่อง…โย่งโย่งไปโรงเรียน                                                                  “วันนี้วันดี มีนักเรียนใหม่                                                                                                       ยีราฟนั่นไง แต่ทำไมหนอ                                                                                                 ยืนนิ่งร้องไห้ บอกไม่อยากรอ                                                                                     เห็นโรงเรียนท้อ ลูกของอแง”

เรื่องโย่งโย่งไปโรงเรียน เป็นนิทานเล่าด้วยภาพและคำคล้องจอง ทำให้เด็ก ๆ สนุก และจำเรื่องราวได้ ถ้าฟังบ่อยครั้ง เขาจะเล่าได้เอง เหมือนจำคำ จำประโยคได้ ยิ่งเด็กที่กำลังจะเข้าโรงเรียนนั้น เสมือนเป็นการซึมซับความเข้าใจเหตุผลของการไปโรงเรียน ไม่ให้เขารู้สึกว่าการไปโรงเรียนเป็นการถูกทอดทิ้ง ไม่ได้แยกจากพ่อแม่

ส่วนเรื่องพ่อค้าเกลือกับลา เป็นนิทานภาพเช่นกัน ลักษณะของเรื่องเป็นการพรรณนา ในเรื่องจะเล่าถึงพ่อค้าเกลือ ที่มีลาเป็นพาหนะขนเกลือ วันหนึ่งเจ้าลาสะดุดล้ม พอลุกขึ้นมาได้รู้สึกว่าของที่บรรทุกมาเบา จากนั้นเจ้าลาก็แกล้งสะดุดล้มจนพ่อค้าจับไต๋ได้ จึงนำนุ่นยัดหลังลา พอถึงลำธารเจ้าลาก็แกล้งสะดุดล้ม แต่คราวนี้ตอนลุกลำบากมาก เพราะนุ่นซับน้ำจนหนักอึ้ง  เจ้าลาจึงไม่กล้าใช้เล่ห์เหลี่ยมกับพ่อค้าอีกเลย

นิทาน เป็นสิ่งที่สานสัมพันธ์กับคนในครอบครัวได้เป็นอย่างดี เพราะเรื่องราว ชวนสนุก ชวนสนใจ ชวนหัวเราะ เมื่อถึงตอนที่ชอบจะมะรุมมะตุ้มคุยกัน จนฟังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ อีกอย่าง บ้านไหนเป็นบ้างไหมเอ่ย คนเล่าจะหลับก่อนเด็ก ๆ เสมอ 😆😆